Bizim Uzayımız//AlSel +18

Canımın Yandığını Görürse Canı Yanar

Hastaneden çıkalı 3 gün olmuştu.Bu 3 gün içinde fazla ilgiden ölmediğime şükrediyordum.Odama biri girip diğeri çıkıyordu.Ali ise çok rahatsız etmiyordu.Aman o gitsin pörtlek dudağa zaten.Kapı çalındı.Öfleyerek girrrr dedim.

Nazlı:İkizim...Aşkım....Nasıl oldun?

Selin:Bak saydım şu üç günde toplam şuan dahil 157. kez iyiyim diyorum,bu derece bir psikopat yaptınız nolur yeter artık.

Nazlı:Tamam,tamam ben sana bir şey soracaktım.

Gelip yanıma oturdu.

Nazlı:Ali hastanede 'Benim yüzümden,ben o telefon konuşmasını yapmasaydım bunlar olmazdı'tarzında bir şeyler geveledi??Ne iş?

Üzülsem mi sevinsem mi bilemedim açıkcası.

Selin:Yok bi şey ya,gerçekten.

Nazlı:Selin,aptal kardeşim,ben hiç öğrenmeden gidecek birine benziyor muyum?

Haklı,öğrenmeden gitmezdi.Zaten her şeyi biliyor,anlatmamam saçma.

Selin:Didem le telefonda konuşuyordu,onu tatile davet etti.

Nazlı:Ya ben bunu anlayamıyorum gerçekten,hem gelip Selin e aşığı-..

Yutkunurken duyduğum bu cümle beynimi hoplattı.Kalbimi de aynı zamanda.

Selin:Neye aşığım??

Nazlı:Rüya mıydı yoksa o ya?O kadar çok Ali konuşuyoruz ki rüyama girdi çocuk.Artık karıştırıyorum gerçekle hayali.Seninle ilgili konuşmadık ama istersen konuşabilirim.

Selin:Ne diyeceksin ki?

Nazlı:Yoklarım ağzını..

Selin:Sonucunda daha fazla üzülürsem...

Nazlı:Korkarsan olmaz...

Selin:Korkarsam olmaz.Tamam ama belli etme nolur.

Nazlı:Etmem kardeşim benim.

uzun bir sarılmanın ardından Nazlı indi aşağı.Bense tırnak kemirmeye başladım.Hep benin olsun istedim hayatım boyunca.Daha doğrusu 13 yaşından beri....O gün hangi gün müydü?Hatırladıkça hem gülümseyip hemde utanıyordum.İlk regl olduğum gündü ve bunu Ali sayesinde fark etmiştim...Çok utanç verici.Aşağıda oyun oynarken şortlaydım,Ali ne dedi peki?

"Selin şortunun içinden kan akıyor,hastalandın mı sen?"

yer yarılsada içine girsem diye geçirmiştim içimden....Onun bu konuyu nerden bildiğini bile bilmiyorum hala...Tekrar utançla yüzümü yastığa gömdüm,o olaydan sonra nerdeyse 1 hafta konuşamamıştım onunla...Neden aşık o zaman onuda bilmiyorum.

Ali den 

Odada öylece uzanarak tavanı izliyordum.Ne olacak,nasıl olacak...Hem onu kaybetmekten hemde korkutmaktan korkuyordum.Karışık işte,her zaman ki gibi.Kapım çalındı.İçeri gelen Nazlı ydı tabi...

Nazlı:Ali konuşalım mı biraz?

Başımı sallamamla karşıma oturdu yatakta.Derin bir nefes verdi ve konuşmaya başladı.

Nazlı:O gün,Selin in ağladığı gün duydun değil mi her şeyi?

Ali:Duydum.

dedim sessizce.

Nazlı:Bak Selin sana şaka maksatlı bir sevgi duymuyor 7 senedir bu var ve canının yanmasından korkuyorum...

Ali:Bende.

Nazlı:Peki Didem?

Ali:Bak Nazlı tamam Selin e boş değilim ama biz olamayız,unutmam lazım...Gerçekten unutmam lazım.