Okulun kursu yeni bitmişti ve eve doğru gidiyordum. Sevmiyordum kursları kim severdi ki ? Zaten bizde öyle aksiyon felan da yok sadece ineklik . Morelin bozuk bozuk eve gitmeye devam et Melis.
Şansıma hava da çok karanlık tek aksiyonumuz bu vee malesef evimin yolları ıssız soklardan geçiyor. Köpekler bir dert serseriler ayrı bir dert.
İnşallah başıma bir bela almam. Biraz daha ilerledim ve ilerden bağırış sesleri duydum. Meraklı iç sesim " Git bak nolcak ölmessin" diyo . Aslında biraz haklı gibi . Neyse biraz daha ilerledim ve ÖLÜM FERMANİMİ İMZALADIM ! Evet kesin başıma belayı aldım karşımda kapşsonlu yüzünü göremediğim biri yerdeki adamı dövüyo . Adamın sesi kesildi kesin öldü yaa. Ne diyorum ben asıl ölcek olan kişi benimm !!
Hemen kaçmaya başladım ve arkamdan da koşma sesleri geliyodu lanet olsun ne yapıcam benn . Biraz daha koştum ve nefesim kesildi en son hatırladığım şey ise yere düşüp etrafın kararması....
Arkadaşlar hikayenin bölümleri silindi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Serseriye Aşık Oldum...
Romance*Hikayeyi yazmaya devam etmiyorum. 2 sene önce yazılan bir hikayeydi. Önceden nefret duygusu sonradan aşk. Bir serseri ve bir yalnız kız. Bir Buğra ve Melis hikayesi..
