BİR ZAMANLAR UZAYDA

KARANLIKTAN GELEN

İşte öyle dolaşırken zifiri bir karanlığın hakim olduğu bir yere rasladık .Büşra dan sesler gelmeye basladı dili tutulmus gıbıydı bıze bişi anlamak istıyor ama konuşamıyordu. Eliyle bize bir yeri işaret etti.Oraya baktığımızda ise iki karartının bize yaklaştığını fark ettik.

şimdi bize neden kaçmadını ? Diye sorabılırsınız ama o korku anında kaçmak aklımın ucuna bile gelmedi.Fakat biraz yakınlaştıklarında bızım gıbı ınsan olduklarını fark ettik.evet evet bunlar onlar olmalı yıllar once bızım gıbı marsa keşif için gelenler olmalıydı.benim aklım başına gelmıstı.Dıgerleri ise hala şaşkındı. neyse onlarda kendilerıne geldiklerınde bize bır şey söylediler.Aslında burada mahsur kalmamışlar bırakılmışlar. Bizi buraya getirenlerde aynı kişiler olmalı hemen koptuk. Ama kimsecikler yoktu.Çok korktuk. Aslında en çok ben korkmustum ama en az ben korkmuş gibi davrandım.sonra yeni tanıştıgımız kişilerle konustuk.