Giving Up Means Losing You...

Chptr 4. Here comes Trouble.

[ Pat's POV]

Maaga ako gumising. Maaga din pumasok. Baka magising si kuya at sirain ung maganda kong umaga. Hay... Naisipan ko ulit mag lakad. Medyo malamig pa naman simoy ng hangin dahil wla pang araw. Habang nag lalakad ako may bumusina sa likod ko. Guess what??

" Hey Pat! " Here comes trouble.

" Maaga pa para mambwisit Jam! "

" i know that. you wanna ride? "

" Thanks but No thanks! "

" Okay. If you say so. "

Umalis na siya. Grabe Ang aga niya pumasok. Ano naman kaya nakain nun? Bakita ang aga pumasok? Sabi kasi si Fretz late din siya kahapon. Nakakapagtaka lang. Siguro ayaw niyang malate.

Malapit na ako sa gate ng makita kong may inaantay si Jam. Nakatambay kasi sa kotse niya. Sino naman inaantay nun? Siguro chicks niya. teka. Pakielam ko ba? Nag dere-deretcho nalang ako hanggang sa may entrance ng campus. Medyo matao na. nakita ko naman si Fretz dun sa may bleachers. As usewal nag babasa ng novel. Mahilig din naman ako mag basa eh. kaso gusto ko ung binabasa ko may thrill.

Nilapitan ko si fretz.

" Hoy. Aga niyan ah. "

" Hoy! Aga mo! HAHAHA. "

" Alam mo yan! "

" HAHAHA. yari ka pag late ka ulit. XD "

" Yizzz naman. Hahaha. Ano naman yang binabasa mo? "

" Yung binabasa mo. Blue bloods. "

" Ah. Maganda yan. Bakit iba ung cover? "

" Wala tinakpan ko lang. Masama? "

" may sinabe? Napaka mo! "

" HAHAHA. Shh. Manahimik ka muna. Nag babasa ako! " Parang napaka ingay ko! >.<

" What ever! "

Pinagmamasdan ko ung paligid ng campus. Maganda pala at malaki. Nagyon ko lang kasi na appreciate dahil sa tinagal tagal ko ng nag aaral dito. Akala ko walang nagbago. Meron pala. Naging maayos ung pintura. Mas gumanda ung fountain. Naging maayos ung bleachers. Masarap ng titigan ung mga bulletin board. hayy. Next year wala na ko dito. Ito ang lugar na kinalakihan ko. Dito madaming beses akong nadapa, umiyak, nasaktan, nasugatan at naghilom. Dito din ako nakahanap ng bihirang kaibigan na nagiisa. Ung taong nakakaintindi sakin. Yung taong hindi na kailangan baguhin pa kung sino ako. Ung taong tanggap ang buong pagkatao ko. Ung taong damayan kami sa problema. Ung taong hindi ako iiwan hanggang kamatayan. Si Fretz, Bestfriend ko. Loka loka din kagaya ko. Sa totoo lang tatlo kaming mag kakaibigan eh. Kaso umalis ung isa. Nanirahan sa ibang bansa para sa pangarap niya. Okay lang yun. Kung saan siya masaya, Masaya na din kami para sa kanya. Ano pang silbi ng pagkakaibigan diba? Pag lingon ko sa bandang kaliwa sa may entrance nakita kong may papasok na mga kalalakihan.

" OMG! Pat. Sila Jam un oh! " SO?

" Eh ano? "

" Papunta dito. Ung Lab Partner/ Detention Buddy mo!!! "

" Wag ka ngang Feeler. Bakit naman pupunta dinto yang mga yan?? "

" Ewan ko. malay mo siya pala meant to be mo. Bihira lang kaya magkaroon ng Parehong Lab Partner/ Detention Buddy!!! "

" Gusto mo iyo nalang? "

" No thanks. Masaya ako sa buhay ko ngayon. "

Nang makarating na sila Jam sa pwesto namin. May isang lalaki na nag papakilala kay fretzcia.