အခ်ိန္ အားျဖင့္ ၂ နာရီခြဲကြာျခားတဲ့ သူ နဲ႔ ကိုယ္.....
အနည္းဆံုးေတာ့ ကိုယ္တို႔ ၂ ေယာက္ေနထုိင္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံ ၂ ခုဟာ အာရွတိုက္တစ္ခုထဲမွာတူတူရွိေနတာကပဲ ကံေကာင္းျခင္းတစ္မ်ိဳး......
ဘာသာစကားေတြမတူ အစားအေသာက္ေတြမတူ ရာသီဥတုမတူ ........အရာအားလံုးကြဲျပားျခားနားေနတာေတာင္မွ ကိုယ့္စိတ္က သူ မွ သူျဖစ္ေနခဲ့တယ္ ျဖစ္ေနတုန္းပဲ ျဖစ္ေနအံုးမွာပါပဲ......
၃ ႏွစ္ ၄ ႏွစ္အရြယ္ ကေလးတစ္ေယာက္လို လိုခ်င္တာ ရေအာင္ ေျမျကီးေပၚေျခဆင္း ေအာ္ငိုခ်င္မိတယ္.......
သူ႔ ကို ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း အပိုင္ရလိုရျငားေပါ့.......
မ်က္ရည္ေတြသာ ခန္းသြားမယ္ ကိုယ့္ငိုသံေတာင္ သူျကားပါ့မလား????
ေဝးကြာျခင္းေတြက တစ္ခါတစ္ခါက် လက္မခံႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ခါးသီးလြန္းပါတယ္ေလ
ဓာတ္ပံုေတြကေန TV ဖန္သားျပင္ေပၚကေနပဲျကားခဲ့ရတဲ့ သူ႕ရဲ႕ရယ္သံေတြကို အျပင္မွာ ျကားခ်င္ခဲ့တယ္....
ေဟာ ကံေကာင္းလို႔ အျပင္မွာ ကိုယ့္နားနဲ႔ဆတ္ဆတ္ ျကားခြင့္ရျပန္ေတာ့လည္း သူ႕ရယ္သံေတြကို သူမ်ားေတြနဲ႔ ေဝမွ်ပီး နားေထာင္ရတာ မႏွစ္ျခိဳက္ျပန္ေတာ့ဘူး......
သူ႕ရယ္သံေတြကို ဖန္ဆင္းေပးႏိုင္တဲ့သူက ကိုယ္ပဲ ျဖစ္ေနခ်င္သလို နားေထာင္ခြင့္ရွိတဲ့ သူကလည္း ကိုယ္တစ္ေယာက္ပဲ ျဖစ္သြားေစခ်င္တဲ့ထိ ကိုယ္ အတၲျကီးဖူးတယ္......
အဲ့လိုေတြးမိျပန္ေတာ့ သူနဲ႔အတူရယ္ေမာ ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့ လူအုပ္ျကီးျကားထဲမွာ တိတ္တိတ္ေလး မ်က္ရည္က်မိျပန္ေရာ.......
သူဟာ ကိုယ္ထိုင္ေငးေနရပီး ဘယ္ေတာ့မွထိေတြ႔ခြင့္မရွိတဲ့ ေကာင္းကင္ျပင္တစ္ခု......
Phone screen ဖြင့္လိုက္တိုင္းေပၚလာတဲ့ ရွင္းသန္႔ေနတဲ့ မ်က္နွာေလး ကို အိပ္ရာဝင္ခါနီးတိုင္း Good Night ေျပာဖို႔ ကိုယ္မေမ့သလို မနက္အိပ္ရာႏိုးလို႔ မ်က္လံုးေတြဖြင့္လိုက္တုိင္း Good Morning ေျပာဖို႔ ကိုယ္ မပ်က္ကြက္ခဲ့ဘူး........
သူ ဘယ္ေတာ့မွ မျကားႏိုင္ဘူး ဆိုေပမယ့္လည္းေပါ့ေလ......
ေရြးခ်ယ္မႈဆိုတာ သူမ်ားေတြအတြက္သာ မ်ားေနတာ.....
ကိုယ့္အတြက္ကေတာ့ "သူ" ဆိုတာေလးရွိေန႐ံုနဲ႔ လံုေလာက္ပါတယ္ေလ
YOU ARE READING
To my Little Star ⭐️
RandomIt's not a fiction. It's not a love story. It's not a romance. But there's a beautiful dream between me & you. And I wish to keep that dream till my last breath.
