In love with the wrong girl 2

Chapter 9

Άρης POV

Όλα καλά όλα θα πάνε καλά αρκεί να κρατήσω λίγο την ψυχραιμία μου και να μην διαολοστείλω τον άκαρδο μπάσταρδο που τόλμησε να κάνει κάτι τόσο τρομερό σε ένα τόσο μικρό και απροστάτευτο, πανέμορφο πλασματάκι. Μα καλά τι σου έφταιξε ρε και του φέρθηκες έτσι!; Ε!; Μου λες!;

Συλ: Άρη...

Άρης: Ενός λεπτού σιγή για αυτό που μόλις συνέβη.

Και επειδή νομίζω ότι δεν έχετε καταλάβει και πολλά θα σας εξηγήσω αμέσως για το τραγικό γεγονός που συμβαίνει. Πενθώ για τον έρωτα μου, τον πρώτο έρωτα μου. Το καημένο το μωρό μου ήταν στο άνθος της ηλικίας του μέχρι που κάποιος αγροίκος του στέρησε την ζωή μέσα από τα χέρια. Δεν θα τον βρω όμως εγώ μια μέρα; Θα τον βρω και τότε θα πληρώσει για όλα!

Αχιλ: Μα καλά πόσο ηλίθια παίζει να είσαι για να παρκάρεις την μηχανή στην άκρη του δρόμου!; Κοίτα τώρα τι έκανες!

Νικ: Κοίτα τι έκανες, μ'έκανες, να τρέχω πίσω σου εγώ, να περιμένω ένα βλέμμα, ένα σου ψέμα...

Αχιλ: Μπορείς να σταματήσεις να το κάνεις αυτό!; Κάθε φορά μου λέω κάτι θυμάσαι και ένα τραγούδι!

Νικ: Είμαι λάτρης της μουσικής, σου προτείνω να αρχίσεις να ακούς κι εσύ κανένα τραγουδάκι. Τα νεύρα σου δεν είναι καθόλου καλά!

Ο Αχιλλέας ήταν έτοιμος να ορμίξει στον Νικ όμως τους σταμάτησα. Μα καλά δεν μπορούν να καταλάβουν το πόνο που μου προκάλεσε η απώλεια της πολυαγαπημένης μου μηχανής!;

Εύα: Να ρωτήσω κάτι;

Συλ: πες το.

Εύα: Κάνει έτσι για μία μηχανή;

Άρης: Μία μηχανή!; Πως μιλάς έτσι για το μωρό μου!; Αλλά βέβαια εσείς οι αναίσθητοι άνθρωποι δεν μπορείτε να καταλάβετε πως είναι όταν χάνεις ένα κομμάτι του εαυτού σου!

Αχιλ: Μπρο συγγνώμη! 

Ο Αχιλλέας έπεσε πάνω μου κλαίγοντας και τότε αρχίσαμε να κλαίμε σαν τα κοριτσάκια όταν τους παίρνουν τη σοκολάτα και δεν προλαβαίνουν να αντιδράσουν. Ο Μόσι που μόλις είχε μπει στο δωμάτιο ρωτούσε το ταβάνι τι είχε κάνει για να το αξίζει πάλι αυτό ενώ ο Νικ μας έβγαζε φωτογραφίες.

Άρης: Τι κάνεις!;

Νικ: Οι οικογενειακές στιγμές είναι πολύ σημαντικές. Θέλω να θυμάμαι τα πάντα όταν θα φεύγω για Χαβάι!

Θ αφήσω ασχολίαστο αυτό που μόλις έγινε και θα συνεχίσω να κλαίω για το καημένο το μωρό μου. Ο Τζο είπε πως αυτή την φορά δεν υπάρχει ελπίδα να τη φτιάξω και ένα κρακ ακούστηκε μέσα μου όταν το έμαθα. Τι θα κάνω τώρα!; Πως θα μετακινούμε!;