Verena's Mnemosyne

1

c h a p t e r   1
---------------------------

Kinakabahan 'man ay pumasok na ng silid si Verena at bumuntong hininga.

Ito ang unang araw niya ng pagiging temporary subject teacher for History.

Kung tutuusin ay mas gusto niya ang subject na Mythology pero dahil nga mga high school-er pa lamang ang mga ito ay wala pa ang subject na Mythology.

She roamed her eyes at the whole classroom. Sumilip muna siya bago pumasok.

Napangiti na lamang siya ng makita ang mga tuturuan niya na naka-upo ng maayos at walang nagdadal-dalan, somethings weird hah? Hindi naman ganto ang mga studyante. Rude but it's true, walang gantong section na ganito katahimik at kontrolado.

Kumatok muna siya at ngumiti. Nakuha niya ang atensyon ng mga ito.

Napatalon naman siya sa gulat ng biglang may humawak sa balikat niya ng papalapit na sana siya sa teacher's table.

"Who are you?" malamig na sabi ng baritonong boses sa kanyang likuran.

Inayos niya muna ang skirt niya na pang-teacher at humarap rito.

Tila nag-slowmo ang lahat ng pumihit paharap si Verena sa nagtanong sa kanya.

Okay Verena stay cool! Keep your teacher attitude! Hoo!. sabihin na nating na-distract siya sa nanggulat sa kanya.

She mantiene her teacher attitude and coolness. Unang pasok niya bilang history teacher nila ay dapat na hindi siya mapahiya sa tuturuan niya sa kanyang subject.

"I'am Verena Mister. Please go back to your seat. I'll introduce my self" she politely said but the guy just ignore her and sit at his seat.

Inayos ni Verena ang mga gamit niya at laptop at ang powerpoint na dala niya sa mesa. Nasa kalagitnaan na kasi ang mga ito sa History at dapat niyang tutukan ang bawat idi-discuss at ile-lecture niya.

"I'am Felicity Verena Sy. I'am your new- History teacher since Mrs. Dahliah got a sick" ngumiti ito sa mga tuturuan niyang estudyante.

"More info about you?" tanong ng isang babae. Beyond simple and gorgoues.

"I'am 23 years old and graduated at St. Penelope's University. And your new teacher" she doesn't want her students to involve in her dramatic life na kung ano ano ang naaalala at nakikita niya.

"Is that all?" tanong naman ng medyo nerd na babae but if you erase that reading glass of her, she might praise being beyond goddess.

Kumindat lang si Verena at mahinang natawa. Her students was special, hindi niya akalaing ganto kabait ang mga ito. mabait nga ba?. O nagsasanto-santuhan lang?

"By the way, Introduce yourself infront, start at the front. Mister." sabi ni Verena. Tumayo naman ng tuwid ang lalaki at humarap ng magiliw sa mga kaklase. It's like he's performing a poetry for the class.

"I'm Jackson Lim, 15 years old" humarap ito kay Verena at nginitian siya. Ngumiti si Verena.

The rest was funny, kung ano-anong pinagsasasabi. But, maganda ang pakikitungo sa kanya ng mga ito. When the guy who approchoed her and ask her.

May 32 na estudyante ang bumubuo sa IV- A. Mabini, kaya't mahaba-habang introduction 'rin ang naganap ngunit magtatapos pala ito sa lalaking ito.

"Joaquin Azura Pelt. 17" malamig na wika nito.  sa edad nitong seventeen ay dapat nasa first year collage na ito.

Wala namang sinabi pa ang lalaking nagpakilalang Joaquin Azura Pelt.

Mabilis na gumulong ang oras at natagpuan niya na lang ang sarili na inaaya ang unang nakilalang si Selene.

"Selene may dala akong pagkain saka pwede naman sa faculty na kumain ang teacher diba? So why bother going to Canteen eh meron karin namang dalang binalot" sabi nito kay Selene habang binibuksan ang topperwear.

"Eihhhh naman ehh!.. Gusto ko kasi ma-feel ulit yung kumain sa Canteen na parang high school student!" sa age nitong 26 years old ay mukhang bata parin ang mukha nito. Same as the attitude, nga naman.

"Hay naku! Magpasama ka na lang kila teacher Beth"

"Ayoko nga sa mga bruhang 'yun! Kala mo mga collage students kung umasta! Sila daw ang Queen bee ng faculty. Buwesit eh! Kala mo naman kagandahan mga impokritang kepa-pangit naman dapat nabubulok 'yan sa hell eh!" mahabang litanya ni Selene habang uma-aksyon pa na sinusuntok.

Naalala niya ang mga nabasa sa libro. Maldita at masusungit lang naman sila teacher Beth kaya't hindi sila dapat na makulong 'don. Hay, talaga ngang kapani-paniwala ang article ng libro pero, many people's way' too prank and scare people are those false and fake documents na kinakalat at pagtatawanan kapag natakot ang mga tao.

Napaiwas na lamang siya ng tingin ngunit kabaliktaran ng inaasahan niya ay may round small glass ang nasa tapat niya na kitang-kita ang kabuuan ng kanyang mukha.

The way her face molded, it's so innocent and angelic. Until her eyes roamed and met her eyes through the glass.

Agad-agad na nagbalik ang tingin niya sa topperwear but suddenly her fork fall at the ground and cause a noise.

Irritating noise.

"An hourglass that keeps the people stay and alive, until future. An hourglass that can make dead people's body and soul collide again. An hourglass that can make your power generate to other's soul and be behalf immortal....  An hourglass who will create the every future of people" paulit-ulit ang tinig na naririnig ni Verena sa kanyang ulo.

Tinignan siya ni Selene. Something's suspicious about Felicity.

iwinaglit ni Verena ang kanyang pagkahilo at pagsakit ng ulo ng tawagin ni Selene ang kanyang pangalan.

"Are you okay?" tanong nito sa kanya.

"U-uh yeah..  I'll just go to the comfort room"

Naghilamos at tinignan ni Verena ang kanyang mga mata. Looking at Verenas eyes gives you a shiver. Dull and cold, that's the true of her eyes. Those cold blue eyes are giving you goosebumps.

She apply her brown contac lences and wipe the water running down at her face.

Maaaring napakaganda ng kanyang mga mata kung tatanggalin ang kanyang contac lence but, it's not what they think. Those cold blue eyes can't make you ordinary.

"This is a long journey to ride. Better keep myself safe from d' others... "

Note: So if you notice that i'm not using the signature name of others "Authors Note" kasi nga po hindi ako writer otor-otoran lang parang lutu-lutuan lang. Saka i'm not used to use others signature lines na nakukuha nila sa ibang kaartehan. Kaya puro note lang, ako nagiging prangka at praktikal na. Ayoko lang kasi mahusgahan kung gusto niyo deretso away na. CHAROT!

So sana may nagbabasa nito pero kung wala okay lang basta ang importante sakin ay maisulat ko kung anong nilalaman at nililimbag ng aking imahinasyon.

1010 words lang to kaya maiksi lang. 😬😉😘
S

orry medyo lame bawi na lang ako sa susunod✌✌