Doesn't Mean Goodbye

Hoofdstuk 3

Ik probeer de hele week al om weg te blijven van drama. Ik had woensdag nog een paniekaanval gehad maar dat is alleen maar omdat Matt weer begon over de maffia. Het lijkt wel of hij zelf een maffia wil beginnen en hij informatie nodig heeft.

Alhoewel het een paniekaanval was, was hij lang niet zo erg dan op maandag. Joan en Jasmijn trokken mij snel weg voor hij verder kon gaan waarna ze mij op de parkeerplaats tot rust hebben laten komen.

Ik ben erg dankbaar voor hun als mijn vriendinnen. Eef let ook goed op mij wat ik eigenlijk niet wil. Matt moet zijn grote kop houden omdat ik er schoon genoeg van heb.

Maar één lichtpunt is, dat ik mijn eerste week heb overleefd.

Het is zaterdag ochtend en ik lig heerlijk in mijn bed, zo breed als ik kan. Ik zie dat het al 12:00 uur is maar dat maakt mij niks uit. Ik heb al mijn huiswerk al af en ik heb tegen Jasmijn en Joan gezegd dat ze hier om 5 uur mogen komen om mee te eten en elkaar op te maken voor het feest.

Met een glimlach op mijn gezicht draai ik mij nog een keer om als de zon mijn gezicht groet. Het is heerlijk om wakker te worden in mijn eigen bed. Elke ochtend geniet ik er weer van om thuis te zijn.

'Hee luilak!' De deur word opengegooid door niemand minder dan Lucas. 'Rise and shine beautifull.' Ik hoor hem lachen als hij de gordijnen verder opent. Ik kreun door zijn harde stem.

'Hou je bek Lucas.' Ik gooi een kussen naar hem maar ik zie niet of hij raak is omdat ik mijzelf al laat vallen in mijn eigen kussen.

Lucas is mijn grote broer die mij en Eef beschermd zo goed hij kan, ten minste dat gelooft hij. Als we op een feest waren en hij zag dat een jongen met mij wou dansen wat te intiem werd was hij er, tussen ons in. Jammer genoeg dat hij gecharmeerd is door Matt waardoor Lucas niks gelooft wat ik hem vertel.

Ik heb het hem wel vaker vertelt maar hij noemde hem een held toen hij mijn vingers aan elkaar had gelijmd met seconde lijn. En die keer dat Matt mijn veters aan elkaar had gestrikt waardoor ik vol op mijn bek ging vond Lucas zo grappig dat hij het probeerde te doen bij papa.

Toen ik mijn sleutelbeen had gebroken en vertelde dat Matt het had gedaan ging die wel een stevig woordje met hem praten. Maar dat liep uit op hem en Matt samen voetballen. Dus dat heeft ook niet gewerkt.

'Chagrijn. Kom uit bed. We gaan wat doen.'

'Wat daaaaaaaan?' Vraag ik met de meest irritante stem die ik kan maken. Ik weet dat hij zijn ogen rolt en mij aandachtig aankijkt.

Ik draai mij om en zie dat hij klaar is om de dekens van mij af te trekken. 'Niet doen!' Roep ik hard omdat ik geen pyjama aan heb. Wat? Het is warm en normaal komt hij niet binnen stormen in mijn kamer.

'Ha, naakt loper!' Hij begint hard te lachen wat uiteindelijk de aandacht van mijn vader trekt. 'Wat is er?' Hij staat nieuwsgierig in de deur opening.

'Ow niks.' Zegt Lucas lachend. 'Jess ligt alleen weer naakt in bed.' Hij begint weer hard te lachen waardoor er tranen over zijn wangen rollen.

'Lucas!' Probeert pap serieus te zeggen maar ik zie de lach op zijn gezicht. 'Ga naar beneden en houd Matt bezig.' Ik schiet meteen omhoog en houd mijn deken omhoog zodat mijn broer en vader niks zien. 'Wie?'

'Zie je pap. Ik zei het toch.' Met een knipoog verdwijnt hij lachend uit de kamer.

'Matt is hier. Hij wou je spreken. Toen ik zei dat je nog op bed lag wou hij je wakker maken maar omdat Lucas al had verwacht dat je geen pyjama aan had ging hij naar boven.' Legt pap uit. Mijn ogen vergroten. Wat doet hij hier nou weer hier?

Moet hij niet een grap uithalen met mij?

Ow wacht, daarom is hij hier dus. Maar waarom in mijn huis en dat op de dag dat iedereen thuis is.