Bugün bir şey dikkatimi çekti. Belki sizde farketmişsinizdir? Saadete gelecek olursak Çinde yaşanmış bir hikayeyi duymayan yoktur.
Bir köpek sahibiyle her gün tren istasyonunda karşılaşır. Onu her gün işten dönünceye dek bekler. Fakat bir gün sahibi ölür. Geri dönemez. Köpek onu o akşam yine istasyonda bekler. Ertesi gün yine, ondan sonraki gün de öyle. Yolda geçen herkesi sahibi sanır. Köpek soğukta ve aynı yerde onu beklemeye devam eder. Aç olduğunu farkedenler ona yemek vermek ister. Köpek sahibi dönene dek kendini aç bırakır. Günden güne zayıflamaya ve yaşlanmaya başlar. Sahibini aynı yerde beklemeye devam eder. Yine , yine ve yine. Sonunda ölür.
Peki bu şahin ve ninja arasında olamaz mıydı?
Yalnız Zane onu çekirdek ailesinden biri gibi görüyordu. Bir baba oğul ve şahin.
" Gözlerim ol, git ve tepelerden tehlikeleri gözet.." " Benim küçük dostum..Nereye gidiyoruz?" " Bu sabahta seni görmek güzel benim tüğlü dostum."
İyi anlaşıyorlardı. Bi yere kadar..
Sahibi Öldüğünde anıtın omzuna kondu. Her zamanki yerine ya sağ koluna ya sol koluna yada hep olduğu gibi sol omzuna. Konduğu yerden onu anmak için orada olan herkese baktı, Kai da kafasını kaldırıp ona baktı. Bu ne kadar koydu?
Her akşam anıtın sol omzuna konup Zane i beklediğini düşünüyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Beliren her karede bir kelebek ve birde şahinini gördük. Daha sonrasında da öyle. Belkide şahin oradan günlerce ayrılmadı? Onu beklemeye devam etti. Gerçekte hayatta olabilirdi ama o an için sadece Öldüğünü bile bile.
