classmates || k.th

58

Andrea's POV

-_O

O_O

Saan ako? Teka? Sa lumang garahe to ah.

"Gising ka na pala prinsesa ko." Sino yun? Francis?

"B-bakit andito ako? A-asan ako. Bakit nakatali kamay ko?" Habang tinitignan ko sya.

"Wala ng may pake." Nakakatakot na ang awra nya.

"F-francis, bakit ganyan ka?" Natatakot kong tanong.

"Manggagamit ka!" Pasigaw nyang sabi.

"Ha?" Nanginginig kong tanong.

"Wala kang maalala? Tanga ka naman andrea oh! Kita mong mamatay kana. Dahil sa mga kasalanan mo at sa sakit na nararamdaman ko, tangina andrea, I loved you since we were 10, and you didn't even noticed it, mas binigyan mo pang pansin ang lalaking nangaasar sayo at inaaway ka palagi, kaysa yun asa tabi mo palagi. At si Blake hyung yun." He sighed. "Kaya sobrang sakit, at alam mo kung ano pang mas masakit don? Nung nagkakilala na kayo, para nalang akong langaw sayo non, at hindi ko pa alam, na pumunta kang America, ng hindi nagpaalam sakin. At, ikaw ang nanira ng buhay ko. Dahil sayo, nalungkot ako, nasaktan ako, at dahil dun, nadepress ako, nagkasakit, naospital. Una naisip ko na wag na gawin 'to. Kasi masama. Nung itutuloy ko na, tsaka naman sumingit ang magaling mong kaibigan na si Blake, pigilan ba naman ako na saktan ka, ano ako? Uto uto? Tanga kasi yun at walang isip panay kabaliwan lang ang alam. Sayang ang pustahan. Nagbackout sila jax at alex. Kaya eto ang resulta. Bye Andrea." Nakatingin sya habang nakangisi at hawak ang baril palalapit sakin.

"Francis, tumigil ka." What? Blake?

"Ngayon pa ba ako uurong? Ano ako tanga? Tigang? Gago ka ba?" Sabay sakal kay blake. Etong si Blake naman nagchachat pa. Tangina mo lumaban ka!

"Bago ka umaksyon ng ganyan, dadaan ka muna sa kamao namin." Jax? Alex? Selene?!?!?

"Aba aba, humahamon." Sabay bitaw kay blake na inuubo ubo na.

"Duwag ka pala Francis!" Pangaasar ni Jax habang sinusuntok ito sa tyan. Si Alex naman dalawang suntok sa mukha ang naibigay nya kay francis.

"M-mga h-hyung t-tama na, ieexplain ko na sainyo lahat." Sagot ni Francis habang hinahawakan ang kanyang tyan, dahil sa sobrang sakit nito.

"Sa totoo lang, naiinggit ako sainyo. Nung una kasi, nagulat ako nung nakita ko si Andrea sa school habang inaasar ni Blake, after nun, naramdaman ko na naman yung naramdamam ko nung mga bata pa kami, kaya nung nalaman ko na nagchachatan kayo, naisip ko na gantihan si Andrea kasi, gusto ko ng atensyon nyo. At hindi dahil dun sa nangyari nung bata pa kami. Gustong gusto ko, pero parang langaw lang din ako sainyo. Gustong gusto ko nyan, kasi kahit magulang ko, hindi maibigay yan." Pageexplain ni Francis.

"Atensyon? Kailangan mo ng ganon? Hindi namin kailangan ng paliwanag mo, dahil panay kasinungalingan lang naman ang nilalaman nyan. Gusto mong gantihan sya kasi, step sister mo sya, at ang papa mo at papa nya ay iisa lang, at dahil sa namatay ang ina nya nawalan na sya ng atensyon kay Francis, panay kay Andrea lang. Kaya naisip neto na paslangin para may atensyon sakanya ang tatay nya, pero ang mas masaklap, nagkaroon ng cancer ang tatay nya, stage 3, sa sobrang sakit at inis ni Francis, mas inudyok pa nya ang sarili nya upang patayin at saktan si Andrea." Pageexplain ni Jax.

"Masyado kayong maraming alam." Lumapit sakin si Francis habang hawak na nya ang kanyang baril. At itinutok ito sa may ulo ko.

"Please Francis tumigil ka na!" papa?

"Pa? Please hayaan mo muna ako." Nanggigil na sabi ni francis

"Wag mong gagawin yan, kapatid mo si andrea." Stepsiblings diba?

"Stepsister pa!" Nakatutok pa rin ang baril nya sakin.

"Hindi anak, iisa lang ang nanay nyo. Nagkahiwalay lang kayo kasi masyado akong busy sa trabaho kaya pinaalaga ko sya sa kapatid ko. Pero nagkakakilala pa rin kayo, pero bilang magbestfriends na." Bat ngayon ko lang nalaman lahat? Naguguluhan ako.

"Bakit ngayon ko lang nalaman to pa? Si mama?" Halatang naguguluhan si francis, at binitawan na nito ang baril nya.

May biglang pumasok sa warehouse.

"Ako ang mama nyo." Sabi nito habang siya ay umiiyak.

Ha? Paano?

"Tita?" S-sya ang mama ko? Si tita?

"Pa? I'll let you explain what is happening now!" Pasigaw na sabi ni Francis.

"Siya ang nanay nyo. Stepsister ko sya. Sya ang asawa ko." Sandali? P-paano?

"20 years ago, nalasing kami, dahil birthday ng papa, sa hindi inaasahang pangyayari, nabuo kayo. Kambal kayo, mga anak." Sabi ni ti-- mama.

"Tangina naman oh!" Sigaw ni Francis.

Lumayo sakin si Francis at tinarget ako.

Napapikit nalang ako..

*bang!*

T-teka s-sino-- PAPA?!!?

Agad napabitaw si Francis sa kanyang baril.

Hinarangan ako ni papa, pero.. binaril ni francis ang sarili nya.

Agad akong napatakbo sa gawi nya.

"Francis! Bakit mo ginawa yun! Baliw ka na ba?!" Sabi ko sakanya habang ako ay umiiyak.

"M-m-masyado n-na akoong nakakasagabal sa inyong lahat, k-kaya t-tapusin ko n-na ang b-buhay k-k-o." Sinabi nya habang siya ng naghihingalo.

"Putakte! Tara dalhin na natin sya sa hospital." Sumbat ni Alex.

Binuhat ni Jax at ni Alex si Francis.

"Andrea, iuuna na muna namin tong ugok na to, puntahan nyo si Blake dun!" Habang nginunguso ni Jax kung saan sya.

Binuhat rin siya ni Papa.

"Anong nangyari kay Blake? Pa?"
tanong ko.

*blagggg*

Natigilan ako sa nakita ko. Nagpapanggap lang si Francis na nabaril. Nakita kong tinadyakan niya si Jax at Alex.

"WAHAHAHA! TANGINA. ANG DALI NYONG MAUTO! SA TINGIN NYO PAPAYAG AKONG GANON AKO? POTA HINDI!" sabay tutok kay Blake yung baril.

Blake's POV

Kasalukuyang nakatutok ang baril na hawak ni Francis sakin.

Napapikit nalang ako. Wala na akong magagawa.

*bang!*

Napadilat nalang ako ng mata. At maya maya nakita ko si Tito nakahandusay sa sahig.

"Walanghiya ka Francis!!" Sigaw sakanya ni Alex habang may kasamang pulis.

Salamat Alex!

Nagulat nalang ako ng bigla akong yakapin ni Andrea.

"I'll never lose you ever again. My classmate. My love." then she smiled.

--

Finastforward ko na ang pangyayari haha. moment na nila yan huahua.