Destiny

I hate it...You changed me.....

Nag-unat ako at tsaka bumangon na sa kama.. Oo nga panaginip lang yun. What a nightmare -_-

Napatingin ako sa study table ko at nakita kong nakapatong dun yung manga na nakabalot ng plastic ng fully booked. So that is not a dream.

Every time na naaalala ko yung pagkapula ng mukha ko, I feel ashamed.

Biglang kumalampag pabukas yung pinto at pumasok si.... Arthur?

"A-arthur? W-what are you doing here?"

Napatingin sya sa suot ko at bigla syang namula. Anong problema nito?

Tumingin ako sa suot ko at wala namang problema dun. Naka nighties lang naman ako. Anong problema nya dun? Bakla na man na sya, right? So it's ok to me na makita nya akong nakaganito.

Tumalikod sya at sinara nya yung pinto. Di pa rin sya humaharap sakin.

"M-magbihis ka. M-may pupuntahan tayo.", binuksan nya yung pinto at lumabas.

Oh well -_-

"San mo ba kase ako dadalhin?"

"Di ko alam basta kahit saan", diretso lang yung tingin nya kalsada.

"Alam mo? Parehas kayo ng kambal mo. Magsama nga kayo"

Biglang umigting yung panga nya at humigpit yung pagkakahawak nya sa manubela.

"Stop comparing me to him. We're different.", malamig nyang pagkakasabi.

Oh great! How great! -_-

"Yesterday I was with him. Ganyan. Ganyang gangyan din yung sinabi nya sakin nung nagdadrive din sya.", sarcastic kong pagkakasabi.

Totoo naman diba? I have rights to tell the truth.

"Yesterday, he told me everything what is true. I don't know if it's true.", napayuko ako at naalala ko na naman yung malakamatis kong mukha.

"It's true.. and I was there too"

Muling namagitan samin yung katahimikan..

So that means totoo nga yung sinabi ni Allen kahapon? Ha!

Biglang kumulo yung tiyan ko kaya bigla syang napalingon sakin.

Omo di pa pala ako nakakapag almusal. T_T

"O-oh. Sorry. My bad.", sabi nya tsaka nagdrive papuntang resto

"Can you do me a favor?", oo bes tanong nya yan sa kalagitnaan ng pagkain namin.