Για λίγη ώρα,το μόνο που άκουγα ήταν η αναπνοή μου.Όταν σήκωσα το βλέμμα μου να την κοιτάξω,το μόνο που μου είπε ήταν,«μην ανησυχείς,συνήθως συμβαίνει το αντίθετο από αυτό που βλέπουμε»,και μετά συνέχισε απλά να κοιτάει έξω από το παράθυρο,σαν να μην έγινε ποτέ η κουβέντα που μόλις κάναμε.
Μόλις τελείωσαν τα παιδιά και η γυναίκα μου τα αναψυκτικά τους,πλήρωσα και σηκωθήκαμε να φύγουμε.«Τα λέμε αύριο πάλι Bill»,είπε η ξανθιά σερβιτόρα,«ναι,αύριο» της είπα.Η κοπέλα πήγε να μαζέψει τα ποτήρια από το τραπέζι του Bill.Το άδειο φλιτζάνι του και τα τρία ανέγγιχτα ποτήρια της οικογένειας του,όπως κάνει κάθε Κυριακή τα τελευταία πέντε χρόνια.
YOU ARE READING
Το Μαγαζάκι Στην Elm Street
HorrorΟ Bill άναψε άλλο ένα τσιγάρο (ήταν το όγδοο από το πρωί),ε και τι έγινε...σκέφτηκε.Καθόταν στο γνωστό γωνιακό μαγαζάκι της Εlm Street,τα τελευταία πέντε χρόνια,στο ίδιο τραπέζι κοντά στις τουαλέτες (εδώ ήταν πιο ήσυχα).Ήπιε μια γουλιά από τον δυνατ...
