Sende yaşadın mı bilmem. Hani evinde uzun bir koridor vardır. Sabah çok olmazda geceleri içini ürpertir.Yola çıkarsın ama o uzun ve karanlık koridora gitmek istemezsin. Başlarda koşarak gidip geri dönersin. Işığı yanık odaya girince kendini güvende hissedersin. Ama zaman geçtikçe (yaşın büyüdükçe) korkularının üstüne gitmeyi öğrenirsin.
Ve o küçüklüğünü harap eden pis koridorla yüzleşmek istersin. İnadına yavaş yürürsün. Arkanda birşey hissedersin. Ensende soluyor gibi. Seni fena rahatsız eder. Ve o karanlık asla sona ermez. Taa ki sen ışığı yanan odaya girene kadar. Yürürsün. O hala ensende soluyor. Belki hayal gücüne yenik düşüyorsun ya da belkide GERÇEK!
Bu sefer o his çoğalıyor. Sana birşey dokunuyor. Soğuk birşey. Belki yaşadın, belkide senin anılarında bu kadar ileri gidilmedi. Soluma devam ediyor. Işıklı odaya çok az kaldı. Sadece bir adım. Ya da o bir adım bir metre.. Bir dakika! Galiba birşey beni tuttu.
"Anne?!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Korku Hikayeleri
HorrorOkurken tüylerinizin diken diken olmasına hazır mısınız? Ürpermek istiyorsanız doğru yere geldiniz. NOT: Gece ya da evde yanlızken okunması tavsiye edilmez. Hikayelerin hepsi bana ait. Sadece küçük alıntılar yaptım;))
