Aş'Erme ! (2+1) ~ [Aş'Erme! Serisinin 2. Kitabıdır ]

1. bölüm

"Berk . Berk . Berk ! uyansana !" Bağırmam ile Berk sonunda uyandı . Kucağımda ki Buğlem 'in gazını çıkartmaya çalışırken tekrar bağırdım .

"Berk ! Kalk ya ! Bahar durmuyor . Acıktı . Emzireceğim. kalk . Buğlem 'i al "

Berk kalktı ve uyku sersemliğini atmaya çalışarak yatakta bir süre oturdu . Ben bir yandan Buğlem 'i kucağımda tutarken bir yandan Bahar 'a emziğini vermeye çalışıyordum .

Sonunda Berk yataktan kalktı ve yanıma geldi " Gel benim prensesim " diyerek Buğlem 'i kucağımdan aldı . Ağrıyan kollarımı biraz sallayıp rahatlattıktan sonra beşiğinde yatan Bahar 'ı kucağıma aldım . Yanağında öptükten sonra  kucağıma yatırıp emzirmeye başladım . Çok şükür ki sustu .

Berk Bahar ile beraber evi turluyordu . Odaya girdiğinde Bahar göğsünde uyuyordu . Kendiside yarı uyanıktı zaten . Yavaşça yatağa oturdu . Sonra da yatarak Bahar 'ı göğsüne yatırdı .

( arkadaşlar Berk resimdeki adam değil . Pozisyonu göstermek için koydum resmi )
Gerçekten çok tatlı duruyorlardı. Hafifçe gülümsedim. Bahar 'ın göğsümü bırakması ile kucağıma alıp gazını çıkarttım . Gazı çıkınca beşiğine yatırdım . Kapanmamak için direnen gözlerimi kapattım .  Yatağıma geçip uzandım. Tam uyuyacaktım ki "Ya Berk uyurken dönerse ?" Sorusu geldi aklıma . Eğer dönerse Bahar 'ı ezebilirdi . Bunun korkusuyla gözlerimi açtım .

Yataktan kalkıp Berk 'in tarafına geçtim . Göğsünde yatan Bahar 'ı nazikçe kucağıma aldım . Bir yandan da " pışpış" diyordum. Bir müddet kucağımda salladıktan sonra uyuduğuna emin oldum ve beşiğine yatırdım . Gözlerim kapalı bir şekilde yatağa yürüdüm ve yattım. Berk 'in beline kollarımı dolayıp uyumaya çalıştım . O sırada kapı açıldı . Barış efe paytak adımlarla odaya girdi .

" Anne . Ben koyktum da . Yanınıca gelebiliy miyim"

Yatakta doğruldum. Yanına gidip onun boy seviyesine indim .

"Sen korktun mu ?  Neden korktun peki ? "

"Hıhı koyktum . Yüyamda biy canavay gedi.  Beni kaçıydı.  Anne anne diye bağıydım ama bıyakmadı "

"Tamam bebeğim . Geçti . Sadece bir rüyaydı.  Rüyalar gerçek olmaz ki "

Bahar ve Buğlem uyanmasın diye fısıltı ile konuşuyordum . Barış efe 'de niye olduğuna anlam veremesede ben sessiz konuştuğum için o da sessiz konşuyordu . Ben " bebek " deyince kaşlarını çattı .

"Anne ! Bebek değiyim ben . Adamım adam !" Sitem eder bir şekilde bağırdı Barış efe . Onun bu haline güldüm .

"Peki . Küçük adam . Gel o zaman. Yanımızda yat bu gece " demem ile Barış efe küçük ellerini yumruk yaparak havaya kaldırdı . Aynı zamanda " Oyey " diye bağırdı.

Kucağıma aldım ve Berk ile aramıza yatırdım . Sıkıca sarıldı bana . Bende ona sarıldım ve saçlarından öptüm .

"Anne ?"

"Efendim küçük adam ?"

"Dedin ya yüyayar geyçek oymaş diye . Söc mü ? "

"Söz . Hemde anne sözü "

Sevinçle minnacık ellerini birbirine çarparak alkış yaptı . Ardından yine bana sarıldı . Bende ona .

Eveeet.ikinci kitabımıza başladık . Umarım beğenirsiniz . Biliyorum bölüm kısa oldu ama giriş tarzı bir bölüm olsun istedim . Umarım beğenirsiniz . Şimdiden belirteyim . Kitap 10 bölüm olacak :) Okuduğunuz için teşekkürler  😊