Öncelikle geçen bölüme yaptığınız yorumlar ve voteler için çok teşekkürler. Bazı sorunlardan dolayı ara vermiştim, ancak şimdi tam gaz devam edıyoruz! :) İyi veya kötü yorumlarınızı, görüşlerinizi merakla beklıyorum. :)
''İnanmiyorum zeynep sana gerçekten inanmiyorum!''
Uçaktan indiğimizde Keremin gür sesi bütün hava alanını inletiyor. Adeta bi Barış! uçaktan korkuyorum ve bu mideme vuruyor. ne olmuş azıcık kustuysam ne yani?
''Ya o kadar insanın içinde nasıl yaptın bunu'' diyor kerem tekrar gür sesiyle.
''Ya seni gönderip Barışı alamıyozmu acaba?'' diyorum kereme öldürücü bakışlarımı atarak.
''Ben çok meraklıydim sana dimi Zeynep?''
''Değilmisin?''
''Öyleyim.''
''Efendim??'' Kerem bana meraklımıymış yoksa bana mı öyle geldi ? sizde duydunuz mu ???
''Diyorum ki eve gidelim hemen uyumaya ihtiyacım var fransız'' diyor kerem.. Hoffff! Bütün hayallerim yıkıldı şu an!!
''Tamam otoparktan arabamı alalim gidelim'' diyorum valizleri alırken..
''Tamam hadi..''
...
''Ben senden daha iyi araba kullanabilirim kerem!''
''He kullanırsın nah kullanırsın''
''Terbiyeni bozmazmisin acaba?''
''Zeynep su kapıyı acacakmisin yoksa otel mı bulayim kendime?''
Ya sabır! Ben ne günah isledim de bu adamla fransaya geldim? hayır yani bi de üstüne hergün bu adamın yüzünü gorucem şimdi! o may gaaaat! Rapunzelimi istiyorum ben, sarı sunger boblu baksiriyla onu görmeye bile razıyım!
''Patlama açıyorum ışte.'' diyorum çantamın içinde ki kazı çalışmasına devam ederken.
şimdi bir doktor edası ile kereme ''terimi sil!'' dersem hiç şaşmayın..
''Zeynep gerçekten merak ediyorum o çantanın içinde ne var?'' diyor kerem merak içinde bakışlar ile
"Sayayım mi tek tek onu mu istiyorsun?''
''Sen kime çektin? Demet yengem böyle değildi amcam desen hiç değil!'' diyor kerem..
''Bilmem, ben onları hiç tanımadım ki'' diyorum kapıyı açarken..
Herkes bunu hatırlatmak zorunda mi? aslında sorsanıza hiç unutuyormusun onları diye..
Içeri girdiğim anda kolumda ki eli hissediyorum ''Bak ben oyle demek istemedim'' diyor kerem az önce yaptığı yanlışın farkına vararak, ve devam ediyor ''Ben gerçekten özür dilerim esseklik ettim..''
''Essekligi bilmem de bi öküzlük olduğu kesin sevgili kuzenim kolum acıyor diyorum alooo''
'' Aa şey özür dilerim canını yakmak istememiştim'' diyor kerem elini sıktığı kolumdan çekerek.
Ay biri kolumu alçıya alsın nolar!
''Bi kere daha özür dilersen gerçekten kendine bi otel bulmak zorunda kalacaksın'' diyorum.
Gülümsüyor bana, en içinden en derininden gülümsüyor.
Ah dua et kuzenimsin Kerem! sana öyle şeyler yapabilirdim ki!
Öyle dalmışım ki bu dusunceye Keremin ''Ne kadar dağınıksın bu evin hali ne?'' demesiyle kendime gelip kafamı salliyorum hafifçe.
