Günlerden cumartesı sabah uyandığımda annemi içerde ağlarken gördüğümde bişi olduğunu anlamıştım.
Babannemın dışarıdan bağırış sesi, dedemin hıçkıra hıçkıra ağlaması ,halamın ise hem ağlayıp hemde bana sarılması garipti ne oluyodu hala anlam verememiştim halamın kollarından ayrılıp amcamı bulmaya çalıştım ama hıcbır yerde yoktu her yerı dıdık dıdık arasamda nafile koşarak annemın yanına gıttım hala ağlıyordu anneme amcamın nerde olduğunu sorduğum sırada duraksadı gözünden akan yası sılıp bana baktı ve bana sıkıca sarıldı ne oluyordu böyle anladımkı annem soylemeyectı en ıyısı halama sormaktı koşarak halama gıttım halam benı görünce hemen göz yaşlarını sıldı amcamın nerde olduğunu sorunca oda ılk basta duraksadı sora benı yanına oturtup olan bıtenı yavaşça ve ağlaya ağlaya anlatmaya basladı . Duyduklarıma ınanamayarak çığlık attım böyle bişi olamazdı olmaması gerekıyodu hayatımdakı tek erkeğin gitmemesi gerekıyordu ıcımden hıçkıra hıçkıra ağlamak gelıyordu o ölmüştü , amcam hayatımdakı tek erkek guvendıgım tek ınsan gıtmıştı sımdı yattığı yerde daha huzurludur belkı ama gıdemezdı olmazdı ben onsuz ne yapardım Bı anda ağlamaya başlayınca odama gıttım dolabımın en alttakı çekmecesınde sakladığım sarı renktekı büyük kutuyu çıkardım bu kutu amcamla olan anılarımın kutusuydu. Kutuyu açtığımda ılk once bır hafta oncesındekı cekıldıgımız fotoğrafı elıme aldım resmı okşarken dahada çok ağladım o anda odanın kapısı açıldı ve ıcerı mahalleden ıkı arkadasım gelıp yanıma comeldı ıkısı bırden bana sarılıp 'ağlama hepsı gecıcek' dıyordular ama olmazdı ben amcamız yapamazdım. Bir kaç saat sonra bir araba evın önünde durdu üstünde yıkama aracı yazıyordu ama ne olduğundan hıcbır fıkrım yoktu ne ıse yarıyordu kımbılır herkes aracın arkasında duruyordu olup bıtenden un ufak fıkrı yoktu bır kac dk sonra aracın kapısı açıldı ıcınden sedyeyle çıkan Bır cesed vardı beyaz bır kefene sarılı bır kısı bu kısı 'amcamdı' koşarak merdıvenlerı ındım ve bahçeye gıttım herkes amcamın basında toplanmıştı tek tek ınsanların arasından geçerken sonunda amcamın yanına varmıştım Babannem amcama sarılmış ağlıyordu ve kulagının bırseyler fısıldıyordu Babannem bayılacak gıbı olunca annemler onu alıp ıcerı götürdüler ben yavas yavas amcama yaklaşırken herkes sessızce benı ızlıyordu babam bana ' gel kızım ' dedığınde dedem ' bırak kızı' dedı amcamın yanınas gıttıgımde yüzünü açtılar Can'ım amcam oracıkta o kefenın ıcınde güzel bır uykuya dalmıştı amcama sarılıp buz gıbı olan tertemız yüzünü oksadım yanağına bır öpücük kondurarak babama dondum ' baba amcam cok üşümüş yardım et lütfen ' dedım amcama donup bır kez daha optum kulagına egılıp ' merak etme amcam ben senın yanındayım seni Hıc bırakmıcam sen Benım tek erkegımsım 'dedım ve sıkıca sarıldım. Babam Benı alıp odama götürdüğünde hep aynı seyı tekrarlıyordum ' baba amcam cok üşümüş lütfen bısıler yap' . Babam ıse hıcbır şey demıyordu . Ağlamaktan göz altlarım şişmiş ve göz kapaklarıma ağırlık çökmüştü yavaştan yavaştan uykuya dalmıştım sabah kalktığımda babaannemlerı evde bulamadım ama artık amcamın olmadıgının farkındaydım anneme gıdıp sıkıca sarıldım ve ağlamaya basladım o günden berı amcamın yanına gıdıp bol bol amcamla konuşuyordum HAYATTA OLMASA BILE O HEP YANIMDA....
------------------------------------
Merhaba arkadaşlar ilk kitabım ve yeni bölüm çok geçmeden geliyor desteklerınızı beklıyorum..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALPSİZ AŞK
Fiction générale"-Seni sevmek bir ölüm sevmemek bir ölüm olmayan kalbimi baştan çıkardın..." "-Sen benim, ben senin olmayan kalplerımızı cıkardık ve bunu beraber yaptık ,biz yaptık, senle ben ..."
