Hani Vazgeçmem dersinya....
Evimden vazgeçmem,arabamdan,
arkadaşımdan,işimden,okulumdan
Vazgeçmem,en önemlisi de hayallerimden Vazgeçmem dersin....
Ne kadarda büyük sözler vermişiz değil mi?Oysaki ben o gün geldiğinde..
Ey sevgili!Kendimden bile geçmiştim.
Gurur;
Bana ne kadarda uzak bir kelime,anlamını bile açıklayamayacak kadar uzak....
Babamın gözlerindeki merhametli bakışlardan bile Vazgeçtim ben.
Çocukluğumdan,içimde çocuk kalan ruhumdan vazgeçtim.
O kusursuz papatya bahçelerinden vazgeçtim.
Dikenli yolları tercih ettim ben...
Ciğerlerim kanaya kanaya dikenlerin üstünden geçtim.
Tek çocuk olmaktan nefret ettim.
Geceleri gözlerim kanarcasına agladığımda beni teselli eden bir ablam bile olmadı.Birisi bana çamur attığında kapı gibi arkamda duran bir abimde olmadı..
Sende geçme benden ne olur...
Birde sen vazgeçme...
