İNTİKAM

Bölüm 1.

Ya 2. ve 3.bölüm hazır hemen paylaşmak istiyorum ne olursunuz okursanız kısacıkta olsa 'güzel' veya 'kötü' diyerek bile yorum yapın.Bu hikayeyi büyük bir istekle yazıyorum ama okunmayınca şevkim gidiyor :/

"Sen kimseyi sevemezsin.Neden biliyor musun ? Kalbin buz tutmuş Gökhan.İstediğin kişiyle çıkabilirsin , ama kimseyi sevemezsin.Belki benden nefret ediyosun veya mükemmel olmadığımı düşünüyorsundur.Şunu bil sende benim için tek seçenek değilsin.Mutluluklar diyeceğim ama bunu bile haketmiyorsun."

İçimde biriken nefretin sadece yarısını kusmuştum.Daha dışarı çıkaramadığım , kelimelere dökemediğim o kadar cümle vardı ki.Gökhan'sa sadece yüzüme bakıyordu.Suratında hiçbir duygu belirtisi yoktu.Sanki söylediklerim ona ulaşmadan havada toz tanecikleri içinde kayboluyor gibiydi.Dediklerimde yanılmamıştım onun bir kalbi bile yoktu.Varsa da buz tutmuş olmalıydı.Gökhan bir süre söyleyeceklerini aklında toparlayabiliceği kadar bekledikten sonra monoton bi sesle konuştu.

"Tüm bu nefretin seni sevmediğim için mi Derin."

Soru sormaktan çok ima etmişti.Yüzümü buruşturup iğrenircesine yüzüne baktım.Ağzımdan kötü şeylerin çıkmaması için yanağımın içini dişlerken nefretimi bastırmaya çalıştım.

"Belkide benimle oynadığın içindir.Gerçekten beni sevdiğini bana düşündürttüğün içindir.Duygularımla oynadığın içindir.Ne dersin ?"

"Gerçekten çok saftın.Ben bir şey yapmadım sadece sana duymak istediklerini söyledim.İnanmayabilirdin , ama inanmak istedin.Bunu ben değil sen seçtin.Ama biliyormusun sayende bir araba kazandım.Cidden iyiydi!Bunun için sana minnattarım."

Bir insan bu kadar duygusuz olabilir miydi ? Beni gerçekten sevdiğine inandığıma inanamıyorum!Haklıydı ,çok saftım.Onu sevmiştim.Gerçekten bu kadar iğrenç biri olduğunu bilmiyordum.

"Teşekkür ederim Gökhan , gerçekten."

Yüzüme manasız bir şekilde bakıp kaşlarını kaldırdı.Bakışları içimi delip geçiyordu.Karşı konulmaz gibiydi.En çokta buna kanmıştım.

"Neden ?"

"Bana gerçek nefreti öğrettiğin için."

Onun karşısında ağlamamak için gözlerimi hızlı bir şekilde kırpıştırırken tepkisini beklemedim.Arkamı dönüp giderken arkamdan bağırıp her şeyin bir şaka olmasını söyemesini ya da özür dilemesini beklemiyordum.Beni şaşırtmadı sessizlik içinde yüzme havuzundan ayrılırken pişmanlık duyduğum tek şey suratına yapıştıramadığım bir tokattı.Ama ona vericeğim tokat fiziksel olmayacaktı.Öyle bir vurucaktım ki ruhunu delip geçicekti ve bunları yapmamış olmayı dilemek için Allah'a yalvarıyor olucaktı.

İLK BÖLÜM OLDUĞU İÇİN BAYA KISA OLDU AMA BÖLÜMLER İLERLEDİKÇE DAHA UZUN OLUCAK EMİN OLABİLİRSİNİZ :D BU BÖLÜMÜ İHANET'İN KAPAĞINI YAPAN viaypibilet E İTHAF EDİYORUM.BURDAN ÇOK TEŞEKKÜRLER :3 AYRICA KAAN'ADA TEŞEKKÜR EDİYORUM ONUN YAPTIĞINI KOYMASAMDA EMEĞİNDEN DOLAYI TEŞEKKÜRLER :) UMARIM BEĞENİRSİNİZ YORUMLARINIZI VE VOTE'LARINIZI BEKLİYORUM :3 <3