Chapter 21

33 2 0

by BdGrl95

by BdGrl95

JEFF'S POV

Nandito na kami sa freedom bar, katulad nga ng pangalan ng bar 'FREEDOM' dito pwede mong gawin lahat, mangchixx, mambugbog, manggulo, makalimot sa isang gabi dito namin naisipang uminom kasi ito lang yung pinakamalapit na bar sa lugar kung san kami nakipag bugbugan, agad kaming kumuha ng VIP Room, para kami kami lang, nasa 2nd floor pa yung kinuha namin, kaya umakyat kami, at pagkakita namin sa room na binigay sa amin, agad kaming pumasok.

"Ano oorderin niyo?" si baii
"ba't libre mo kami?" si paul
"Sige." si baii
"Nice, Napakagalante mo naman" si peach
"minsan lang HAHAHA" si baii
"MP lights nalang tayo😂" si enteng

Lahat naman nag agree, kaya yun nalang inorder namin, tapos apat na chichirya, tapos nagkantahan kami😂 si baii, kumanta ng By Chance ng J.R.A
Si Enteng Naman Young, Dumb, Broke
Si Peach Naman Ispy
Si Paul Perfect Ni Ed Sheeran
Si Christian at Ako, nakisabay Lang Hahaha
Tapos Andami Pa Nilang Kinanta, sunod sunod amputa HAHAHAHAHA, tapos biglang nag open ng topic si baii
"Kelan Ka Aalis Pej?"
"Baka Sa Susunod Na Dalawang Buwan" sabi ko

Pupunta kasi ako sa China Mag-Aaral ako saglit roon, siguro mga 3 years lang, pero di ko pa nasasabi kay kath, magtatampo kasi yon, pero maiintindihan niya naman ako panigurado...

"Pano at kelan mo sasabihin kay kath?" si chris
"Di ko alam kung paano, pero siguro isang araw bago ako umalis, para wala na siyang magagawa, baka kasi pigilan niya ako, katulad nung ginawa ko sakanya, nung papunta siyang SoKor"

***FLASHBACK***

KATH PLEASE WAG KA MUNANG UMALIS, nandito kami sa sasakyan papunta kaming airport, kaya lang ang traffic, 2hrs before the flight nalang kaya ang ginawa ko bumaba ako sa sasakyan tsaka ako tumakbo... Tumatakbo ako, hahabulin ko si kath, pipigilan ko siya na pumunta sa SoKor, Ayokong mawalan ng Bestfriend, nakarating ako sa Airport, hinanap ko siya... At sakto paglingon ko sa may kanan ko naroon si kath, tumakbo ako papalapit sakanya, at saka bigla siyang niyakap sa likod

"Ihhh Kath, wag ka munang umalis" ako
"PEJ?!" siya...

Halata ang pagkagulat sa boses niya, halatang di niya inaasahang pupunta ako rito

"Oo, ako nga kath, please wag ka munang umalis"

pumunta ako sa kanyang harapan

"Kelangan kong mag aral don pej" siya
"Bakit Doon?! Ba't di nalang dito?!" ako

Nangingilid na mga luha ko, pero ayokong ipakita sakanyang umiiyak ako

"Kasi doon ko gusto..." siya
"Pleaseee Kath, wag munaaa" ako
"Di Pwede NakaBook Na Flight ko, In 2hrs aalis na ko" siya
"ICancel Mo Muna Para Sakin Please" ako
"Di Pwede, Wag Kang Makulit" siya

Lumuhod ako, nagbabakasakaling di ako iiwan ng BESTFRIEND ko.

"Tumayo ka jan pej" siya
"Hangga't di mo kinacancel ang flight mo di ako aalis rito" ako
"Pej di na magbabago isip ko" siya
"PLEASEEEEE" ako

Pinagtitinginan na kami ng tao rito, pero wala akong pakialam...

"pleaseeee?" ako

Di siya kumibo tiningnan niya lang ako, napag desisyunan kong tumayo, at makipag usap ng masinsinan sakanya

"Osige umalis ka, gusto mo yan ej, wala akong magagawa, pero once na iwan mo 'tong bansang 'to, kalimutan mo na rin na bestfriend mo ko" ako

Sobrang galit ako sakanya

"wag ganon pej, kelangan kong mag-aral don, sana maintindihan mo" siya

Napagisip-isip ko na, pag aaral pala ng kaibigan ko yung sinisira ko, pumayag akong umalis siya, kahit na nagtatampo pa rin ako, pero isinantabi ko muna yung pagtatampo kong yun... Para naman sa BESTFRIEND ko yon eh.

End of flashback