FİRAR - Uzumaki Naruto

Bölüm 2 : Ekibi Topla!

Sabah uyandığımda her zamankinden farklı olarak yatağımda değildim.

Bir bankın üstünde uyumuştum.

Dün olanları hatırlamaya çalıştım.

Hızla banktan kalktım ve Hokage Binasına koşmaya başladım.

Dün olanları Hokage-sama'ya anlatmalıyım.

...

Sonunda binaya vardım ama nefes nefeseydim.

İçeri girdiğimde ilk olarak Shizune-san'ı gördüm.

-Erkencisin Sakura birşey mi oldu?

-Shizune-san acil olarak Hokage-sama'yı görmem gerek!

Bunu duyan Shizune-san fazla irdelemeden Hokage ofisinin önüne gitti ve kapıyı tıklattı.

-Tsunade-sama, Sakura geldi! Sizinle birşey konuşmak istiyormuş!

İçeriden cevap geldi :

-İçeri al!

-Hai! Girebilirsin Sakura.

-Sağolun Shizune-san

Kapıyı yavaşça araladım ve içeri girdim.

Tsunade-sama iki elini bağlayıp çenesinin altına koymuştu.

-Sabahın bu saatinde?.. Ne oldu Sakura?

-Hokage-sama çok önemli birşey oldu.

-Anlat dinliyorum.

Ben olanları anlatırken o ise her kelimem ile daha da şaşırdı.

Sözlerimi bitirince o söze girdi :

-Böyle birşey... Olamaz. Naruto... O... Yapmaz değil mi?

,

Tsunade ağlamak üzereydi ama belli etmemek için elinden geleni yapıyordu.

Naruto...

Tsunade onu hep Hokagelerin Hokagesi olacak çocuk diye nitelendirmişti.

Bütün bunlar nasıl olabilirdi?

Naruto'ya insanlar hep canavar olarak bakmışlardı.

Hep dışlandı ve ilgi çekmek için yaptığı hareketlerin ardından da aptal damgası yedi.

Bunların hepsini Iruka anlatmıştı.

Naruto hep yalnızdı ve şimdi de bu yalnızlığı dışa vuruyordu...

Konoha'yı büyük belalar bekliyordu.

Tsunade acele etmeliydi.

-Shizune!!

Hızla odaya giren Shizune konuştu :

-E... E... Efendim Tsunade-sama! Tabi ki sizi gizlice dinlemiyordum.

-Kakashi ve Asuma'yı buraya çağır. Takımları da gelsin.

-Hai!

Shizune telaşla odadan çıkarken Sakura da bir koltuğa oturdu ve kara kara düşünmeye başladı.

Tsunade ofisin camına baktı.

-Çık oradan Jiraiya.

-Demek sonunda oldu ha?

-Beklenmedik birşeydi aslında.

Jiraiya ofisin içine atladı ve konuşmaya başladı :

-Naruto bir Jinchuuriki olduğu için daima dışlanmış olmalı. Ailesi de olmaması onu daha da yalnız yaptı.

-Peki ya neden kaçmış olabilir ki?

-Acısını dışa vurmak istiyor olmalı. Bir yerden sonra patlaması normal.

-Sanırım başka nedenler de var.

-Ne gibi?

Tsunade başı ile hafifçe Sakura'yı işaret etti.

Jiraiya anlıyordu.

Naruto daima Sakura'yı sevmişti ama Sakura ise Sasuke'yi.

Bu durum Naruto'nun canını yakmış olmalıydı.

Sasuke'den daha güçlü olmak istemişti belki de.

-Elimizi çabuk tutmalıyız. Naruto Orochimaru'nun elinde bizim için bir risk olur.

-Biliyorum.

-Ben de gideceğim.

-Hayır. Jiraiya sen...

-Ben ne?

Jiraiya biraz hüzünlendi ve sözüne devam etti :

-Arkadaşımı köye döndüremedim. İstenildiği gibi bir ninja olamadım ama öğrencim... Naruto bu sefer öyle olmayacak!

-Jiraiya... Ben... Diyecek söz bulamıyorum. Kendine dikkat et. Eğer dönemez isen...

-Ne o? Benim için ağlar mısın? Bu beni sevindirir. En başarısız Sannin'in arkasından ağlayan birkaç kişi olması beni mutlu eder.

Jiraiya ufak bir şekilde gülümsedi ve duman olarak ortadan kayboldu.

Sakura düşüncelere dalmıştır.

Acaba neler yaşayacaklar?

Ya Naruto geri dönmez ise?

Ya yenilirler ise?

Sakura çok karmaşık duygular içindeydi.

...

Shizune'nin haber verdiği ANBUlar Kakashi ve Sasuke'ye haber vermeye gittiler.

Diğer ikisi ise Gai takımına.

ANBUlardan biri Kakashi'nin yanına vardı.

Kakashi ağacın tepesinde kitap okuyordu.

-Kakashi-senpai! Acele edin Hokage-sama sizi ofisine çağırıyor.

Kakashi kitabını bıraktı ve gözünü ANBU'ya dikti.

-Ne olmuş?

-Naruto... Köyden kaçmış.

-Bu... Bu nasıl olabilir?!

Naruto sen bunu yapmazsın değil mi?