Slytherin Prensi (Dramione fan-fic)

Sen Benimsin Bay Malfoy

Draconun sözleriyle kendime geldim. Başımı kaldırıp ona baktım. Ve boynuna sarıldım. Parfümü iliklerime işliyordu. Gömleğini kavrayıp sıkıca sarıldim.Şaşkınlık,mutluluk,kaygı.. Resmen ucu bir aradaydı. Şaşkındım bir Malfoy beni seviyordu. Mutluydum o benimdi. Korkuyordum babası ölüm yiyen..

Hiç birşey beni ondan vaz geçiremez. O benim. O benim kaderim.

-1 Hafta Sonra-

Hermione bir anda goblenin arkasına çekilince korktu. Fakat tanidik kokuyu hissedince sırıttı. "Seni özledim"diye fısıldadı Draco. "Benim seni özlediğim kadar degil" dedi ve kıkırdadı Hermione. "Kokunu,gülüşünü,saçlarını.. Kısacası her şeyini özledim."

"O kadar güzel mi kokum?"

"Hmm. Pansynin parfümüde fena değil."

Hermione elindeki parşomeni onun kafasına geçirdi ve "Hiç heveslenme. Sen benimsin bay Malfoy.!"dedi

"Biz birbirimize aidiz."

Hermione gülümseyip goblenin arkasından cıkti. El sallayıp ortak salona koyuldu. Ortak salonun şifresinin verip girdi. Ginny gene Ronla uğraşıyordu. Harry kaybolmalarindan şüphelenmisti. Bakınca elindeki parşömeni kaldirip kütüphane dedi. Haa dermiş gibi baktı  Harry. Sonra yorgun olduğunu söyleyip yatakhaneye geçti. Gece rüyasında Draco saçlarini siyaha boyatıyor Ronsa Malfoy sarısı. Korkunçtu. Sabah kalktığında Ginny yoktu. İyice esneyip giyindi.Saçlarını sıkı sıkı ördü. Hırkasını alıp yemeğe indi. Harrynin yanağını sıkıp Ronun saçlarını karıştırdı. Draconun kızgın bakışlarıyla karşılaştı. Uu kızdı bay Malfoy diyerek arsızca sırıttı. Yerine oturup masadakilere pardon Rondan arta kalanlara göz gezdirdi. Sadece biraz lapa yedi. İlk derse gitmek için kalktığında Ron "Hadi ama Hermione daha 1 saat var" dedi Hermione kütüphane der gibi dudaklarını oynatti. Hepsi gözlerini devirdi. Belki o arada Draco ile buluşurdu. Hızlıca ihtiyaç odasına gitti. 10 dk sonra Draco ordaydı. Draco hemen neden onlarla uğraştığını sordu. Hermione kıkırdayarak kıskandıysa onunkinide karıştıracağını söyleyip karıştırdi. Draco ise sen kaşındın diyerek yere yatırıp burnunu sıktırdı. İkiside ritimsizce nefes alıyordu. Draco örgüden çıkan bir tutam saçı alıp kulağının arkasına sıkıştırdı. Ve dudakları buluştu. Ayrıldıklarında ilk öpücügüm diye fısıldadı Hermione.

İlk aşkım dedi Draco.

Gülümserlerken Hermione saate baktı ve geç kalmamak için kalktı. Draco da sonra çıkardı. Ona el sallayıp çıktı. Tam köşeyi geçerken bi ses "Hermione Granger! Bildiğim kadarıyla kütüphane bu katta değil!" Dedi. Eyvah.

Biliyorum uzun zaman oldu ve ben kısa yazdım :( çok üzgünüm. Hikayyemiz 1100 okuma olmuş. Çok mutluyum. Muggle okulu bile bozamadi mutluluğumu. Yorumlarınız bekleniir öptüm hepinizi. Yorumlar çok onemliğğ