Ο μικρός Κώστας πάντα κοιτούσε τον ουρανό και αναρωτιόταν αν ήταν μόνο η Γη με ανθρώπους. Αν υπήρχαν και άλλοι πλανήτες με ανθρώπους ή άλλα όντα.
Ένα βράδυ, λοιπόν, που κοιτούσε τα άστρα ένα λαμπερό φως εμφανίστηκε. Ένα αεροπλάνο προσγειώθηκε στην αυλή και ένα περίεργο πλάσμα πήγε στο παράθυρο του Κώστα. Το έλεγαν Μπι-Μπι.
Ο Μπι-Μπι ερχόταν από έναν πλανήτη που έμοιαζε με την Γη και ήταν κοντά. Οι κάτοικοί του τον έλεγαν Μογ. Όμως φοβόντουσαν τα ταξίδια και σπάνια έρχονταν στη Γη. Ο Μπι-Μπι ήταν από τους λίγους που ήθελαν να γνωρίσουν τι υπάρχει στο σύμπαν.
Ο Κώστας δεν περίμενε ότι θα έβλεπε εξωγήινο έτσι απλά. Και ότι θα του έμοιαζε τόσο πολύ. Δεν ήταν όπως στις ταινίες που έβλεπε στην τηλεόραση. Ο Μπι-Μπι ήταν πολύ διαφορετικός. Και πολύ περίεργος για την Γη. Ήθελε να μάθει τα πάντα. Έτσι ο Κώστας ανέλαβε να του τα μάθει.
Το πρωί είπε στους γονείς του ότι ο Μπι-Μπι είναι ο νέος γείτονας και ότι θα έμενε στο σπίτι για μερικές μέρες μέχρι να τακτοποιηθούν στο νέο τους σπίτι. Ήπιαν γάλα και πήγαν βόλτα στο πάρκο.
Ο Μπι-Μπι δεν είχε πιει γάλα ποτέ και ανακάλυψε ότι του άρεζε πολύ. Έμαθε για τα ζωάκια του πλανήτη μας αλλά δεν μπορούσε να ξεχωρίσει ποια ήταν για κατοικίδια και ποια όχι.
Το απόγευμα πήγαν στον κινηματογράφο. Ο Μπι-Μπι δεν ήξερε ότι τελικά υπήρχε κάτι τέτοιο. Στον πλανήτη του, έλεγαν μόνο ιστορίες για τα δωμάτια που φώτιζαν άσπρα σεντόνια και έβλεπαν φανταστικά πράγματα. Πράγματα που γι’ αυτούς ήταν καθημερινά.
Του άρεσε που έβλεπε ταινίες σε τόσο μεγάλη οθόνη. Στον πλανήτη του έπρεπε να τις δει σε μια μικρή οθόνη στο ταβάνι. Και δεν ήταν όπως εδώ. Εκεί οι ταινίες ήταν τόσο κοινές. Στην Γη ήταν τόσο διαφορετικές, τόσο χαρούμενες από άποψη χρωμάτων.
Την επόμενη μέρα ο Κώστας πήγε τον Μπι-Μπι στο σχολείο του. Του γνώρισε τους συμμαθητές του και μετά ζωγράφισαν με νερομπογιές. Ο Μπι-Μπι έδειξε τι μπορούσαν να ζωγραφίσουν και ζωγράφισε διάφορες εικόνες από τον πλανήτη του χωρίς να το πει παρά μόνο στον Κώστα.
Ο Κώστας χάρηκε που ο φίλος του διασκέδαζε και που βρήκε κάποιον που να του αρέσει ότι και στον ίδιο. Στο διάλλειμα έπαιξαν κρυφτό και κέρδισαν γιατί ο Μπι-Μπι μπορούσε να δει μέσα από τους τοίχους. Έτσι τους έβρισκε όλους.
Το μεσημέρι γύρισαν σπίτι και έκαναν τα μαθήματά τους. Ήθελαν να έχουν ελεύθερο το απόγευμα για να πάνε στον ζωολογικό κήπο. Ήταν ωραία μέρα για να μείνουν σπίτι.
Ο Μπι-Μπι ενθουσιάστηκε που είδε λύκους και αρκούδες από τόσα κοντά. Ένιωθε τόσο χαρούμενος που είδε τόσα πολλά που δεν κρατιόταν να πάει να τα περιγράψει στους ομοίους του και να έρθει να δει άλλη χώρα.
Όμως ο Κώστας τον έπεισε να μείνει άλλη μια μέρα γιατί είχε γενέθλια. Ήθελε να ήταν εκεί να του ευχηθεί και ο Μπι-Μπι, ο πιο παράξενος φίλος που είχε ποτέ!
Και έτσι έγινε. Ο Μπι-Μπι έμεινε και την επόμενη μέρα για τα γενέθλια του γήινου φίλου του. Του έκανε και ένα δώρο. Ένα λαμπατέρ που όποτε το ανοιγόκλεινες μπορούσες να πάρεις τηλέφωνο σε αυτός που στο έδωσε και αντίστροφα. Οι δύο φίλοι θα μπορούσαν να μιλάνε πάντα όσο μακριά και να ήταν.
Όλοι πέρασαν πολύ ωραία και ο Μπι-Μπι μαζί με τον Κώστα δεν πίστευαν ότι θα έκαναν μια τέτοια γνωριμία. Όλα ήταν τόσο όμορφα.
Το βράδυ ξάπλωσαν και άρχισαν να λένε πόσο ωραία θα ήταν αν γινόταν να έμεναν στον ίδιο πλανήτη. Θα ήταν συνέχεια μαζί και κανείς δεν θα τους χώριζε.
Με τέτοια όνειρα ξύπνησαν το επόμενο πρωί και κατάλαβαν πως ήταν η ώρα να πουν αντίο. Οι γονείς του Μπι-Μπι θα ανησυχούσαν αργά ή γρήγορα και θα έρχονταν να τον πάρουν με το ζόρι.
Ο Μπι-Μπι δεν ήθελε να καταστρέψει το τριήμερο που πέρασε με τον Κώστα στην Γη και να αποκαλύψει την ‘ύπαρξη του. Έτσι χαιρέτησε όλους όσους γνώρισε και με τρόπο που κανείς δεν κατάλαβε πήγε στο αεροπλάνο του. Πριν φύγει όμως άφησε ένα γράμμα στο κρεβάτι του νέου του φίλου.
Ο Κώστας το βράδυ γύρισε και είδε το γράμμα. Συγκινημένος το άνοιξε και είδε μια ωραία καρτ ποστάλ με μια θάλασσα. Μια θάλασσα από τον πλανήτη του Μπι-Μπι. Από την πίσω πλευρά έγραφε με καλλιγραφικά γράμματα ότι όποτε ήθελε μπορούσε να χρησιμοποιήσει το λαμπατέρ-τηλέφωνο και πως σίγουρα θα τον έπαιρνε όταν έφτανε σπίτι. Ακόμα του έγραφε πως θα ερχόταν σύντομα να τον επισκεφτεί ξανά. Όπως και έκανε κάθε χρόνο στα γενέθλια του Κώστα.
