Truth Behind the Camera [SHORT STORY]

Chapter 1

[Vice's POV]

Today is the day.

Ang araw na makikita ko ang kaisa isang babaeng minahal ko ng totoo...(well bukod sa Nanay ko at sa mga kapatid ko)
Ang dakilang converter ng isang transformer na tulad ko,,...
Ito ang araw na makikita ko siyang rumampa---este maglakad papuntang altar

Nahagip ng aking mata
Ang mga bulaklak, mga flower girls na naghahagis ng petals ng mga Rosas, mga kapwa namin celebrities, mga camera.. Mga kilalang artista sa mundo ng showbiz, pati ang showtime family...

Narinig ko ang pagbukas ng pinto ng simbahan
Tumigil ang mundo ko...
Ang babaeng sinasabi ko kanina ay naka puting gown at naka belo at dahan dahang naglalakad
Biglang nag flashback lahat...
Nung unang halik namin na may tape sa labi,.. Ang katuwaang iyon, doon na pala ako magsisimulang mahulog sa kanya, dahil sa isang katuwaan, na na uwi sa pagiibigan--charot!
Nung mga panahong nabuo ang tambalan namin... Ang "Vicerylle"

Diko aakalaing makaksabayan namin ang Kathniel--charot!
Ayan na siya papalapit ng papalapit habang pinapatugtog ang kantang paborito niya...
Palapit na siya ng palapit...

Ayan na siya...

Nagtama ang mga mata namin at ngumiti siya,,, akong rin ngumiti....

At ayun nagpatuloy siya sa paglalakad papuntang altar....papunta Kay Yael

Oo ikakasal siya sa iba at wala akong magawa,,.. Kasi mahal ko siya eh, sometimes letting go is the only way to keep the person that you love

Kahit masakit,.. Pinanood ko silang magpalitan ng mga pangako... Magbigayan ng singsing

At ang pinakamasakit...

"You may now kiss the bride"

Ang paglalapat ng kanilang mga labi,...

Ilang beses na bang naglapat ang labi ko at labi niya? Tatlo?? Oo nga tatlo? Yung una may tape pa
Naiiyak na ako, both because of happiness and pain..

Happiness kasi finally, sasaya na siya and pain because masaya nga siya...pero Hindi ako ang dahilan

Nung nag picture taking na nakipag picture siya saakin, hinawakan ko pa yung bouquet of white roses niya

Ngiti lang Vice... Wag mong ipahalata na masakit.., Smile even if it hurts
Pagkatapos kami kunan ng kamera pasimple akong bumulong Kay Karylle

"Congrats Kurba"sabi ko
Nginitian niya ako at niyakap "T-thank you" I heard her voice broke

Bumitiw ako sa pagkakayakap "O bat ka umiiyak?" Iisipin ko tuloy na Di ka masaya na ikasal ka sa kanya at aasa nanaman ako
Ngumiti lamang siya at pinahid ang luha niya "Wala, masaya lang"

"Masaya tapos umiiyak? Yeng tetee?"

Tumawa naman siya ng mahina...

"I love You Vice atsaka Sorry"

I smiled "Yan ka nanaman sa I love you mo nakakapaasa ha! Pero Alam Kong bilang kaibigan lang don't worry tsaka asyumera ka di nga ako magmumukmok wag ka mag sorry.. Kasi m-masaya na ako,,... Para sayo"

Ngumiti siya

At hinalikan ko ang noo niya

[Karylle's POV]

Masaya ba ako? Dapat lang kasi ikinasal na ako eh,,..at ang kasal ang pinakamasayang araw para sa isang Babae

Pero bakit Di ko kayang maging masaya?

Mahal ko ba talaga si Yael?

Naalala ko nung naglakad ako papuntang Altar nakita ko si Vice na tumitingin saakin

Bumalik lahat ng alaala nung mga panahong naging love team kami nung panahong nag away kami dahil Kay Yael

[Flashback]

"Bakit sa dinami dami bakla pa?!! P*tres Karylle!"pagwawala ni Yael

"Anong problema mo kung bakla ako?! Mahal ako ni Karylle pero ikaw ang pinili niya kasi ipinagkasundo lang kayong dalawa!"sigaw naman ni Vice

Bigla namang sinuntok ni Yael ang tiyan ni Vice

"Yael! Tama na!!!" Sigaw ko na umiiyak na rin

"Sagutin mo ako!! Mahal mo ba talaga yang baklang yan?! Sinong mahal mo? Ako?! O siya?!"Tanong ni Yael na kitang kita na ang galit sa mukha

Tumingin ako Kay Vice na namimlipit na sa sakit

Tuloy-tuloy na ang pagpatak ng Luha sa mga mata ko "I'm Sorry" sabi ko Kay Vice

At nakita ko ang sakit sa mga mata niya at paika-ika siyang umalis

I'm Sorry Di kita maipaglaban, pasensya ka na napilitan lang din ako na magpakasal Kay Yael sa kagustuhan ng mga magulang namin, dahil kung Hindi ako papayag buhay mo ang kapalit

[End of flashback]

Buti nalang at nagkabati kami nung nag sinemoto sa showtime at nagkausap pa nga kami sa backstage

[Flashback]

Nakahawak siya sa bewang ko at muli akong hinalikan sa noo
Nagkabati na kami ni Vice sa wakas nagpapasalamat talaga ako sa sinemoto

"Sorry talaga K ah? Nag assume lang pala akong mahal mo ko"

Lumungkot mukha ko

Inangat niya naman ang mukha ko "Uy pero okay lang.. Magmomove on nalang ako, marami pang mga fafable ang naghihintay saakin kaya wag kang asyumera na magmumukmok ako"biro niya

"basta kung saan ka sasaya masaya narin ako para sayo"

Naluluha ko siyang inakap "I'm Sorry din Vice"

Sorry kasi Di kita maipaglaban...

[End of flashback]

"Karylle, kanina ka pa tulala ah" komento ni Yael

"Ah Ganon ba? S-sorry"

He just smiled at ipinagpatuloy na namin ang pagsasayaw

Andito kasi kami sa Reception at kasalukuyan na kaming sinasabitan ng mga de papel na pera sa mga damit namin

I guess this is where our ship stops sailing... I will never forget our love story Jose Marie Viceral
Mahal na Mahal kita

[Vice POV]

Nakita ko siyang nagsasayaw kasama ang ngayo'y asawa na niyang si....Yael

WALA NA.

Wala na ititigl ko na ang pagpapapak ng hopia at pag inom ng buko juice

To the only woman I loved... Ana Karylle Tatlonghari-na ngayo'y Yuzon na....I love you, Goodbye..