S~1

75 5 7
                                    

"Hey," napatingin ako sa lalaking kakaupo lang sa upuang halos isang oras na atang bakante. "Mind if I sit here?"

"You're already sitting. There's no way I could send your butt off."

"Woah there. Is that a girl who really speaking?" I raised my eyebrow on his remark. "I'm just kidding. But really.. You should not speak like that."

And at that very moment I stared at him like he's an alien who just came down from the space. I found it funny how he casually drink his bottled water and sit there comfortably like he knew this girl sitting next to him.

Only Xave Black would..

Pasimple akong napangiti. Sumandal ako sa bench na inuupuan namin saka tinanggal ang hoodie na palagi kong suot-suot nang hindi tumingin sa kaniya.

Ramdam ko ang tingin na ibinigay niya sa 'kin at kung paano niya ako tingnan nang may halong gulat sa mga mata nang maibaba ko ang hood na laging tumatakip sa mukha ko.

"I'm the first one who saw your.. eyes. Aren't I?"

"Sorry to turn your expectation down, but you're not," I said in a matter of fact. "Mr. Walter did."






~*~

Chapter 1 - F O U R

~*~






"Vhie," napalingon ako kay Vlad na kanina pa nakaharap sa screen ng laptop niya. Inubos ko lang yung gatas sa mug ko bago ako lumapit sa pwesto niya. "What do you think about this? I'm wondering if we should add more effects or something."

Pinakinggan ko yung audio ng kantang nirecord kahapon bago magbigay ng komento. "Well, it's already fine. If we were going to put more effects to the voices, I bet, it will surely ruin the music. Konting linis na lang 'to and voilà, another masterpiece has done." Nakangiti kong sabi sa kaniya just to make him sure that he's doing great.

"Vhie!" Nilingon ko si Rafael na parang batang tumatakbo palapit sa 'kin. "Can you show to Eric your signatured expression? He won't let me pass the door.."

Bago pa niya masundan ang sasabihin niya ay nilampasan ko na siya at bumalik sa drum set na inuupuan ko kanina lang. What a childish request. Tsk.

"Hey, Vhie wait. Don't get mad. I just thought--"

Pinutol ko yung sasabihin niya sa pamamagitan ng pag-ikot malapit sa mukha niya ng drum sticks na hawak ko. "Listen, man. It's just 5 in the morning and you're asking me to give way for your nonsense thoughts so that you can skip from work. When will you be getting real?"

Yeah, balik ulit kami sa paniguradong buong araw na pagtatrabaho ng album namin. Bumalik na din ang mansyon sa dati which only mean Mr. Paul and securities at the back again.

Napadako yung tingin ko kay Eric at sa iba pang security na kasalukuyang nagbabantay sa labas ng pinto. Sa mga hitsura nila ay mukha talagang wala silang balak na magpalabas ng kahit na sino sa amin.

StrangeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon