Rüya

216 9 4
                                    

Sahilde koşturuyorum. Güneş hafifçe batarken yavaşça kıkırdıyorum. "Baba,baba" diye bağırıyorum. Babam bana doğru koşarak gelirken "Luce, iyi misin? " diyor şefkatle. "Evet, evet çok iyiyim baba bak" diyorum denizi gösterirken.Babam beni kucağına alıyor.Ve denize bakıyor." Ben bir şey göremiyorum Luce." diyor babam."Hayır,hayır daha dikkatli bak." Babam gülümseyerek bakmaya devam ediyor.Kısa süre sonra güneş denizle birleşiyor ve denizin üstünde bir yunus gözüküyor."Ah ne kadar şirin."diyor babam. O sırada yanımıza Ellie teyze geliyor."Baba bak bu Ellie teyze."diyorum neşeyle Ellie teyze bana şeker uzatıp yürümeye devam ediyor. Şekeri hızla kapıyorum."O yaşlı bayan kimdi ?" diyor babam. "Ellie teyze her gün aynı zamanda geliyor ve bana şeker veriyor." diyorum."Her gün mü?" diyor sesi garipleşirken."Evet" diyorum mutlulukla. "Lucinda buraya gelmeni yasaklıyorum."diyor sesi ciddileşirken."Neden? " diyorum ağlamaklı bir şekilde."Çünk-"

Rüyam korna sesiyle bozulurken arabadan çıkmak için hazırlanıyorum. Arabadan çıkınca rüyanın devamını hatırlamaya çalıştım. Babam Ellie teyzenin kötü olduğunu söylemişti. "Çok mantıksız" diye mırıldandım. Kapıda Sam amca beni bekliyordu."İstediğiniz her şey çalışma odanızda." diyor hızlıca ve kapıyı açıyor."Teşekkürler." diyorum kısaca ve beni selamlayan ve baş sağlığı  dileyen hizmetçilere aldırmamaya çalışarak calışma odasına gidiyorum. Masanın üstündeki dosyayı alıp okumaya başlıyorum.

İlk olarak babamın aylık programına göz atıyorum.

~~~3 saat sonra~~~

Çok rutin ; toplantı, toplantı, iş yemeği, Lucianda'yı arama , iş, iş, iş. Ta ki geçen haftaya kadar. Geçen haftanın programında ziyaret etmesi gereken bir yer olduğunu hatırlatan küçük notlar var. Nereye veya kime olucağı yazılmamış. Sadece "Ziyaret unutma" yazan 3 gün var. Bunları düşünürken kapı hızlıca açılıyor ve Melissa içeri giriyor. "Ah Lucianda" diyerek bana doğru kollarını açarak geliyor.Elimi havaya kaldırarak dur işareti yapıyorum. " İstemiyorum." diyorum ve dosyalara bakmaya geri dönüyorum.Ve ardından kafama bir çanta iniyor. Acıyla inlerken Melissa bana sarılıyor."Seni salak güçlü durmaya çalışma bu kadar hızlı atlatmış olman mümkün değil. Senin için çok değerli olduğunu biliyorum. O yüzd-" devam etmesine izin vermeden ona sarılıp ağlamaya başlıyorum. " Güçlü olmak zorunda değilsin bir günlüğüne şu maskeni indirmelisin." diyor sıkıca sarılmaya devam ederken. "Şimdi napıyorum?" diyorum.Sesimin çaresiz çıkmasına engel olamazken. "Doğru"  diyor hafifçe kırkırdıyarak. Sonrasında sadece sarılıp ağlamaya devam ediyoruz.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 08, 2014 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Sen ÖlüsünHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin