Agad akong pumunta sa bahay nila Jenny. Sinabi ko kaagad ang Good News Unti-onti umo-Ok sabi ni Doc Jan. Ang Good News ko na agad ipinaalam sa kanya. Nagulat sya at napalaki ng ngiti. Niyakap nya ako at niyakap ko rin sya. Eto na ang simula ng Pangako natin. Ang sabi ko sa kanya.
Simula noon nakapag-aral na ako magkaklasi kami ni Jenny naurong ako kaagad sa 4th year High school kahit papaano. Kasi dating nasa Hospital ako, may nagtutro sa akin na guro para hindi ako mahuli sa School Year. Magkasabay kaming pumapasok ni Jenny. Hmm, hindi ka ba napapagod kapag nag-aaral ka? Tanong sa akin ni Jenny habang naglalakad papuntang Room namin. Hindi naman, diba nga mas umo-Ok na ako ngayon kaysa dati. Kaya wag mo muna isipin ang sakin. Ang pagpapaliwanag ko, Pero, may sakit ka pa rin e. Kahit umo-Ok ka na. Pwede parin bumalik ang sakit mo. alala nya sa akin. Basta, ok na ako ngayon. Hindi na'to lalala pa. Kung lala ito edi dapat hindi ako pinayagan ni Doc Jan na mag aral, hindi ba? Ang mahabang sagot ko, hindi na lang sya sumagot at nag-lakad na lang kami.
Anak, wag kang magugulat ha !! Sabi ni papa (Jan) sa akin. Medyo kinabahan ako. Hindi na kinaya ni Tommy ang sakit nya. Ang ikinagulat ko napaluwa ako at hindi makapaniwala. Minulat ko mga mata ko at may luha na tumulo. Isang masamang panaginip yun, hindi maganda. Agad kong kinuha ang Phone ko para tawagan si Tommy. (Ring Phone) Sinagot agad ito ni Tommy at kinamusta ko sya. Pagkatapos namin mag-usap ay tinignan ko ang Oras sa Wall Clock. Maaga pa pala. 8:31am papala. Sabado yun kaya walang pasok.
Napanaginapan ko. Wala ka na raw. Sinabi ko kay Tommy habang nakaupo sa upuan ng harap ng bahay nila. Napatawa pa ito. Sinabi ko naman sa'yo Jenny. Hindi kita iiwan. Kaya wag mong isipin yun. Ang sagot nya sa paniniwala nya. Lumuha na lang ako at pumatong sa Balikat nya napatakip ako ng Bibig. Parang hindi ko na kaya ito. *Napatingin ako kay Jenny at hinaplos ang ulo nya. Sa tingin ko, sinasaktan ko lang ang minamahal ko, sa tingin ko iwanan ko nalang sya para hindi na sya Lumuha. Mag hihiwalay ba kami dahil sa kamatayan ko o dahil sa na kukonsensya na ako. Pinapahirapan ko lang, imbis na maging masaya sya sa akin. Not ! Lumuluha lang sya sa akin. Siguro, kahit may ngiti na may Lumalabas sa kanyang labi, may sakit parin na nagbibigay ito. Hindi na kukumpleto ang saya nya nang dahil sa akin. Siguro, it's time na maghiwalay na kaming dalawa, it's time na wala na kami. Habang hindi ko pa Time. Papakawalan ko sya ng Maaga. Para hindi na sya masaktan kahit na wala na ako. Papakawalan ko na sya, kailangan nya ng taong totoong mag papasaya sa kanya.
BINABASA MO ANG
Time Limit Love
RomanceSi Tommy isang lalaking gustong mapakasalan ang kaibigan nya noong bata pa sila na si Jenny. Ngunit isang babala na hindi na sya tatagal sa Mundo. Dahil sa sakit nya sa Puso. Ang sakit kaya nya ang mag bibigay sa Problema sa pag-iibigan nila ni Jenn...
