Chapter 1 - Put me down!

146 4 0
                                    

*Kringgggg Kringgggg*

"*Yaaaaawn* Okay na, gising nako. " -____-

Tayo, sabay patay ko nung alarm clock. Diretso sa CR, nagtoothbrush at naligo. After ko maligo nagbihis na ko, I'm wearing a sporty attire. Magjojog ako ngayon, that's my daily routine.

"YAYA! Magjojogging na po ako!" sigaw ko kay yaya. Nasa kitchen kasi siya. ^o^

"Oh sige anak.... Heto na yung iPod mo, tumbler, and towel. Mag-iingat ka." Lumapit siya sakin tsaka inabot yung mga kailangan ko. Tuwing umaga kasi ganito na talaga kaya alam na ni yaya kung ano ang mga ibibigay sakin.

"Okay yaya. Bye-bye po." ^____^ at ayun nag-jog na ko paalis.

Wala sila Mom at Dad, nasa Indonesia. Business trip daw ni Dad pero sumama na din si Mom.

By the way, I'm Lyn Ayen D. Reyes, 15 years old and a junior high school student. Only child of Mellan Delacruz-Reyes and Rick Reyes. Ako? Suplada daw ako? Yeah that's true, ayoko kasi sa mga feeling close kaya yung mga nagsasabing suplada ako yun yung mga taong di ko naman close pero kung kausapin ako parang napakatagal na naming mag kakilala.  That is irritating. -__-

Tahimik ang buhay ko ngayon, I can do what ever I want to kasi bakasyon. But after two weeks wala na yung katahimikan na yun kasi magpapasukan na. Kapag kasi sa school ang daming matang nakatingin sa akin, bawat galaw, hinga, pikit, dilat, pati yata pagtayo at upo ko binabantayan nila. Sikat kasi ako sa school by the means of sa amin kasi ang school na yun, ang West Lane University. Si Mom ang nagmamanage ng WLU (West Lane University) and si Dad naman dun sa company namin.

 Okay, enough for the introduction. . . .  Balik tayo sa pagjojog.

"Hey Lyn! Wanna jog with me? Sabay na tayo." May biglang sumabay sa gilid ko na nagjojog din. He's wearing a seductive smile on his face.

"It's Ayen, pwede ba Niko lumayo-layo ka nga sakin." after I said that I glared at him at lalo ko pang binilisan ang pagjojog.

"Ang sungit mo naman Lyn, parang wala tayong pinagsamahan." he said habang humahabol sakin.

"A-YEN, A-Y-E-N mahirap bang intindihin?! At anong pinagsamahan ang sinasabi mo, if you think na magiging isa ko sa mga babaeng mauuto mo, better not think of it kasi hindi yun mangayari." Then nag-iba na ko ng direction, I'm heading to the playground. Subdivision kasi kaya may playground for kids pero ngayon ako palang tao dun, wala pa naman kasing tao dun maaga pa kasi. By the way, yung tao kanina siya si Niko Lutjuaco, the famous cassanova and heartbreaker sa West Lane University. Sa kasamaang palad, nakatira din siya dito sa subdivision kung saan kami nakatira. Tragic right? -___-

"It's 11:11 make a wish , make a wish and say ~~~~" Woah 11:11 ang sound sa iPod ko, volume up.

[A/N: That song "11:11" is by Austin Mahone. He's my idol. If you want to hear that song click the play button of the vid. there in the right side.]

Kumakanta-kanta pa ko habang papunta sa playground ng may di inaasahan akng nakita. . . 

#__#

 May tao ngayon dito? Himala yata yun? Nakaupo siya sa bench. . . . on my favorite spot. Nakatalikod siya sakin kaya hindi ko nakikita mukha niya pero lalaki siya. Nakaupo lang siya dun, nagpupunas ng pawis gamit yung towel and nag-istretch ng katawan.

Jog

Jog

Jog

Jog

Nakarating ako dun sa kabilang bench, malalayo-layo dun sa bench na inuupuan niya. Dun na ko umupo kasi siya na yung umupo dun sa favorite spot ko alangan naman na tumabi ako. Di niya ako kita dit kasi may mga halaman na nakatakip. Kung titingnan mo siya mula dito, hindi mo na siya makikita.

Ipinatong ko muna yung towel at tumbler ko dun sa bench at nagsimulang magstretch ng katawan. Nag-istretch lang din ako ng kaunti, pakanta-kanta pa ko. . . .

^____^

Weee! So peaceful, wala akong ibang naririnig kundi ang music sa iPod ko.

"I hope you come truuuuee.... It's 11:11 make a wish, make a wish and say.....It's 11:11 make a wish, make a wish and-----KYAAAAH!!!!!" Kumakanta pa ako habang nag-eexercise ng biglang. . . . . 

o___O

May asong dumamba sakin. . . . WAAAAH! ASO! Aso as in DOG?! What the?! AHHHHH!

"HEY! Stay away from me! Kyaaaa! *huk* Please don't bite me." Naiyak nalang ako ng biglang may nagsalita. . . 

"Red! Stop it! TSK! You're a bad dog"

At paglingon ko siya yung kuya na nakaupo sa favorite bench ko. . . . 

WOW!

*o*

Ang gwapo niya!

I can’t believe it! O_O

Nag-eexist pa pala ang mga ganitong kagwapong creature.

“Miss? Are you okay? Natrauma ka yata sa paglapit sayo ni Red, natulala ka na kasi jan. ” Okay na sana kaso bigla niya kong kinausap, kinausap ng walang kahit anong emosyon sa mukha. Errr!

Pero biglang nagising ang diwa ko dahil bigla siyang nagsalita….

O//////O

Nakakahiya! Napapatitig na pala ko sa kanya. Pero sayang kasi masungit, psh! Di uubra pagkamasungit niyan sakin. *smirk*

 Pero yung aso! Waaah ayoko na umiiyak na talaga ko! Takot ako sa aso!

>_______<

“Oh! "huk*Sorry, one of my biggest fears *huk* are dogs. Masyado yata akong nagulat."

"Sorry miss akala yata ni Red ikaw ako. I used to seat here before. Kaso ngayon lumipat ako dun sa kabilang bench kasi wala naman yung babaeng laging nandun kapag umaga." emotionless pa rin yung mukha niya habang sinasabi yan. Nakakainis ah parang hindi seryoso sa pagsosorry.

-___-

Wait! Babae? Tuwing umaga? Ako yun ah. ^____^

"I'm okay"

Maikli kong sagot, kahit naman kasi pogi, maputi, matangos ilong, matangkad at cute siya nakakainis pa rin kasi napakasungit! I mean emotionless? Hahaha. Pero kasi mukhang napaka sungit naman talaga niya.

"Ah Okay, Bye." Sabay alis.

HAH?! Bigla niya akong tinlikuran. O.O Nakakakulo naman ng dugo ang ugali nitoh!

"Hoy mr.! Ganun nalang yun? You'll ask me if I'm okay then you'll leave?"

Totoo naman kasi, bigla ka nalang iiwan at tatalikuran.

"You just told me that you're okay, kaya pwede na kong umalis."

Aba! Talagang ginagalit ako.

"After akong dambahin ng aso mo at madumihan ang damit ko, ganyan lang ang gagawin mo?"

"Tinanong na kita kanina kung okay ka lang then you said you are okay, tapos magagalit ka? Ano ba gusto mong gawin ko? Buhatin ka at dalin ka sa bahay niyo, palitan ang damit mo tapos labhan?!"

Pilosopo tong lalaking toh ah! Bastos pa?! Papalitan daw niya ko ng damit. O__O

"Pwede ba! Napaka pervert mo! As if I'll let you change my clothes."

"Nagsorry ako kanina and I even asked you if you're okay, ano ba talaga ang gusto mong gawin ko?"

Umuusok na tenga ko dito! Kung nakakamatay lang ang tingin kanina pa kami nakabulagta dito.

"Ang sa akin lang naman mr. kasi ------ Kyaaaaah! Ibaba mo nga ako! Hey! put me down *habang pinapalo ko yung likod niya* I sad put me down! Pervert"

Bigla niya akong binuhat ng parang sako! O__O

Oh my!!!

_____________________________________________________________________________

First Chapter. :) Bitin ba? Sorry ^____^V Just wait for the next chapter.

This is my first story. ^____^

SMILE! :)

Vote-Comment-Fan

Falling for a StrangerTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon