Hoofdstuk 5

410 28 16
                                    

Bella's POV

Ik word langzaam wakker en het voelt alsof ik voor uren lang heb geslapen. Ik denk terug aan de vorige avond en het laatste beeld dat ik had gezien. Het was zo prachtig en echt een van de beste avonden in mijn leven. Ik ben ze zo dankbaar, het was geweldig!

Ik doe heel langzaam mijn ogen open en ik word gegroet door een Edward die naar mij staart. Ik bloos, zie er vreemd uit? Of zit mijn haar weer eens helemaal in de war? Edward lacht ineens “Wat?” vraag ik verbaasd.

“Je ziet er erg moe en verward uit.” zegt hij, ik bloos.

“Ik ben voornamelijk stijf en nog erg in slaaptrans.” zeg ik tegen hem.

“Heb je honger?” vraagt hij. Ik knik en Edward staat op. Ik ga ook staan en dan lopen we samen naar de keuken toe waar Esme zo te zien al wat heeft klaargezet.

“Dank je wel Esme.” zeg ik en val aan. Het is heerlijk, zoals altijd en ik heb het in een record tempo op.

Dan komt Emmett binnen gelopen en ik herinner me weer wat hij gisteravond had gedaan en dat ik had gezworen om wraak op hem te nemen. En geloof me wraak zal komen, nu alleen nog een goede wraak actie te verzinnen. Emmett kijkt naar mijn haren en begint spontaan te lachen. Oh ja, hij gaat ervan langs krijgen!

Dan komt Alice ook al binnen lopen “Emmett, je gaat er echt van langs krijgen.” zegt ze tegen hem en Emmett kijkt haar even vreemd aan, maar dan blijkt het ook tot hem door te dringen en hij kijkt mij recht aan.

“Kom maar op.” zegt hij tegen mij.

“Wat jij wilt.” zeg ik tegen hem.

“Wat ben je van plan?” vraagt Edward mij. Ik schud mijn schouders.

“Ik heb nog geen idee. Hoezo? Heeft Alice nog niks gezien?” vraag ik hem.

“Nee, je blijft maar steeds van gedachten veranderen, maar het zijn allemaal best wel goede plannen.” zegt Edward. Ik knik trots, natuurlijk, het zijn MIJN plannen.

En dan komt het mij te binnen. Ik weet wat ik ga doen! Nu heb ik alleen nog maar knoflook saus nodig. “Alsjeblieft.” zegt Alice terwijl ze de knoflook saus voor mijn neus neerzet. Ik wil net gaan vragen of ze ook waterballonnen heeft en dan pakt ze iets uit het aanrechtkastje. “Alsjeblieft.” zegt ze nogmaals en ze heeft een zakje met waterballonnen. Ik lach naar haar. “Emmett bewaard ze daar voor als hij weer eens een streek uit wilt halen.” legt Alice meteen uit. Ik lach.

“Ja, logisch.” zeg ik dan.

Alice geeft mij ook een bak aan en ik neem hem van hem over. Ik giet alle saus er moeizaam in en Edward slaat er een paar keer op waardoor alles er in een keer uit komt. Toch wel handig zo'n vampieren familie. Dan giet ik er nog wat water bij zodat het mengsel wat dunner wordt en door de gaten zal komen, maar als ik de kraan uit wil doen houdt Alice hem nog even omhoog en ik laat haar, want zij zal vast beter weten wanneer het kan.

Alice doet de kraan dicht en ik mix het nog even met een lepel goed door elkaar. Dan houdt Alice een waterballon open en Edward giet het erin, omdat het er bij mij sowieso toch naast gaat en dat moeten we nu niet hebben. In een minuut zijn er meer dan 30 ballonnen gevuld met hun vampierensnelheid en ik doe ze in een vuilniszak zodat ik ze makkelijker mee kan nemen naar de achtertuin waar op het moment Jasper en Emmett zich bevinden. Wat wel handig is, want ik denk niet dat Esme het zo leuk vindt als ik al haar banken en andere meubelen onder giet met knoflooksaus.

Als we de achtertuin in lopen gaan Edward en Alice voor mij lopen zodat Jasper en Emmett de vuilniszak die achter mij hangt niet zien. We gaan zo stil mogelijk – of zo stil als mogelijk is voor mij – zo dicht mogelijk bij hun in de buurt staan.

“Emmett.” zegt Alice dan ineens en ik pak een ballon uit de zak. Emmett keert zich naar ons toe en Alice stapt razend snel opzij terwijl ik de ballon gooi. Natuurlijk vangt hij hem – met zijn vampiersreflexen – maar door zijn reflexen knijpt hij er ook te hard in en de ballon spat volledig uit elkaar. Ik pak er gauw nog een paar en gooi ze allemaal. Edward en Alice doen ook mee en ze mikken heel precies. Emmett kan die niet ontwijken, want als hij besluit naar links te gaan zien Edward en Alice dat allebei aankomen en mikken ze gewoon daarheen waardoor hij precies in het gemikte gebied gaat staan. Ik daar in tegen gooi de helft van de keren mis, maar dat maakt niks uit, want het is alsnog hartstikke leuk om het te doen en whatever dat ik zo vaak mis gooi!

Als al onze ballonnen op zijn kijkt Emmett mij aan “Waar was dat voor nodig?” vraagt hij.

“Ik wou gewoon even testen of vampieren daadwerkelijk tegen knoflook kunnen zoals jullie gezegd hadden. Blijkbaar wel, want je bent nog niet dood.” zeg ik en iedereen begint heel erg hard te lachen, behalve Emmett die stompend het huis binnen gaat.

“Emmett! Je maakt mijn hele huis vies!” roept Esme boos tegen Emmett, waarschijnlijk zodat ik het ook kan horen en ervan kan genieten. Deze familie heeft echt een hekel aan alle grappen die hij op hun heeft uitgehaald, dus nu krijgt hij het allemaal terug.

Ik begin nog harder te lachen en ga op de grond zitten zodat ik niet kan omvallen. Mijn buik doet pijn en het ademhalen komt in stoten. Het is ook gewoon zo grappig! Dit is nu al de tweede keer dat ik Emmett slimmer af ben geweest en dat zegt toch heel wat! Tenslotte is hij een vampier met super gehoor en super snelheid en whatever nog meer!

Edward tilt me op en neemt me mee naar binnen. Wat heeft iedereen met mij optillen, ze willen gewoon laten zien hoe sterk ze zijn door mij zonder enige moeite op te tillen. Nou helaas kan ik niet hetzelfde doen, maar dat betekent niet dat ik het niet kan proberen.

Alice lacht “Bella, ik zou het maar niet proberen. Je gaat jezelf pijn doen.” zegt ze en meteen houdt Edward mij nog steviger vast dan hij al had. Ondertussen zitten we al op de bank.

“Ik kan het toch proberen?” vraag ik met een pruillipje.

“Tuurlijk, maar vraag het dan wel aan Edward.” zegt ze.

“Hij gaat toch nee zeggen!” zeg is chagrijnig.

“Dat klopt, maar alleen omdat ik niet wil dat je jezelf pijn doet en dat gaat zeker gebeuren als je het probeert, dus nee.” zegt Edward.

Ik kruis mijn armen “Niet eerlijk.” zeg ik eigenwijs.

“Leven is niet eerlijk.” zegt Edward lachend. Ik steek mijn tong naar hem uit en Edward lacht alleen maar harder. Wat moet ik toch met hem...

De rest van de middag gaat al snel voorbij en ik moet al naar huis toe zodat ik Charlie ook nog zie en hem nog kan 'feliciteren' op het nieuwe jaar. Ik hoop niet dat hij zich erg alleen heeft gevoeld, maar volgens mij ging hij toch naar Billy toe, dus dan is het niet zo erg.

Ik zeg tegen iedereen gedag en geeft de meeste een knuffel en dan rijdt Edward me terug naar mijn huis toe en is deze geweldige nieuwjaarsavond/dag voorbij. Het was wel de beste herinnering die ik misschien ooit zou krijgen en ik ga het nog lang koesteren. Ik kan niet wachten tot ik zelf een vampier ben en kan mee helpen al het vuurwerk af te steken.

Ik droom in auto langzaam weg en dan schudt Edward mij wakker “We zijn er lieverd. Het is het einde van de dag.” zegt hij lief. Ik geef hem nog snel een zoen voordat ik uit de auto stap en dan is deze dag toch echt afgelopen.

EINDE VAN HET BOEK!

Hoe vonden jullie het? Laat reactie achter STEM lieverdjes <3

Ik hou van jullie en ik ben zo blij dat mijn eerst boek uit is!

Xxx Heleen

Oud en Nieuw met de Cullens (Twilight Fanfictie) [Kort Verhaal] | CompleetWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu