Yabancılaştım, kayboldum sensizlikte.
Beni tanıyamaz oldu herkes.
O eski halimden eser kalmamıştı, sanki başkalaştımda yanlız olmayı tercih etmişim gibi.
Herkes boş zaman dedi, bende iyi böyle dedim "içim kan ağlarken.".
Kimseye anlatamadım derdimi.
Anlamıyorlardı.
Hep senden bahsediyordum artık sıkılmışlardı.
Bir anıyı aynı heycanla kaç kez anlatılabilirse, o kadar çok anlattım.
Bağırdılar, kızılar ama senin gibi gitmediler.
Özledim.
Ama bunu sana söyleyemem.
Bu hep, böyle kalıcak...
