So as i was saying in my mind kanina. Inabangan ko nga sya at sa hindi kalayuan nakita ko syang nakayuko at umiiyak. Nilapitan ko sya at ito naman ay nagulat na parang nakakita ng multo. "Hi!" Sabi ko sa kanya pero still wala pa rin. Tulaley pa rin sakin. Ganyan ba ako kaganda at natititigan pa ang aking mukha?
"B-bakit?" -______- Ang ganda ng sagot nya ha? Ang galang nya promise. Psh.
"I'm Eunice. Eunice Francisco." I said as i lay my hand to her like makikipag kamay.
"Ah. Bakit mo ako nilapitan?" Eh kung sapakin ko kaya tong babaeng to? -_- Kaasar eh!
"Uhm. Wala lang? Nakita kasi kita kanina na umiiyak kaya nilapitan kita. Masama ba? Pwedeng malaman pangalan mo?" Sabi ko sa kanya at tinanggap nya ang kamay ko.
"Ako po si Andrea Jerine Brillantes. Nice to meet you but may maghahatid po ba sa inyo pauwi? Kung wala pwede mo ba akong sabayan? Please lang po. Ayoko na pong mabully." Ah. Kaya pala. Psh. i smile on her then inakbayan ko sya at naglakad lakad kami habang pinaguusapan namin about life and love life of course and etc. "Salamat po Ate. Sana maging kaibigan kita hanggang dulo ^_^! Bye! Ingat ka poo!" Ang energetic nya bes. Ngumiti ako at kumaway at umalis na. Muntikan na akong maupo dahil biglang nag ring cell phone ko.
Umma Jessie calling....
arte ng pangalan no? haha Yaan nyo na naging koreaboo na rin kasi ako eh dahil sa Appa ko half ang appa ko kaya ayan naging half narin ako. Sinagot ko yung tawag.
Yeoboseyo?
[Nak! May pasalubong Tatay mo! Uwi na dali! seodulleo!] -seodulleo : Hurry up-
Ne , Umma
Nang makauwi ako sa bahay namin. May mga boxes galing Korea. Whoa! Ramyeon!!
"Yah Noona! na jom jwo!" -na jom jwo! : Give me some Ramyeon!-
"Wae?" -Why?-
"Aish! Forget it!" Sabi ko at padabog na pumasok sa kwarto ko. Kainis! Isa lang eh! Hindi pa pinagbigyan! Kumuha ako ng pera ko at lumabas para tignan kung may comics. Meron sya at meron ding bago. W?
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
