Oud en Nieuw met de Cullens (Twilight Fanfictie) [Kort Verhaal] | Compleet

Hoofdstuk 1

Bella's POV

Ik loop de treden op naar het huis van de Cullens, ik kan niet wachten. Ik heb vanmiddag gevraagd aan Charlie of ik deze oud en nieuw met de Cullens zou mogen vieren. Ook al weten hun daar nog niks vanaf. Ik wil het zo meteen met Carlisle gaan bespreken. Als hun het niet willen kan ik het altijd nog gewoon met Charlie vieren.

Ik klop op de deur en Alice opent de deur. “Ik snap niet waarom je nog klopt. Je weet dat we je al vanaf een kilometer afstand kunnen horen. En de deur staat altijd voor je open.” zegt Alice eigenwijs.

Ik trek mijn schouders op “Dat heet manieren Alice.” zeg ik lachend naar haar.

“Whatever.” zegt ze eigenwijs. Het is niet vaak dat ik de Cullens nieuwe taal hoor gebruiken. Eigenlijk nooit als ik het zo bedenk, ze zijn vaak wat ouderwets wat dat betreft. Erg netjes, maar dat maakt niks uit. Wat dat betreft pas ik perfect bij hun. Ik heb er nooit echt bij gehoord. Iets wat me ondertussen al helemaal niks meer uitmaakt. Het is altijd al zo geweest en het maakt me niets meer uit.

Ik loop naar binnen en algauw ben ik in een berenknuffel van Emmett. “Ik heb je gemist klein zusje van me.” zegt hij.

We hebben vakantie, dus ik heb ze niet al te veel meer gezien. Normaal zie ik ze altijd op school. Ik en Edward zijn heel veel bij elkaar geweest. En we zijn ook vaak hier geweest, maar ondertussen is dat ook alweer 1 dag geleden. Niet zo lang geleden dus eigenlijk, maar ja, dit is Emmett, dus hij moet weer even overdrijven.

“Ik jou ook Em.” zeg ik tegen hem.

Zodra hij me loslaat neemt Edward me in zijn armen en ik geef hem een kleine knuffel terug, maar ik laat al snel los omdat ik me zo schaam dat we dit voor zijn familie doen. Ik pak nog wel zijn hand vast.

“Uhm, Carlisle?” vraag ik beschaamd.

Carlisle kijkt verbaast op. “Wat is er, Bella?” ik zie dat hij mijn lichaam meteen scant met zijn ogen om te kijken of ik weer eens iets gebroken of opengehaald heb, maar hij kan niks vinden.

“Zou ik jou even alleen kunnen spreken?” vraag ik beschaamd. Het is misschien niks om rood van te worden, maar alsnog is mijn hoofd zo rood als een tomaat. Het is een beetje onbeleefd om dit te vragen als je niet eens uitgenodigd bent.

“Natuurlijk, Bella. Zullen we even naar mijn kantoor gaan dan?” vraagt hij. Ik knik en laat Edwards hand los. Hij kijkt me bezorgd aan, maar laat me toch gaan.

Als ik strompelend de trap op ben gekomen en Carlisle me letterlijk 4 keer heeft moeten opvangen voordat ik met mijn hoofd de trap raak, zijn we eindelijk boven bij zijn kantoor. Hij wijst me een stoel aan en ik ga zitten.

“Zo, waar wou je over praten?” vraagt hij een beetje bezorgd.

“Uhm, nou.” stotter ik. “Binnenkort is oud en nieuw en ik weet dat jullie dat normaal niet vieren, maar ik zou het leuk vinden om dat met jullie te doen.” zeg ik zo snel dat ik niet weet of Carlisle het wel gehoord heeft, maar Carlisle blijft een vampier en hij heeft het prima verstaan.

“Gaat het alleen maar hierover?” vraagt hij. Ik knik beschaamd. “Nou ik denk dat de meeste het heel erg leuk zouden vinden om dit te vieren, maar vuurwerk is voor ons wel gevaarlijk. Het blijft vuur. Ook al zijn de explosies niet van gevaar, alleen het vuur om het aan te steken.” zegt Carlisle twijfelend en in gedachten.

Ik knik, daar had ik nog niet aan gedacht. “Maar ik denk dat het wel moet lukken. We zijn snel, dus we kunnen altijd snel wegkomen als het nodig zou moeten zijn.” zegt hij bedachtzaam.

Er komt langzaam een glimlach op mijn gezicht “Dus het mag?” vraag ik vrolijk.

“Ik denk dat het wel moet lukken.” zegt hij.

Ik geef een gilletje van vrolijkheid en binnen een seconde is Edward in de kamer. “Wat is Bella?” vraagt hij bezorgd, maar verward. Waarschijnlijk door mijn vrolijke gezicht.

“Ik kom hier oud en nieuw vieren!” leg ik hem vrolijk uit.

Hij kijkt me verward aan “Is dat waar dit om ging? Verder niks?” vraagt hij verbaasd, maar ook een beetje onderzoekend.

“Dat is nou precies wat ik ook vroeg.” zegt Carlisle.

Ik bloos. “Ja, dat is alles.” zeg ik tegen beide.

Dan komt de rest ook de kamer binnenstormen. Allemaal erg vrolijk. “Is het waar?” vraagt Emmett.

“Uhm, dat ligt eraan Emmett. Waar heb je het over?” vraag ik hem.

“Over dat jij hier komt met oud en nieuw.” ik knik en Emmett neemt me weer in een berenknuffel.

Ik lach “Wauw, ik had niet verwacht dat iedereen zo zou reageren.” zeg ik blozend.

“Natuurlijk, kleine. We hebben al zo lang niet meer iets gevierd en met jou erbij is het hartstikke leuk.” zegt Emmett. “Dit wordt lachen!” voegt hij toe.

“Dank je wel, Emmett. Zou je nu zo lief willen zijn om mij neer te zetten?” vraag ik blozend.

Emmett lacht, maar zet me gauw weer terug op mijn voeten. “Dank je wel.” zeg ik tegen hem.

“Dus het staat nu vast? Ik ben hier met oud en nieuw?” vraag ik nog even voor de zekerheid.

“Ja.” zegt Alice vrolijk “En, je hoeft niks mee te nemen, wij regelen alles. Pyjama, kleren, eten. Alles.” voegt Alice toe.

“Alice geen Barbie Bella, alsjeblieft. Het moet leuk worden. Geen hel.” zeg ik smekend.

“Oké, geen Barbie Bella, voor deze keer, maar we moeten dat wel snel weer eens gaan doen.” ondertussen is de term Barbie Bella helemaal bekent bij iedereen. Ik noemde het altijd zo tegen Edward en Emmett, maar Alice zag er geen probleem in om het zo te noemen, dus nou noemen we het allemaal zo.

Ik zucht “Oké, maar niet zonder verzet.” zeg ik zachtjes, ook al weet ik dat ze het kan horen, maar ze negeert me gewoon. Misschien maar beter ook, voordat er weer eens een discussie komt.

“Maar komt er ook vuurwerk? En hoe gaan we dat dan doen? Misschien moet ik dan even aan Charlie vragen om het me te leren.” vraag ik.

“NEE, jij gaat geen vuurwerk afsteken!” zegt Edward bijna boos.

“Waarom niet? Jullie kunnen het niet doen, dadelijk verbranden jullie!” zeg ik.

“Wij kunnen dat prima, Bella. Het is niet de eerste keer dat we dat doen.” zegt Edward geruststellend.

Ik knik “Oké dan, dan is alles geregeld?” vraag ik nog even ter bevestiging.

“Ja.” stemt iedereen in.

“Dank jullie wel. Ik was al bang dat ik met Charlie heel beschamend op de bank zou moeten gaan zitten. Waarschijnlijk was ik dan gewoon om 11 uur naar bed gegaan.” leg ik uit. Iedereen lacht even en dan gaan we weer richting de woonkamer, aangezien het in Carlisle's studiekamer niet zo heel ruim is.

Esme, Carlisle en Jasper gaan aan de slag met de voorbereidingen en Emmett en Rosalie zitten op de bank elkaar bijna op te eten. Alice is Alice en ik heb geen idee wat die aan het doen is. Waarschijnlijk versieringen regelen voor het huis.

Edward en ik zitten samen te kletsen en af en toe te zoenen. Dit is een perfecte dag, ik kan niet wachten tot morgen.

Hello!

Dus dit is een nieuw boek, het zal geen lang boek zijn. Gewoon de dag voor (dus dit hoofdstuk), de viering en dan de dag erna. Ik hoop dat jullie het leuk vinden!

Xxx