Stalker (deel 2)

H 6.

Mijn wekker maakt me wakker. Ik sla hem snel uit en draai me om. Maar Mathijs ligt niet langs me. Zou hij überhaupt wel in bed hebben geslapen? Ik heb gister nog de hele nacht gezocht maar ben niet veel verder gekomen en daarna ben ik van vermoeidheid in slaap gevallen. Ik sta op en loop naar beneden toe. En ja hoor. Daar tref ik een slapende Mathijs aan op de bank. Ik sluip op hem af en spring dan op hem. Hij schrikt wakker, maar zodra hij mij ziet geeft hij me een knuffel. Hij trekt me op hem zodat ik op hem lig. Zo blijven we nog even liggen totdat Luke naar beneden komt gelopen. "Weten jullie waar Cody is?". Ik knik nee en kijk Mathijs vragend aan maar hij knikt ook nee. Ik ga van hem af en loop dan naar de keuken toe. Cody is vast op onderzoek. Als hij het alleen doet dan gaan wij het ook alleen doen. Nu alleen nog een manier vinden om het te vragen. Het beste is om het nu te doen want Cody is er niet. Dus dat doe ik maar. Ik loop weer terug naar de bank.

Een zucht verlaat me mond. Waardoor Mathijs en Luke me aan kijken. Oké nu is je kans Rachel. "Ik wil jullie om een gunst vragen. Maar het hoeft niet als jullie niet willen". Ze gaan allebei rechter zitten en kijken me vragend aan. Ze zijn vast nog te moe om goed te antwoorde. "Ik wil op onderzoek gaan wat Justin van plan is. En ik wil te weten komen wie die taxichauffeur was. Maar ik kan het niet alleen. En wil jullie vragen om mij te helpen. Alleen als jullie willen". Mathijs slaat zijn arm om me heen en geeft een kusje op me wang. "natuurlijk wil ik je helpen". Oké dat is een, nu Luke nog. Ik kijk hem vragend aan maar hij kijkt naar de grond. "Kan Cody niet beter helpen? Hij weet beter van deze dingen af". Een zucht verlaat me mond. Ik weet dat Luke wel wilt helpen, maar ik weet ook dat hij denkt dat hij het niet kan en dat hij dan gaat falen. "Cody is zelf op onderzoek. Dus ik wil eigenlijk dat hij dit niet weet. En ik weet zeker dat jij het ook kan Luke. Je moet gewoon in jezelf geloven". Hij knikt en begint te lachen . "Oke ik doe mee". Er komt een glimlach op me gezicht.

Maar die verdwijnt al snel als ik de voordeur hoor. Ik en Mathijs draaien ons om en zien dan Cody naar binnen lopen. "Waarom zijn jullie nu al wakker?". We halen allemaal onze schouders op. Nu weet ik het zeker. Cody is iets gaan doen wat wij niet mochten weten. Maar daar kom ik nog wel achter. Maar eerst moet ik vinden waar me vader is. Het moet ergens zijn waar niet veel bereik is. Of tenminste dat zei me vader. Hij zei dat waar hij is geen bereik is en dat hij daarom maar een keer in de maand kan bellen. Hij weet nu ook nog niet dat me moeder in het ziekenhuis ligt. Maar hij belt volgende week en dan vertel ik het. In de hoop dat ik hem dan al gevonden heb. Wat onwaarschijnlijk is. Maar hopen kan altijd.

Ik loop weer naar me kamer toe en trek al me oude fotoboeken uit de kast. Ik doorzoek ze een voor een totdat ik een oude foto tegen kom die me heel bekent voor komt. Op de foto zit ik op de schouders van Justin, naast Justin staat nog een andere jongen. Hij komt me heel bekent voor. Maar wie is hij? Ik haal de foto uit het foto boek en ga dan op bed liggen. Ik graaf diep in me hersenen. Ik probeer terug te denken aan die tijd. Aan de tijd dat Justin leuk, gezellig en aardig was. De tijd dat wij met zijn alle nog een hechte familie waren. En dan herinner ik het me. Beelden van vroeger komen tevoorschijn. Me ogen beginnen waterig te worden. Ik mis die tijden. Ik mis de tijden dat ik kind kan zijn en dat ik niet elke dag, elke uur bang hoef te zijn. Maar die tijden zijn voorbij.

Als ik me tranen heb weg geveegd kijk ik weer naar die foto. Die jongen was de beste vriend van Justin. En die zelfde jongen was de taxichauffeur! Ik weet het zeker! Hij is nu wel een stuk ouder, maar hij ziet er nog ongeveer hetzelfde uit. Ik vond hem altijd al eng. Hij zag er stalkerig uit. Maar Justin vertrouwde hem dus dat deed ik toen ook maar. Wat is zijn naam ook al weer? Ik denk weer goed na en dan weet ik het. Frank. Dat is zijn naam. Dat is zijn lelijke naam. Ik haat die naam. Ik ga hem een bijnaam geven. Maar wat voor bijnaam? Daar ga ik nog even over nadenken.

Ik denk dat er over 1 of 2 hoofdstukjes echt actie erin komt. Wat vinden jullie van het verhaal? Wat vinden jullie een leuke bijnaam voor die frank? Laat het me weten. XXX-Kelly

ps. sorry dat het weer ietsje langer duurde maar wattpad doet heel raar bij mij en zorgt ervoor dat ik geen verhalen kan typen of publiceren.