Love Will Remember -JELENA-

11

YAZARIN GÖZÜNDEN;

Hepsi beraber bir partiye katılmışlardı. Çok sarhoşlardı ve en çok içen Justin direksiyonda arabayı çılgınlar gibi sürüyordu. Selena fazla içmemişti ve ayıktı. Daha fazla dayanamadı ve Justin'e seslendi

- Durdur şu arabayı inicem!

Justin zorda olsa arabayı durdurdu. Selena tek ayağını dışarı attı. Diğerinin arabadan çıkarmasına fırsat kalmadan Justin hızla arabayı sürmeye devam etti. Sel ise dengesinin kaybedip kafasını kaldırımın kenarına çarptı. Kanıyordu ve baygındı.

Selena'nın gözünden;

Tanrım başım zongluyordu ve gözlerimi zoraki açabilmiştim. Aralarından sadece Demi'yi tanıdığım bir kaç kişi vardı odada. Diğer kız ise bana yaklaşıp ''Uyandın bebeğim çok korktuk'' dedi. Bana yaklaşıp öpmeye çalıştığında kafamı geriye doğru attım. ''NE YAPIYORSUN BE?'' 

Odaya hızlıca bir erkek daha girdi. '' Selena be-ben çook üzgünüm gerçekten.''

YA SİZ NE SAÇMALIYORSUNUZ? SİZİ TANIMIYORUM!

Sesim hastane odasında yankılandı. Beni öpmeye çalışan kız ve üzgün olduğunu söyleyen çoçuk ağlıyordu. Diğerleri ise dokunsan ağlayacaktı. Ne olduğuna anlam veremediğim için etrafa aval aval bakarken doktor içeri girdi.

- Sonunda! Şu insanları dışarı çıkarın lütfen.

Dr: Sizi dışarı alalım.

15 dakika falan konuştular ve bu dakikalar benim için en sıkıcı dakikalardı. Demi'yi götürmesini söylememiştim. ''Tanımadığım insanlar'' demeliydim.

Ne olduğunu anlamadan doktorlar içeri daldı ve tek hatırladığım şey koluma yapılan iğneydi.

Justin;

Ariana: Bizi nasıl hatırlamaz!

Justin: Benim suçum. Arabayı ben kullanıyordum. 

Shawn: Şuan hepimiz şuçluyuz. Selana'yı dinleyip az içmeliydik.

Demi: Veya onu dinleyip taksiye binmeliydik.

Justin: Veya onu dinleyip yavaş sürmeliydim.

Cameron: Şimdi ne olacak?

Demi: Doktorlar bir kez daha uyuşturup uyanınca hafızasının yerine gelebileceğini söylediler. Sadece sakin olup beklemeliyiz.

Ariana: SENİN İÇİN HAVA HOŞ! SENİ HATIRLIYOR! 

Shawn: Sakin ol Ari.

Tek bir kelime bile etmeden Selena'nın bulunduğu odadın camına gittim. İçerde sadece Selena vardı. Sanki bir şeyler sayıklıyor gibiydi ama duyamıyordum. Duymam gerekirdi. Gizlice odaya girmeliyidm. Kapı diğer tarafta olduğundan çoçuklara yakalanmadan girebilirdim.

O tarafa doğru yürüdüm. Kapıyı nazikçe açarak Selena'nın bulunduğu yatağın yanındaki mavi koltuğa oturdum. 

- Yavaş sür lütfen!

- Selena?

-İnmek istiyorum lütfen 

- Noluyor;?

- Ariana lütfen inelim. Justin taksiye binmeliyiz lütfen.

Ağlıyordu. Gözünden akan yaşlar kuruyordu. Daha fazla daynamadım ve uyandırmayı denedim. Gözlerini açtı ve bana baktı. Tam konuşacakken içeri doktor girdi. 

Dr: Beyefendi lütfen çıkın.

Odadan çıkıp çocukların yanına giderken aklımda hep aynı cümle vardı;

''Yavaş sür, lütfen...''