Bu pusulaya benzer cihaz bize bir yeri işaret ediyordu. Fakat dışarıyı gösterdiği için oraya gidemiyorduk. Eğer çıkarsak dakikalar içerisinde donmaktan ölürdük.
Biz bu çaresizlikten kurtulma yollarını ararken dışarıdan uçak sesine benzer ama daha kuvvetli sesler gelmeye başladı. Bu sefer bende korkmuştum. Çünkü ses çok gürültülü ve şiddetliydi kulak zarlarım patlıyacak gibiydi. Bu sefer gerçekten uzaylı ise işimiz bitmişti. Kimse korkudan ses çıkarmıyordu. Yaklaşık 5 dk sonra ses kesilmişti. Fakat beklenmedik bir şey oldu. mağranın pencere kadar küçük olan kapısından gelen birileri vardı. Zannedildiği gibi uzaylılar değildi. bizim yaşlarımızda çocuklardı. Bizden korktular. Fakat bir çocuk bunlar onlar kayıp kişiler diye bağırdı. Anlamamıştım. Bir süre sonra aklım başıma geldi ve direk dışarı koştum. Muhammet ve Ahmet te beni takip etti. Direk uzay mekiğine koştum. Ve düşündüklerimde haklıydım. Çocukları getiren adamlar kaçmak üzereydiler. hemen üstlerine çullandık. adamları bir yere bağladık ve bizden ne istediklerini söyledik. Fakat konuşmadılar. Biraz soğukta bırakınca akları başına gelip öttüler. Aslında bizi buraya seyahat için değil deney amacı getirmişler.
Adamları mağrada bırakarak çocuklar alarak hepimiz uzay mekiğine bindik. Ve havalandık. Neyse ki ben mekik kullanmayı öğrenmiştim. Bu sayede dünya ya gidebilirdik.
Ama anlamadığım bir şey vardı neden bu çocukları bizim yanımıza getirdiler. Kos koca marsta bizi nasıl buldular. Tabi ya o pusulaya benzer cihaz sayesinde. Fakat neden bu çocukları bizim yanımıza getirdiler. Tıpkı bizi de kos koca marsta kayıp çocukların yanına getirdikleri gibi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİR ZAMANLAR UZAYDA
Kısa HikayeBaş rol oyuncu : muhammet Ali Kişisel özellikleri: araştırmacı zeki efendi Fiziksel özellikleri :mavi gözlü sarışın saçlı orta boy ve orta kilolu İkinci baş rol : Muhammed (alinin en iyi arkadaşı ) Kişisel özellikleri:bilgisayar sever akıl...
