ณ มหาวิทยาลัยสุขใจ
11.30 A.M.
"ริน เราไปซื้อของก่อนนะ"
"อื้มๆ เดี๋ยวเรารอ ^^"
พอเพื่อนของฉันเดินห่างจากโต๊ะ ฉันก้มลงอ่านหนังสือที่เกี่ยวกับความฝันที่แปลกประหลาด แต่พอฉันยิ่งอ่านมันก็ไม่มีิอันไหนเกี่ยวกับความฝันของฉันเลย
แต่ถ้าฉันจำไม่ผิด ในความฝันฉันได้เห็นผู้หญิงคนหนึ่ง เหมือนเธอพยายามหนีอะไรสักอย่าง แล้วเธอก็บาดเจ็บจากการถูกหมาป่ากัดเข้า แล้วทำให้เธอต้องมาหลบหลังพุ่มไม้ทั้งๆ ที่มันมีโอกาสเสี่ยงสูงที่จะถูกจับมากเลย
และพอหลบซ่อนได้สักพักเธอก็ได้ยินเสียงเหมือนเด็กร้องไห้ เธอก็เลยไปดูตรงที่เธิได้ยินเสียง พอเธอไปดูก็ได้พบกับเด็กทารกฝาแฝดทั้งสามคน แล้วต่อจากนั้นไม่นานเธอก็ถูกตามตัวเจอ แล้วเธอช่วยเด็กฝาแฝดทั้งสามพร้อมกับตั้งชื่อให้...
ขณะที่ฉันกำลังทบทวนเรื่องความฝันของฉัน ก็มีคนมาปิดตาฉันจากข้างหลังและพูดว่า "ใครเอ๋ย ^^"
"บีมเหรอ?"
"ไม่ใช่"
"...คีย์ใช่มั้ย?"
"ถูกต้อง ^-^"
พอฉันทายถูก คีย์ก็เปิดตาฉันและเดินมานั่งตรงข้ามกับฉันพร้อมกับยิ้มอย่างร่าเริงเหมืิอนเด็กน้อยเจอของถูกใจ แล้วคีย์ก็ไม่เลิกมองฉันจนฉันเขินเลยพูดถามคีย์ออกไป
"จะมองฉันอีกนานไหม?"
"ทำไมอ่ะ เขินเหรอ ^-^"
"ปะ...เปล่านะ (. .////)" พอคีย์ถามว่า 'เขินเหรอ' ฉันก็ก้มหน้าลงเพราะตอนที่เขาส่งยิ้มมาให้ทำให้ฉันเขินจนไม่อยากจะมองหน้าคีย์เลย
ทุกคนคงสงสัยอยู่ว่าฉันเป็นอะไรกับคีย์สินะ แต่ถ้าให้พูดจริงๆ ทุกคนคงไม่เชื่อแน่ๆ เพราะคีย์กับฉันเป็นแค่เพื่อนกันเท่านั้นเอง ไม่ใช่คู่รักหรืิอแฟนอะไรแบบนั้นหรอก (ถึงทุกคนจะมองว่าพวกฉันเป็นแฟนกันก็ตามที =_=) แต่ฝ่ายทางฉันก็ไม่ได้คิดอะไรกับคีย์อยู่แล้ว ส่วนคีย์เองก็พยายามตามจีบฉันอยู่นะ แล้วตอนนี้เขาก็คงทำแต้มเพิ่มอยู่ด้วยล่ะ
"ว่าแต่...รินอ่านอะไรอยู่เหรอครับ (' ')?"
"อ๋อ พอดีรินอ่านเกี่ยวกับความฝันอ่ะ"
"เหรอครับ แล้วทำไมมาอ่านล่ะทั้งๆ ที่รินไม่ชอบอ่านอะไรแบบนี้ไม่ใช่เหรอ?"
ในขณะที่ฉันกำลังจะตอบคีย์ไป จู่ๆ ก็มีเสียงแซวมาแต่ไกลแทรกเข้ามา "ฮิ้วๆ คู่รักคู่หวานมาจีบกันอีกล่ะนะ ~"
แล้วเสียงที่แซวเข้ามาก็ไม่ใช่ใครอื่นไกลอะไรหรอก นั้นก็คือเพื่อนของฉันที่ไปซื้อของมานั้นแหละ มันชื่อว่า 'ทรายดาว' เป็นสาวมาดเท่ มีนิสัยกวนๆ ขี้เล่น และทรายดาวก็มีผมสีบลอนด์ที่ตัดเป็นทรงผู้ชาย ตาสีฟ้าสวย ขนตายาว ปากนิดจมูกหน่อย ผิวขาวเนียน หุ่นก็ไปทางนางแบบหน่อยๆ ตัวสูง แถมทรายดาวก็เป็นลูกครึ่ง อังกฤษ-ไทย ด้วยล่ะ >_<
"อะแฮ่ม! คุณคีย์ค่ะ ถ้าจะมาจีบยัยริน ขอค่าวินสอดมาสิบล้านค่ะ"
"ทำไมค่าตัวแพงจังเลยอ่ะครับ"
"แม้ๆ จะไม่แพงได้ยังไงล่ะ รู้ไหมฉันดูแลยัยรินมาอย่างนี้ จะให้มาจีบฟรีๆ ได้ยังไงล่ะ เสียแรงทรายดาวคนนี้ที่ประคบประหงมมาอย่างดีขนาดนี้"
ืืื "คร้าบๆ เดี๋ยวผมจะหาเงินเอาค่าสินสอดตามที่คุณทรายดาวต้องการมาให้ได้ครับ..."
คีย์หันหน้ามามองฉันก่อนที่จะพูดต่อจากประโยคเมื่อกี้ "เพื่อที่ผมจะมาสู่ขอให้รินมาเป็นภรรยาของผมสักที! ^^" พอคีย์พูดจบฉันแทบอยากจะแทรกแผ่นดินหนีเพราะฉันเขินจนไม่รู้จะเขินยังไงแล้ว แล้วแถมคีย์ยังตะโกนเสียงดังด้วยอ่ะ >///////<
ในขณะที่ฉันกำลังเขิน ฉันก็เห็นอะไรแวบๆ สักอย่าง เหมือนเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังมองมาทางนี้ พอฉันหันไปมองอีกทีก็ไม่เห็นมีอะไรแล้ว ทำให้งงว่าเมื่อกี้มันคืออะไรกันแน่
"ทรายดาวกับคีย์ เราขอตัวกลับบ้านก่อนนะ พอดีมีธุระด่วนอ่ะ"
"อ้าว! เดี๋ยวดิ!!"
ทรายดาวตะโกนตามหลังฉันมา แต่ฉันก็ไม่ได้หันหลังกลับไปมอง พอออกจากมหาวิทยาลัยมาได้ ฉันก็เดินไปทางๆ ที่ผู้หญิงคนนั้นหายไป แล้วตอนนี้ฉันก็อยู่ตรงหน้าซอยเล็กๆ ที่มีความรู้สึกถึงอันตราย แต่ถ้าฉันไม่เข้าไปฉันก็ไม่ได้เจอผู้หญิงที่มองมาที่ฉันและถ้าฉันจำหน้าไม่ผิด เธอหน้าตาเหมือนผู้หญิงในฝันเลย...
ฉันมองไปที่ซอยนั้นอีกครั้งก่อนจะเดินเข้าไปอย่างกล้าๆ กลัว ฉันเดินไปจนกระทั่งไปโผล่ถนนใหญ่ แต่กลับไม่มีวี่แว่วของผู้หญิงคนนั้นเลยแม้แต่นิดเดียว ฉันมองไปรอบๆ บริเวณแถวนี้ฉันก็ได้พบกับจี้สร้อยคอที่ตกอยู่อีกฝั่งหนึ่ง ฉันเลยข้ามถนนไปดูและหยิบสร้อยเส้นนั้นขึ้นมา แต่สร้อยมันดันมีปฏิกิริยาทำให้ฉันเห็นภาพบางอย่างขึ้น แล้วจู่ๆ ฉันก็วูบลงไป
