So It's You

Chapter 70

Author's Note :

Here's another update my dear readers. 💙💙

---------

Darren

Ms. Villacruz, I received an email from Miss Nikki saying their flight to Canada will be on Tuesday 10am.

Paulit-ulit na bumabalik sa utak ko ang sinabing ito ng secretary ko over the phone last night. Tuesday 9:15am ngayon at andito pa din ako sa boring na meeting dito sa Davao.

Parang gusto kong suntukin ang mayabang na nagsasalita sa unahan para matapos na ang meeting na ito. Bakit ba naman kase walang signal sa pinuntahan namin nung mga nakaraang linggo.

"Miss Villacruz, are you okay? You seem stress." Puna ng katabi kong board member.

"I'm okay. Today is my girlfriend's flight to Canada and here I am stuck in this boring meeting." Medyo natawa ito ng makita ang reaksyon ng nasa unahan. "I'm sorry Chad." Hinging-paumanhin ko sa nagsasalita. Ngumiti lang ito.

10:30am na ng matapos ang meeting namin. Hindi ko na din makontak ang cellphone ni Athena hudyat na nasa himpapawid na ito. Naisipan kong tawagan si Charles.

Charles : Hello dude.
Ako : Sorry to bother you. Nakaalis na ba sila?
Charles : Yes. She looks sad because you're out of reach til this morning.
Ako : Can't find a good reception in the previous places we've visited. Thanks anyways.

Ipafire ko ang bobong pumili ng lugar para pagdausan ng assembly na yan. Bwisit eh.

"I want you to find Miss Nikki's place in Canada. I want a detailed report in an hour." Binaba ko na ang tawag na hindi siya binibigyan ng pagkakataon makasagot. "Book me a flight to Manila tonight. Ayoko na magtagal dito." Muli ko itong binabaan.

Anong gagawin ko ngayon ni hindi ko siya nakausap man lang simula nung alis ako habang natutulog siya and that's almost 2 weeks ago.

Napagdesisyunan kong lumabas at pumunta ng mall para mabaling sa iba ang badtrip ko. Baka maubusan ako ng empleyado dito sa Davao sa init ng ulo ko ngayon.

"It's past an hour now." Bungad ko sa telepono. "What do you got?" Nagsimula itong magsalita habang garalgal ang boses. Sinabi nito ang address at  isinulat ko iyon. "How about my flight?" Nagiging bossy ako pag sobrang badtrip ako. "Thank you." At binabaan ko na ito.

Tinawagan ko ang reception ng hotel para sabihin na hanggang 6pm na lang ako dito. Dahil 10pm ang flight ko pa-Manila.

I tried calling her phone again but still I can't reach her. Fuck this!

I am going to Canada and that is final.

------------------------

Athena

Kanina pa akong hinihila paalis ng anak ko. Kapag tinatanong ko naman kung san pupunta ay umiiling lang ito.

"Honey, I need to know where we're going?" Pero tinitigan lang ako nito.

"Mommy, I want to go to the park. It's been ages since the last time we've been there." Natahimik ako sa sinabi nito.

Well she have a point. Simula nung dumating kami ay school-bahay-studio lang ang napupuntahan nito.

Napapakamot akong lumabas kasabay niya at sinabihan ko na din ang driver kung san kami pupunta. 

"Mommy, I want a baby brother or sister. Both will be great." Pakiramdam ko ay umikot ang palagid ko sa sinabi nito. "Mom, are you okay?" Tumango ako.

"Are you tired of being Mommy's baby?" Umiling ito.

"No, but everybody has their little siblings already. Like Aj and my friends in school." Madami pa itong sinasabi tungkol sa pagkakaron ng kapatid. Buti na lang nasa park na kami.

"Mom, wait for me here. I think I saw my friends." Bago pa ako makapagsalita ay nakatakbo na ito palayo.

I was a boat suck in a bottle
That never got the chance to touch the sea
Just forgot on the shelf
No wind in the sails
Going no where with no one but me
I was one in one hundred billion
A burned out star in the galaxy
Just lost in the sky wondering why
Everyone else shines out but me

But
I came to life when I first kissed you
The best me has his arms around you
You make me better than I was before
Thank God I'm yours

Biglang tumigil ang kanta kung kelan feel na feel ko na. Bastos din eh.

"Thank God, I'm yours" Nanginig ang buong katawan ko nang may magsalita sa tenga ko. "Don't turn around. Stay still." Aangal pa sana ako nang biglang may tumikhim sa mic.

Mawalan man ako ng salitang sasabihin
Maubos man tinta ng panulat sa susulatin
Masaid mang lahat ng mga awitin
Hindi ako titigil ipaalam sayo ang damdamin

Nawalan man nga tayo ng matagal na panahon
Pinaghiwalay ng mapaglarong pagkakataon
Andito't bumabalik ako sayo ng buo ngayon
Pag-ibig di kumupas, sayo pa rin nakatuon

At ngayon muling sasambitin mula sa aking bibig
Na buong pagkatai ko'y ikaw ang iniibig
Walang ibang nais ikulong sa aking bisig
Kundi ikaw lang na sigaw ng aking dibdib

Kahit anumang pagsubok ang dumaan
Pangako ang loob ko'y aking titibayan
Buong higpit kong laging hahawakan
Ang iyong mga kamay di ko bibitawan

Hiling ko lang sayo ako'y iyong pagbigyan
Na ang sarili ko sayo'y muling patunayan
Hawak kamay mo sana na ako ay samahan
At ipangakong wala tayong sukuan.

Halos hindi ko na makita ang aking paligid dahil sa luha. Mahal na mahal ko ang nasa harapan ko ngayon.

"My love, will you marry me and be my wife?" Biglang naglabasan ang mga kaibigan at kamag-anak ko mula sa kung saan. "Teka bago mo sagutin, tatanungin ko muna si DD. Honey is it okay to marry your mom?"

"Yes! Yes!" Nagtatalon ito sa tuwa.

"My love, will you?" And there she is holding a ring with a bright diamond on top.

"Yes. I will marry you." Then we shared a kiss.

---------------

Thank you for waiting!!!!!

Guys you can check Zhel's Poetry page on facebook. She wrote the poem that I used. She has a lot of poem that I'm sure some of us can relate.

PrincessArrow.