Hayatımı Ben Seçmedim!

Sadece 14 gün kalmıştı. Sadece 14 günlük ızdırap. Ne kadar uzun sürebilirdiki diye düşünürken yine o lanet okulun kapısından içeri girdim. Popilerler bir kenarda diğer grup bir kenarda. Uzaktan bana seslenen "Su" diyen Arkadaşım Melda bana bağırıyordu. Okulu sevmiyordum çünkü sadece fakir bir aileden olna bendim ve okul çıkışlarında mendil sakız ve çekirdek satan başka kimse yoktu. -Melda hariç- biz iki fakir aileden gelme birbirimizi bylmuştuk.

"Su! Bekle!" Dedi gatip bir ses tonuyla.

"Dur sokluklan birazcık" dedim ve çok umrumdaymış gibi.

"Fatih hoca seni çağırıyor. Önemli bir konuymuş bana anlatmadı" derdemez Fatih hocanın yanına koştum. Ne diyebilirdiki? En fazla yine aidat ödemediğimizi söyler diye düşündüm ve bir tıklamayla içeri girdim.

"Hocam beni çağırmışsınız?"

"Ha evet içeri gel Su!"

Onun konuşmasına izin vermeden atıldım.

"Hocam aidatı yarın getirecektim" diye.

"Yok konu o değil ve yarın bana teslim edersin o zaman" dedi. Kendimden utanmıştım. Hem konu o değil hemde aidat konusunu aileme açmak zorunda kalacaktım. Zaten bu aralar sıkışığız okul çıkışı iyi mendil satmam gerekiyor. Olmadı Melda'nın kazandıklarınıda borç olarak alırım diye düşündüm.

"Biliyorsun okulumuz kalabalıklaşmaya başladı" dedi ve arkasını dönüp dosyaları karıştırdı. Bir sessizlikten sonra bir dosya çekti ve masasına koydu.

"Dediğim gibi okulumuz kalabalıklaşıyor ve buda bize birtakım sorunlar oluşturmakla beraber maddi ve manevi sorun oluyor. Okuldan 15 kişi başka bir okula transfer edeceğiz zaten yarıyıl tatiline 1 hafta kaldı"

Birsüre durdum boğazım kurumuştu. Ne diyeceğimi bilemedim anlaşılan okul transferindekiler içinde bende varıkm ve bu yüzden benimle konuşuyor. Ve birdenbire kendimi konturol edemeden "Asla!!" Diye bağırdım. Fatih hocaya rezil olmuştum.

"Neye Asla! dedin" diye bir soru gelince anladımki çalışmadığım yerden sormuştu.

"Yani beni transfer edecek misiniz?" diye konuyu değiştirdim. Söylemek istediğini sürekli ağzında geveliyordu.

"Yani tam olarak öyle değil" dediği anda kalbim hızla çarpmaya başladı kesin benle alakalı bir sorundu.

"Lütfen cevaplayın" diye ekledim.

"Malesef bu 15kişinin içinde...." Tamam ben transfer oluyordum bunu anladım.

"Peki ne zaman gidiyorum" dedim çatlak bir sesle.

"Şimdiden yeni bir okula alışma çabasına girebilirsin" dedi daha liseye yeni başlamıştım ama bu haksızlık! Odadan tek kelime bile etmeden çıktım. Ağlayacaktım kendimi zor tutuyordum. Melda yanıma geldi.

"Ne oldu sana böyle? Yoksa popi grubu yine lafmı etti"

"Onunla alakası yok ben... Ben..."

"Evet sen?"

"Ben transfer oluyorum" derdemez gözümde biriken damlaya engel olamadım. Bi saniye damla değil damlalara bir çeşme dolusu damla aktı gitti. Ama damla damla değil. Herneyse konu bu değil benim daha önemli sorunlarım var! Peki nereye transfer olacağım?

"Peki nereye?"

Melda benim ruh ikizim gibi... Ne düşünürsem oda düşünüyor. Bu sorunun cevabını Fatih'ten sonra alacağım. Fatih'mi hocası yokmu diye düşünüyordum. Ve sonra içimdeki kötü ses geldi ve "Evet yok! Hep onun yüzünden gidiyorsun. O olamasa seni gönderecek yok!" Dedi ve "Öyle DÜŞÜNMESENE!" Diye çığlık attım içimden atıyorum sandım faka değilmiş.

"Sakin ol Su ne düşünüyordun"

Melda'nın bunu demesiyle popiler ve ayrıyetten gıcık Aylin'nin fotoğrafımı çekmesi bir oldu ve gelmiş bana

"Yıllık ve İnstagram fotosu için güzel bir kare" dedi ve güldü.

"Bak ünlü oldun artık" diye o ve yanındaki gerizekalı gurubu gülmeye devam etti. Zaten 6 kişilik gruplar. 3 kız 3 erkek. Hele Aylin'in sevgilisine diyecek yok. Herkes onun peşinde. Ben ise....... Peki ben ise? Bildiğim bir soruya cevap veremiyorum "Ben ise?" Ne yani ben ondan hoşlanıyormuyum?.......... TABİKİDE HAYIR!

"Bak Su şu Aylin'nin kırığı geliyor" dedi ve güldü. Evet eskiden banada komik gelirdi ama şimdi gelmiyor. Nedenki? Anlamıyorum. Melda'ya cevap vermeye kalkışırken yanımızdan geçti. Uzun boylu , kumral, ela gözlü...... Derken amelda dürttü.

"Hey bu konuşmaya gülmen gerekiyordu" sahte bir gülücükle işi kurtardım. Aaa o Aylin'in kırığının ismini unuttum. "Aylin'in kırığımı" ne saçmalıyorum ben ne kırığı o güzelim çocuğa Aylin'in kırığımı denir...... Ne diyorum ben yine daldım işte

"Su bak nediycem şu popilere günlerini gösterelim özelliklede Aylin'in kırığına" dedi ve güldü ama ben gülmedim ve bu lafa sinirlendim.

"Sen ne diyorsun Melda? Onlar popiler ve onlara birşey yapmak senin neyine! Sen kimsinki! Sen kimsin ben sana söyliyim sen okul çıkışı mendil satan fakir bir aileden gelen bir kız! Sen şaka yapmaya devam et zaten ben transfer oluyorum! Beni delirtme!

Aylin yüzüme baktı ve cevap vermedi. Gözleri doldu. Ben ne yapacağımı bilemedim. O düşünceler ağzımdan nasıl çıkmıştı! Kendimden çok utandım "Melda ösür dilerim!" Demeye kalmadan ordan gitmişti bile.

Derse girdik ders sıkıcı keçmişti. Dışarı çıktım. "Tek başıma" Aylin'in kırığı dediğimiz Burak önümden geçti. Yemekhaneye yol aldım. Yemeğimi aldım ve boş bir masaya oturdum birde ne göriyim! Melda başkalarını bulmuş bile tek başıma oturdum bir masaya. Gün geçmiyordu. Daha kötü bir gün ne olabilirdiki dedim kendi kendime. O anda

"Selam. Masaya oturmuşsun ama burası bizim masamız" diye bir ses geldi kimin sesiydi bu? YOK ARTIK! Bırak'ın sesi.

"Özür dilerim ben bilmiyordum boş buldum ve oturdum hemen kalkıyorum."

"Yo kalkmana gerek yok." NEEEE BANAMI DEDİ BUNU?

"Ttaamamam ama ya Ayl"

"Cümleyi tamamlama hele o kelimeyi ve o arkadaşlarını. "Bende inatla içimden "Aylin, Sevim, Melek" dedim nede olsa inatım

"Peki sen nasıl istersen" dedim ve yemeği ağzıma tıktım. Aylin geldi

"Sen bu fakirle aynı havayı solu zaten Burak ama yakında Transfer olacak bu olay hakkında çok çalıştım m m "

NEEEE ÇALIŞTIMMI? BU KONU HAKKINDAMI? OMU AYARLADI YANİ?

"Yeter artık Aylin. Şu insanlarla uğraşmayı kes!" Dedi Burak ama benin aklım o kelimeye takıldı. "Bu olay hakkında çok çalıştım" anlam veremedim neden çalışsınki?

İlk bölüm sonuna geldik. Umarım beğenmişsinizdir. Lütfen yorumlarınızı eksik etmeyin :)