Chapter ~ 2

42 5 6
                                    

A/N:
Hi pretty readers! 👋😁 Since I'm a Filipino, I will now proceed and make it TagLish so that my country will be proud of me for having our own language. Hahaha chos!

🌜

Liezl's POV

At exactly 12midnight, sinuot ko na agad jacket ko. Nagmamadali ako para makapunta na agad sa hospital. Miss ko na kapatid ko super! Gusto ko na syang makitang nakangiti ng malapad na malapad.

Sa mga oras na 'to pahirapan talaga makahanap ng taxi papuntang hospital. Since every other day ko vinivisit sis ko, nasanay na ako mag antay na kung minsan aabutin akong isang oras.

Since wala pang taxi, nag order muna ako ng coffee sa Starbucks. Para di ako antukin.

Nagulat nalang ako ng biglang may lumitaw sa gilid ko

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Nagulat nalang ako ng biglang may lumitaw sa gilid ko. Mag oorder na sana sya.

"Yah! I'm the one who came here first! Pumila ka!" Pinagsabihan ko. Pero di sya kumibo.


Di sya mapakali, nagmamadali sya, palingun lingun parang natatakot at parang may tinataguan. Binigay na saken ang inorder kong Caffe Espresso Frappuccino and when I was about to give the payment to the cashier bigla nalang nya hinablot coffee ko.

"Yaaaaah! That's mineeee! You idiot!" I shouted.

Hinabol ko sya! Gosh wala na akong pera kailangan kong magtipid pano nalang ang pagpapa ospital ng kapatid ko.

Binato ko sya ng sapatos ko. Ayun! Sapol!

"How dare you took my coffee!" I glared at him though diko makita talaga anong itsura nya dahil sa hoodie nya

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

"How dare you took my coffee!" I glared at him though diko makita talaga anong itsura nya dahil sa hoodie nya.

"I'm sorry Ms., may naghahabol kasi saken and I thought order ko yan." Can't look straight to me. Nakatingin lang sa baba.

While fixing my shoes and jacket. "Are you crazy? Give me money instead of that coffee, it's better of that way baka ininum mo na yan, may virus na yan!"

"Teka" sabi nya habang kinakapa jacket nya, bulsa ng jeans nya but wala syang nakuha. "Miss, I'm so sorry I forgot my wallet at my dorm."

"Ang salbahe mo! Nagmamadali pa naman ako! Sinasayang mo oras ko! Aish! Pabo! Aaaaaaaaaaah!!!" Napasigaw ako ng wala sa oras.✊ Nakakairita! Umalis nalang ako baka ano pa magawa ko sa kanya walang hiya sya! Magpapalusot pa eh!

Sa tagiliran ng mata ko nakikita ko syang nag bobow ng paulit ulit at nagsosorry. Hinayaan ko nalang, nextime di ko na papalampasin mga ganyang klaseng tao. Argh! >.<

For You | Kim SeokjinWhere stories live. Discover now