The Path of Painfull Days ♕

Hoofdstuk 5: [ Kick 'em out! ]

Hier sta ik dan.. Voor de grote kickbox school ''Kick 'em out'' . Logische naam voor een kickboxschool. Ik loop naar binnen en word meteen begroet door allerlei aardige mensen. Ik had een afspraak met ehm.. Mohamed. Dat was de eigenaar van de kickboxschool. Ik zie een man met een aardige uitstraling op me afkomen. ''Salam ou alikom! Ibtissame toch? Welkom welkom!'' Ik groet hem terug en bedank hem.  Na vele instructies kan ik eindelijk mijn begeleider ontmoeten. Mohamed zei dat ik even moest wachten dus heb ik plaatsgenomen op een bankje. Ik kijk rond en zie veel mensen. Jongens en meisjes appart, gelukkig. Ik word uit mijn gedachte gehaald door een jongensstem.  ''Ben jij Ibtissame?'' ik kijk hem aan en zie een jongen staan. Ik word al bang als ik hem aankijk. Hij ziet er boos uit. Of is dat gewoon zijn gezichtsuitdrukking? ''Ja'' zeg ik zo normaal mogelijk. ''Ben je er klaar voor?''. Ik knik van wel  en samen lopen we de zaal binnen. 

Aangekomen in de zaal moet ik denken aan Anouar. Wat bezielde hem eigenlijk? Ik heb toch niks gedaan?  Weer wordt ik verstoord uit mijn gedachte.  ''Ehm.. ik ben Musa. Mohammed Musa. Noem me maar gewoon Musa.'' Ik kijk m aan met een klein glimlachje op mijn gezicht. ''Oh, ik ben Ibtissame'' Mijn wangen kleure spontaan rood. ''Dat weet ik'' en hij bestudeert mijn gezicht. ''Waarom  heb je eigenlijk gekozen voor kickbox.. ik bedoel.. je lijkt me niet echt een meisje die houdt van kickbox.'' hij stopt midden in zijn zin en kijkt me aan met zijn mooie blauwe ogen. ''Hoezo?''  ''Nou.. gewoon, je lijkt me een lief meisje, die niemand pijn wilt doen. Of heb ik dat verkeerd.''  ik kijk beschamend weg. ''Nou..jawel...alleen moet ik meer voor mezelf durven op te komen..want ik ben daar niet zo goed in. Ik ben aardig, maar te aardig, en dat is soms niet goed.'' ik werp mijn blik op de grond. Hij kijkt me lang aan. ''Wat is je afkomst eigenlijk?'' vraag ik. ''Turks.'' antwoordt hij. Mijn gedachte gaat meteen naar series zoals Beni Affet [ Sam7ini] en Kara Sevda. En naar turkse pizza. Ik grinnik. ''Zullen we beginnen?'' haalt hij me uit me droom. ''Oke.''  '' We beginnen eerst met je technieken. Laat maar zien wat je kan.'' Ik zie opeens de gezichten van Fayza en Salima en haar groepje voor me. Ik haal de woede naar me vuisten en begin erg hard te slaan.  Na lang trainen  zijn we klaar. 

'' Je bent niet slecht. '' zegt hij met zijn emotieloze gezicht. Knappe gezicht. Shit, Ibtissame, ophouden! Ik bedank hem  en ruim me spullen op. ''Dankjewel Musa.'' ''Graag gedaan.'' Hij kijkt me koel aan, een beetje eng. Daarna schenkt hij me een knipoog. Ik krijg het warm van binnen. 

Tfoe 3lik ya Ibtissame! 

Ik zwaai hem uit en ga opweg naar huis. 

                                                                        Thuis aangekomen. 

Aardige jongen, die Musa. Alleen ben ik een beetje bang voor hem. Hij heeft een knappe, maar boze uitstraling. Zal er iets achter zijn boosheid schuilen? Ik denk het niet. Ik haal mijn gebeden in en pak mijn telefoon erbij en begin hem op te zoeken op Instagram. Ik besluit om naar beneden te gaan en om een zak chips te pakken. Ik zie mijn moeder Koran lezen en geef haar een kus op haar hoofd. Met een grote zak chips loop ik naar boven. Ik zoek zijn naam op..BINGO! Gevonden! Mijn hart smelt bij het zien van een paar foto's. Hij heeft foto's van zichzelf in een moskee. Foto's van Mekka etc. Wauw.. bestaan er nog zulke jongens? Mijn gedachte vliegt naar Anouar. Heb ik hem misschien te snel in vertrouwen genomen? Ik zag hem toch als mijn broer? Misschien meer...Nee, Ties! Laat dat. Ik heb mezelf beloofd nooit meer iemand in vertrouwen te nemen, buiten mijn familie na.. Ik kijk verder op zijn instagram en zie dat hij foto's heeft van de kickboxschool. Mijn ogen gaan langzaam dicht en voor ik het weet zit ik in dromenland. 

Ik heb opeens erge zin gekregen in garnalen.. :( 

Kan iemand wat brengen? 

                                                                                               Shokran!      

x Fairy.