[SIRENE's POV]
Uwian ng makita kong nakatambay si Rai sa mga bench sa labas. Mukhang malalim yung iniisip kaya nilapitan ko.
Aba at mukhang nag sesenti tong kaibigan ko
"Rai! Di ka pa umuuwi? "
"Mukha bang nasa bahay na ako? "
Hee ask me sarcastically
Mahina ko syang hinampas sa braso nya, baliw talaga sya!
"What I mean is.. Bakit hindi ka pa umuuwi? "
Ngumiti sya at inakbayan ako.
Ngiting nagpapatunaw at nagpapabilis ng puso ko
"Hinihintay kita eh"
Hinila na nya ako bago ako sumagot, pero binitawan din nya nung naglalakad na kami.
"Buti naman gumaling na yung noo mo"
"Hindi naman kasi sugat yun, daplis lang. Tsaka magaling kasi yung naglagay nung band aid"
Lumingon ako sa kanya nang ngiting ngiti
"Dun sa checks ah! Hindi yun sa noo—Aray! "
Binatukan ko sya ng pagkalakas lakas. Sira ulo kasi! Nag expect nanaman ako
"Bakit? Sino ba naglagay nung band aid?"
"Sino pa ba edi ako! "
"Nga pala! Musta na kayo ni Celine? "
Napa buntong hininga sya tsaka tumigil sa paglalakad, napa tingin naman sa kanya
"Ewan ko .. Mukhang di okay e"
"Huh? Bakit?"
Nagkibit balikat sya tsaka muli akong inakbayan.
"Raico! "
Tawag ko sa kanya tsaka sya ngumiti
"Okay lang ako.. Tsaka lahat naman ng relasyon may ups and down diba? "
"Wow bahay lang? "
Napangiti sya tsaka muling naglakad
Loko loko talaga. Malapit na kami sa bahay nung may tumawag sa kanya
Oh not again!..
"RAICO!! "
Parehas kaming lumingon. Si Celine! Sya yung tumawag sa kanya. Hindi ko nanaman inexpect na susulpot sya sa harap naming dalawa
Dali dali syang lumapit kay Rai at pumulupot sa braso nya. Binitawan naman ako ni Rai
"Lika na Rai! "
Aya nya at hinila hila.
I smile, a fake one. Lumingon si Rai sakin na parang sinasabing sorry.. I just smile at him at kumaway pa. Just to say ''I'm okay go with her''
Kasabay ng pagtalikod nya, syang pagbaba ng kamay at ng luha ko. Yung luhang dahang dahang bumababa sa pisnge ko
Tumakbo ako! Tumakbo ako papasok ng bahay at muling umiyak,
Habang palalim ng palalim yung gabi, nahagip nung mata ko yung kalendaryo na may mark
Prom...
Isang araw nalang at prom na.. Hindi ko maiwasan yung pagngiti ko. Tumayo ako at kinuha ko yung dark blue na box sa cabinet ko
Yun yung box na binigay ni Rai sakin nung isang araw. Pahabol nya bago ako umuwi, inaya nya ako sa Prom bilang date nya
Tatangi pa ba ako? Syempre hindi na. Kasi alam ko yun yung pinaka masayang gabi ko bilang isang 4rth year..
Ako yung first and last dance nya, I can't help but to smile. Naiimagine kuna yung gabing magkasayaw kami.
Until one day. . .
Nakita ko na nag aaway sila Rai at Celine. Hindi ko naman intensyon pero nadinig ko yung usapan nila
"Raico ano ba!"
"Celine! Why don't you get it? look! Nahihirapan ka na"
"Please I don't want to end this, Raico! Mahal mo ba talaga ako?"
"Yeah but.. i-it just happen—"
"Raico no! Hindi kailangan umabot sa ganito"
"Celine mahal—"
I ran away, hindi ko na kaya, baka kung ano pang masabi ni Raico kay Celine na syang makakasakit nanaman sakin
Tumambay muna ako sa park bago ako umuwi. I was just thingking, tungkol saan kaya yung pinag usapan nila? Bakit ganito yung kaba ko, iba e
Nakaramdam ako ng mas matinding kaba nung nasa labas na ako ng bahay. I jut ignore it at nag tuloy tuloy sa pagpasok
Bumungad sakin ang umiiyak na si Celine
"C-Celine! "
Lumapit ako but he held my hand na syang kinagulat ko
"Help me please"
She said between her sob.
"Help? "
"*sob* he breaking up with me. Sirene, I'm begging you. Please help me"
Ilang segundo akong nakatingin sa kanya, maybe almost a 30 seconds.. Nagulat ako sa sinabi nya
Nakaramdam ako ng tuwa at the same time. Wala na sila may pag asa ulit ako! Pero she's begging me. She's begging me to help her, and I don't know what to do! Kung tutulungan ko sya ako nanaman yung iiyak ng iiyak. Ako nanaman yung kawawa! Ito ba talaga role ko sa buhay nila?
But choice ko pa din. Pero nagmamahalan sila
"I trust you Sirene. Please"
She said again between her sob. Para nanamang akong papatayin kung tutulungan ko sya.
Ako nanaman yung magsasakripisyo, ako nanaman yung iiyak.
For they own happiness... ?
"Ok, I'll try my best to help you"
She hug me.. She hug me tight
Ito na! Kailangan kuna syang ibigay. Nagpaalam na sya para umalis
Katulad dati, umaakyat ako ng kwarto ko at umiiyak buong gabi
Hindi kailanman pwede maging tayo.. Because our love is FORBIDDEN..
Hindi pwede ..
Dahil sa aming dalawa ako lang naman talaga yung nagmamahal.
Words are not enough to describe how deeply I feel for you
