Murder at the Church

Tam da önümdeydi cansız gözleri,solgun ten rengiyle pis kokan taze ceset... Sanki bana bir şeyler anlatmak istiyordu...Derken Tuppence soğuk, beyaz eldiveniyle dokundu.Tam bu anda irkildim;sanki derin bir çukurdan hızlıca yukarı çekilmiş gibiydim."Lütfen bu cinayete diğerleri gibi bak, bu olaylar günde kim bilir kaç defa yaşanıyordur?! Unutma,kötü bir ülkede yaşıyoruz" dedi.Tuppence her zamanki gibi o guzel, sarı saçlarını ortadan ayırıp kare yüzünün kaba şeklini biraz yumuşatmıştı.Kazağı haki,pantolonu ise ten rengiydi.Ayağında ise columbia dan aldığı çürük vişne rengi botu vardi.Aslinda bunu ona sevgilisi Lourance almıştı.

Lourance; uyuşturucu masasında çalışan dürüst ve namuslu bir memurdu.Bu yönü dış görünüşüne tamamen ters düşüyordu.Geniş omuzlari,kaslı kolları ve karın kasları dar tişört giydiğinde daha da öne çıkıyordu.Bu yönüyle gayet çekici bir adam olmasına rağmen yine de beni kendinden iğrendirebiliyordu.

      Cinayet bir kilisede tam da İsa heykelinin önündeydi.Katil ya cinayetini ön plana çıkarmak isteyen çaylaklardan ya da mükkemmel katilletdendi...

      Sonunda mesaimiz bitmişti.Aslında Cinayet masasında çalışan memurların pek mesaileri olmaz ya,neyse... Evime açılan bu otantik sokak beni adeta acı dolu çocukluğuma götürmüştü.Ben küçükken eski evimizin yolunda da buna benzer bir sokak vardı ve ben çok sevdiğım abimi bu sokakta kaybettim.Ağlamamak için zor tutuyordum kendimi.Adeta göz torbalarımı sıkıyordum.Çocukken hep avukat olmak isterdim; ta ki abimin katilini görüp,avukatının yalanlarını duyuncaya dek.Neymiş efendim akıl hastasıymış,peki marketten alış veriş yaparken niye akli problemleri yok?

       Ben bunları düşünürken evime varmıştım,etraf karanlık olmasına rağmen her şey yerli yerinde gözüküyordu-her zamanki gibi dağınıktı yani-.Girişteki lambayı açmamla masanın üstündeki notu görmem bir oldu.Notta şunlar yazıyordu; 669 S L.M. 15.N .İlk başta bunun ne olduğunu anlayamamıştım,asıl aklımı kurcalayan bu notun evime nasıl bırakıldığıydı.Az ilerde bu sorunun cevabı gözüküyordu;açık bir pencere...