Chapter 28: Pagbabalik

2.2K 104 0
                                    

One year later

Yassie's POV

Isang taon na ang nakalipas ngunit di pa rin siya nagpaparamdam kaya ang ginawa ko dineactivate ko ang account ko inibahan ko na rin ang phone no. ko para di na niya talaga ako macontact. He never say goodbye and it hurts me 😢.. Super..

May iba na kaya siya doon nakalimutan na kaya niya ako. Tutulo na naman si luha. Magfifirst year college na ako this year.

"Anak balita ko uuwi na daw iyong mga lopez" Yeah I've heard that.. But I don't care 'I DON'T CARE' is that really what I feel or I still care?

"Wala akong pakialam mama" iyan na lang ang sinabi ko kay mama

"Anak alam kong hindi ka matatahimik kung di mo malalaman ang dahilan"
I don't know the reason bigla bigla na lang siyang umalis ng walang paalam
.. Maiintindihan ko pa kung sinabi na pamg niyang break na tayo and ayoko niya sa akin.. I can understand that but for what happen Im going crazy

"Bahala na mama"

"May pupuntahan lang ako si ate mo pumunta nang trabaho ok ka lang ba na magisa dito?"

"Opo mama ok lang promise" tapos tinaas ko pa iyong right hand ko

Wala eh kailangan maging maayos di lang naman siya iyon mundo ko eh. Yeah Don't make a human your world because they are human.. It's different..

Umalis na pala si mama. Sinara ko na iyong pinto. Ilang minuto lang may kumatok sa pinto.

May nakalimutan kaya si mama.

Pagbukas ko ng pinto.

"Ma may nakali--"pagtingin ko iyong mama pala ni zyron. I don't hate them.. but  parang nao- awkwardan ako..

"Pasok po kayo" sabi ko na parang wala kaming pinagsamahan at parang taong ngayon ko lang nakilala.

"Salamat iha"

"Ano po bang sadya niyo?" Walang paligoy ligoy na Sabi ko

"Gusto ko sanang magpaliwanag iha hindi kasalanan ni zyron nagkasakit ang papa niya ng cancer anak at sa kaniya ibinigay iyong trabaho about sa business namin walang araw na hindi siya umiiyak iha pagkatapos niyang magaral aasikasuhin niya pa iyong about sa company kaya hindi siya nakakatawag at text" Nagulat ako sa sinabi ng mama niya.. Tears fall unto my eyes.. I never expect it.. Wala naman akong nababalitaan na nagkasakit ang papa niya?? Kung sana sinabi lang nila agad..

"Bakit *sob po di man lang siya nagexplain*sob kahit text man lang kahit isang *sob beses lang po maiintindihan ko naman po *sob eh sa isang taon na iyon wala po ba siyang time"

"Iha ayaw ka niyang magalala ayaw ka niyang magalala iha ako na ang nakikiusap iha patawarin mo kami walang kasalanan si zyron"

"ayaw niya po akong mag-alala *sob i don't even know what to do.. Kung may naging kasalanan ba ako? *sob may magawa po ba akong masama kaya niya ako iniwan.. *sob"

"Im sorry iha.. Sorry" I felt the sincerity.. I know siguro gumawa siya ng paraan but hindi ito pinahintulot ng tadhana.. Im not that tough person.. Madali lang akong magpatawad basta alam ko ang dahilan

"Ok na po tita naiintindihan ko po kailan po ba siya babalik?" sabi ko

"hindi na siya babalik iha"  It's just like time stops from this moment.. Hindi ko alam.. Wala akong naririnig sa paligid ko.. Hindi ko na ba siya makikita?? Wala na ba talagang pag-asang magkita pa kami? .. Nagsasalita pa si tita alam ko pero hindi ko na siya naiintindihan.. Di pa rin maalis sa akin iyong sinabi niya.. HINDI NA SIYA BABALIK?  That four words break my heart.. That four words stop the moment that I thought ok na lahat.. That four words 😭.. I start to cry..

"Iha"

"Iha"

"Iha"

bumalik na lamang ako sa reality ng ilang beses akong tinawag ni tita..

"iha bakit ka umiiyak?"

"Hindi na po siya babalik"

"hindi mo pa ako narinig iha?"

"narinig po.. sabi niyo hindi na siya babalik"

"No it's not that"

"Ano po?"

"Gusto ko sana siyang isurprise gusto mo bang pumunta abroad?"

"Whattttt?? Talaga po kaso gusto ko po sana pero wala po akong pera"

"Ako na ang gagastos lahat doon ka na din magaaral sa friday ka na pupunta sunduin na lang kita dito"

"Pero pano po sina mama?"

"Magkaibigan naman kami kaya ok lang ako ng bahala sa mama mo"

Tapos niyakap niya ako. Napayakap na rin ako sa kaniya. Wait me zyron. I understand now. Pagkatapos noon ay umalis na siya.

Pagkauwi ni mama sinabi ko sa kaniya lahat.

"Kung saan ka masaya anak doon na din kami ng ate mo anak lagi mong tatandaan na sa love may kaakibat na sakit may mga pagsubok kayong pagdadaan kaya kailangan mong tibayan ang loob mo"

Niyakap ko si mama.

"Salamat mama i love you"

"I love you too anak"

*kring *kring

"Hello"sabi ko

"Hello"sabi niya.

"Bes ikaw ba iyan bess i miss u kailan ka ba uuwi?"

"Easy lang bes ang daming tanong sorry ngayon lang ako nakatawag sorry talaga bes ang dami ko kasing inaasikaso dito sorry talaga bes"

"Ok lang bes btw pupunta din pala akong abroad doon na ako magaaral"

"Talaga bes so saan naman?"

"Canada daw ata bes toronto"

"Talaga bes nandito din ako sa toronto,canada gusto mo dito ka na lang sa amin tumuloy dito ka na lang sa bahay sunduin kita sa airport ge excited na rin ako bes kailan ka aalis"

" sa friday na"

"Kwento ka sa akin ha? Pagdating mo"

"Oo naman"

"Sige tulog muna ako magkaiba kasi oras dito at diyan sa pilipinas"

"Sige goodnight"

"Sino iyang tumawag?" Sabi ni mama

"Ma si bes sabi niya doon daw siya  nagaaral sa pupuntahan ko doon na daw ako titira sa kanila mama"

"Talaga anak mabuti naman at may kilala ka na doon"

Niyakap ko na si mama ng mahigpit.

Tumawag ako sa mama ni zyron.

"Hello po gusto ko po sana sa kaibigan ko na lang po ako tumira para po may kasama ako"

"Sige ok lang iha ikaw ang bahala sa CU ka magaaral"

"Salamat po"

"Ako nga dapat magpasalamat sa iyo eh"

**************************

Malapit na po itong matapos thanks for reading salamat sa lahat walang hanggang pasasalamat sa inyo.

Dont forget to follow me thank you 😉

NERDY GIRL MEETS NERDY BOY(BOOK 1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon