De laatste seconden

1

Agent Demi komt u even mee? Ja natuurlijk directeur. Als we in zijn kantoor zijn, voel ik dat er iets niet goed zit. Mijn vader spreekt me nooit aan met agent. Tenzij er anderen bijzijn, wat deze keer niet het geval was. Demi ga zitten. Wat wil je met me bespreken? Ik wilde meedelen dat je wordt uitgezonden. Waarheen als ik vragen mag? Naar Syrië, je gaat daar heen om als undercover agent informatie te verzamelen van de locale bewoners.
Demi hoe ging het bij de directeur? Het ging goed.... Wat is er dan je klinkt niet vrolijk. Daar is ook geen enkel reden voor. Susanne kan ik je even onder vier ogen spreken.
Demi zeg nou wat er is. Ik wordt overplaats naar Syrië. Susanne trekt wit weg. We weten allebei waarom. Haar broer werdt daar naar overgeplaatst, en is nooit meer terug gekomen.
Demi je mag daar niet heen gaan! Het is mijn keuze niet. Kun je dan niets doen! Nee, het spijt me.

Als ik eindelijk in mijn appartement ben, val ik uitgeput op mijn bed neer. Ik wil niet naar Syrië! Dat gaat steeds maar in mijn hoofd rond. De manier waarop Susanne reageerde, die wordt gek als ik daarheen ga. Maar ja , het is mijn werk en dat weet zij ook. Het is toch een normale reactie voor een goede vriendin om O te reageren? Toch?

Volgende ochtend
Ik draai me kreunend om. Wat is mijn moeder toch een "schat". Ze ziet me mijn hele leven niets staan, zodra mijn vader heeft medegedeeld dat ik naar een levensgevaarlijk gebied ga, belt ze me om VIJF uur. "Wat is er?" Je klinkt nog al slaperig. "Vindt je het gek om vijf uur in de ochtend." Ga je lekker op vakantie op de kosten van de zaak? "Doe maar niet zo schijnheilig, je weet toch alles al van papa. "Ik wou alleen maar zeggen, ik ga je niet missen!
Met die zin hangt ze op. Ik draai me op mijn rug maar tranen in mijn ogen. Mijn hele leven behandelt ze me al zo. Waarom raakt het me zo dan?

Om mijn hoofd leeg te maken, ga ik een stukje joggen. Mijn favoriete nummer brave speelt op het moment. Everybody's been there, everybody's been stared down by the enemy. Grappig hoe het op mijn leven slaat. Wordt uitgezonden naar Syrië en mijn moeder als de vijand hier. Ik miet me niks van die vrouw aantrekken!

Als ik het gezamenlijk kantoor in loop, ik een briefje liggen op mijn tafel. Demi A.S.A.P naar het magazijn Suus. Ik hoop dat dot niet een gesprek wordt over wat ik denk dat het gaat worden. Want als dat zo is......