Girl Crush (Dianabel)

You Give Me Fever

Nilalagnat ako the next morning kaya nag insta-nurse si Jus Dorog. Napakasipag 'tong si Dors magkuha ng temperature at tsaka magpainom sakin ng gamot.

"Mukhang natamaan ka kahapon ah."

"Awww Jus," I moaned, parang wala kong strength mag focus sa conversation. "Monday pa naman ngayon, absent agad huhu."

Jus consoled me while we had breakfast together, after that lumabas na siya for class. Ako naman, I stayed in all day. Nagtutulog lng ako, nag soundtrip, kumain ng biscuits kasi hindi naman ganun ka laki appetite ko. Pagkatapos ng 2:30-4pm class niya, dumerecho si Jus sa dorm para mag-aayos ng gamit at magbihis para sa 5:30pm training namin.

Tumayo ako at kinuha ko din yung bag ko at water jug. Nakita ko siguro ni Jus kasi bigla siyang nagsigaw, "Ma. Lina Isabel! Napakatigas ng ulo mo. Akala mo makasama ka sa practice ngayon? Masama kaya paramdam mo, iha!"

"Baka umayos naman mamaya. Training is life," sabi ko kay Jus, may konting lambing naman sa tono ko para payagin niya ako.

"Ah! Don't me, Isa!" Kinamay niya yung bewang niya. Wonder Woman pose. Na irita na si Par Jus! Di ko kinaya! Give up muna.

I let go of my bag and my water jug at inalsa ko kamay ko sa ere, at para jokens, I put my hands behind my head at biglang lumuhod as if nagsusurrender ako sa pulis.

Haha! Yun, nag soften na expression niya. "Haiii naku, Isa. Ako bahala kay Coach Jerry. Basta kailangan mo ngayon magpahinga."

*knock knock*

"Who's there?" tanong ni Jus sa direksyon ng pintuan.

"Tots."

"Tots who?"

"Tots my body, put me on the floor, wrestle me around, play with me some more, Tots my body..." kanta ni Tots.

HAHAHA! Matagal ko na di narinig yung Mariah Carey song yan. Haaaiii ayos rendition ni Tots ha. Parang mawawala yung lagnat ko.

"Ay bwiset," sabi ni Jus tapos tawa lang ng tawa. Lumakad siya papuntang pintuan.

Before Jus opened the door, bumalik ako sa kama at nagtago sa sheets ko. For some reason, di ko gusto makipagkita kay Tots. Unflattering kasi mukha ng tao kapag may sakit. Like a zombie ew. So indi ko gusto makita ko ni Tots like this.

Under the sheets, I listened in to their conversation...

Jus: Tots! Oh, bakit ba?

Tots: Kamusta na siya? *lowers voice* Hala, baka tulog siya ngayon, baka nakaistorbo ko.

Jus: Haha! Uy wala naman. Gising yan. Naka self-quarantine lang.

Me (still hiding under the sheets): Hi Tots!

Tots: Parang OA naman yan, Is? Pakita naman ng mukha mo. May bibigay ko sa yo.

Me: Totoo? Ah okay, ibigay mo lang kay Jus kasi baka mahamak kita. Indi kita gusto pag infect with my germies.

Tots: *silence*

Isa: *more silence*

Jus: *indi keri yung silence* Hmmm ano yan? Ang bangooooo.

Tots: Ah, cream of mushroom lang po. Para kay Isa, para bilis gumaling. At more than enough yan para sa inyong dalawa. May croutons pa yan, pero sa separate lang na plastic para crunchy pa rin pagkainin niyo na.

Jus: Awwww ang sweet mo naman, Tots! Supah thoughtful. Thank you ha? Isa! Say 'thank you' to Tots!

Me: Thank you, Tots!