Dotyk

00

Stoisz przy oknie późnym wieczorem, wyglądając przez szybę. Pada śnieg. Jest prawie tak samo delikatny jak ty. Twoja blada skóra już nie odcina się od firanki. To smutne obserwować cię w tym stanie. Zaraz chwytasz skrzypce i zaczynasz grać. To mój ulubiony utwór. Czasem mam wrażenie że wiesz o mojej obecności. Jestem tuż obok. Nachylam się nad twoim ramieniem, ale nie możesz poczuć mojego oddechu na swojej szyi. Tęsknię za tobą. Tak myślę. To tęsknota? Ta...pustka w środku? Wwierca się we mnie z każdą minutą.
Och, Sherlock...
***
Czy gdyby cały świat legł w gruzach, zauważyłbym to wtedy? Jeśli tylko on byłby obok, wszędzie mogłyby grać płomienie.