Kalabalığın arasına karışmış hızla yürüyen bi adam gördü tanıdık geliyordu yüzü ama daha önce görmüş olamazdı çünkü o şehirde yeniydi ve adam oranın yerlilerine benziyordu. Adamın acelesinin olmadığı belliydi ama neden hızlıydı yüzünde garip bir gülümseme vardı, esnafın selamlarına sadece başını eğerek karşılık veriyordu bunlar Hezanın aklında saçma sapan düşüncelere neden oluyordu ne kadar düşünmek istemesede aklından çıkaramıyordu. Bir süre sonra adam gözden kaybolmuştu. Heza olduğu yerde kala kalmıştı hareket etmek istiyordu dünya durmuş gibiydi kalabalığa anlamsızca bakınıyordu ne yaptığına bir türlü anlam verememişti. Bir kaç dakika sonra yavaş yavaş yürümeye başladı. Etraftakiler ona farklı bakıyordu bi anlam verememişti. Birden telefonu çaldı arayan numarayı tanıyamamıştı açtığında dersaneden aradıklarını akşama ek ders koyduklarını söylüyodu dersanenin sekreteri tamam diyerek telefonu kapattı ardından babasını aradı. Babsı gelir gelmez onu dersaneye yazdırmıştı içinden küfretti ne acelesi vardı sanki daha okulların açılmasına iki ay vardı diye söylendi. Dersin başlamasına 3 saat vardı eve gidip dönmeye kalksa gidip gelmesi iki saat sürecekti. Oturup bir şeyler içmek için bi yer aramaya başladı ama etrafta sadece bir kaç çaç ocağı vardı. Biraz dolandıktan sonra bir kafe bulmuştu girdiğinde sadece bir iki masa doluydu onlarda da aileler vardı. Oturdu bi masaya bir çay istedi canı çok sıkılıyordu eski okul arkadaşlarını aradı sonra telefonu kapattığında saatte baktı dersin başlamasına on dakika vardı aceleyle kalktı gitmek için ama bir sorun vardı. Dersanenin nerde olduğunu bilmiyordu. Sora sora bulmuştu. Girdiğinde dersin bitmesine on dakika kalmıştı kapıyı çalıp içeri girdi sınıf ona değişik değişik bakıyordu öğretmeni geçip yerine oturabileceğini söyledi on dakika sonra zil çaldı çıkıp bir sigar yaktı aklı o adamda kalmıştı sonunda akşam olmuştu evine dönecekti zorda olsa yeni evlerini bulmuştu üstünü bile değişmeden düştü yatağa annesi ne yapsada kalkmayıp uyuyacağını söyledi. Çok yorgundu ama uyuyamıyordu aklından çarşıda hızla yürüyen adamı çıkaramıyordu orda uyuya kalmıştı.
