The Bad Boy's Secret

Chapter 11

"Yla wake up!"

What the!? Boses ni mom yun ah ughhh naiinis ako kaya kumuha ako ng unan para ipangtakip sa tenga ko

"Yla bumangon kana dyan bilisan mo!!"

Di kaba naririndi sa sarili mong boses mom? Pero syempre di ko yun sinabi sakanya baka magrounded pa ako kumuha ulit ako ng isang unan para takpan yung mukha ko haystt thank god makakatulog na ulit ako kasi mukhang effective pagtatakip ko dito hahaha

"Yla Anastacia Marie Alcantara babangon ka ba dyan o baka gusto mong ma-grounded at mag home study na lang" sigaw sakin ni mommy di ko na inantay pa yung sunod nyang sasabihin kasi halata sa boses ni mom na galit na sya pero teka ano ba nagawa ko? Pagkaka-alala ko wala naman akong ginawang masama ah huhu haysttt

Naligo na ako agad nag ayos ng onti lang naman hahaha nakalimutan ko kasi makikipag kita nga pala ako sa mga kaibigan ko i miss them so much hehe also him? Jk hahaha bumababa na ako pero wala si mom sa baba tsk asan na yun? I decided to go outside to find my mom but bago ako lumabas tinawag na nya ako

"Yla!"

Lumingon ako at nakita si mom sa garden hey and wait kasama niya si chrizter WTF huhuhu please umalis kana pleaseeeee bago pa man ako sigawan ni mom lumapit na ako sakanya kunwari di ko na lang kilala si chrizter

"Yes mom?"

"Did you eat already?"

"Ahm.. Not yet" and I smile at nakita ko si chrizter na nakangiti sakin imbis na kiligin ako tinarayan ko sya

"Did you know him yla? He said that his your friend" sabi ni mom na anlawak ng ngiti haysttt ano yun mas kinilig pa sya kesa sakin? "And sabi niya nagsabi na daw sya sayo last night na susunduin ka nya"

"Ahm.. Mom I di--" ayaw ko magsinungaling kay mom eh kaya sasabihin ko na lng ang totoo "I mean yes mom his my friend" and I smile

"Okay kain na tayo sa loob? Bago pa kayo makaalis ah? Sunod na lang kayo yla" at umalis na si mom na kinikilig? What the?

"Surprise!!" Hahaha natawa na lang ako sakanya para siyang bata kainis ang lakas mag pa fall ... At pinasunod ko na lang siya sakin

Habang nakain kami ng breakfast andami namin napag usapan I mean sila mom lang pala di ako nagsasalita eh di ko pa rin kasi malaman yung dahilan kung bakit sinundo nya ako dito pero aaminin ko kinilig ako dun hahaha

Natapos na kami mag breakfast ng di ako nagsasalita nakalabas na kami ng bahay ni chrizter nagpaalam na siya kay mom at sinabi ko sakanya na maglakad na lang kami wala siyang dalang kotse at ako naman tinatamad ako gamitin kotse ko and habang naglalakad kami binasag ni chrizter ang katahimikan

"Nagulat ka sakin kanina ah hahahaha nahalata ko yun sa mukha mo" nang aasar na sabi niya

"Vane stop! Kasalanan mo nga toh eh kasi inaantok pa talaga ako pero kailangan ako ng mga kaibigan ko" kalmado kong sabi sakanya nagulat ako dahil bigla siyang namula? Teka may nasabi ba akong mali?

"Did you call me vane?"

"Yes, and ano namang mali dun?"

"Alam mo bukod sa parents ko ikaw pa lang tumatawag sakin ng vane kaya natawa ako haha" at habang sinasabi niya yun hindi niya maiwasang mapangiti

"Okay then" i smile to him at miya miya pa nakarating na kami sa resto na pagkikitaan naming mga magka-kaibigan

Pagkapasok namin ni chrizter/vane pinagtitinginan kami hayst ayoko sa lahat ng ganyan eh at nakita ko na mga tropa ko sa dulo teka umiiyak ba si candice? Kinalabit ako ng chrizter

"Ano hatid na kita dun sakanila? Mukhang kanina pa sila nandyan oh" nag nod lang ako bilang sagot sakanya pagkadating namin sa table nakatingin sila saming dalawa ni chrizter at napansin rin yun ni chrizter kaya nag paalam na sya "ahm.. Yla andun lang ako sa labas ah " nag nod na lang ako sakanya

"Hey" zander

"Bakit mag kasama ang kaibigan namin at yung chrizter na yun?" Max

"Hinatid niya lang ako dito di ko rin alam kung bakit" sabi ko sakanila at ngumiti tska umupo "hey mag uusap ba tayo?may problema ba? May di ba ako alam?" Bago pa sila sumagot dumating na yung inorder nila at ako? Juice lang okay na yun inantay ko muna sila matapos sa pagkain tska sila tinanong

"May problema ba?" Sabi ko sakanila

"Yla oo meron" nagulat ako kasi umiyak bigla si nicole "siguro yung akin muna sasabihin ko?" Nag nod kaming lahat "yla nasabi kona ito sakanila.. P-pero yla aalis na ako eh babalik na ako ng hongkong nagkaayos na si mama at papa bago pa mamatay si kuya dahil sa sakit nya namatay si kuya kahapon lang din bago pa mawalan ng buhay si kuya nun may sinabi sya sakin na kelangan ko ng umuwi sa hongkong at ipagpatuloy ang pag aaral ko d-dun" naiyak na sabi ni nicole kinakaya niya pa parin magsalita kahit nahihirapan na sya "at uuwi na lang ako dito sa pilipinas kapag ganap na akong doctor"

"What!?" Sigaw ko at bigla na lang may tumulo na luha sakin "a-ano bakit? P-pero matagal pa yun eh nicole" naiyak kong sabi "pero naiintindihan kita wag ka nga lang talaga makakalimot ah " at niyakap ko siya nag iiyak na silang lahat? "Meron p-paba? Kung meron pa ituloy nyo lang handa akong makinig"

"Ahm.. Yla aalis na rin ako k-kasi mag va-varsity ako sa kilalang school sa states gusto ko kasi talagang maging sikat na player alam nyo naman yun diba at pumayag narin ang parents ko dito pero bago yun kailangan muna namin bumalik sa states k-kasama si candice next week na yung flight namin ayos na rin ang lahat sorry kung biglaan" naiyak na sabi ni zander grabe di kona kakayanin ko lahat sila iiwanan na ako dito

"Ako naman yla a-ano " bago pa magsalita si bradley iyak na siya ng iyak "m-mamamatay na a-ako may cancer ako at may taning na ang buhay ko sinabi na sakin yan ng doktor ko at isang buwan na lang natitira sa buhay ko mahirap pero sana maintindihan nyo ko" what the eff!!!!!! Walang tigil ako sa iyak di kona alam gagawin ko grabe bakit ganun? Nag nod na lang ako para ituloy na lang nila mga sasabihin nila

"Lilipat na kami ng bahay babalik kami sa province dahil namatay na si papa nung isang buwan pa masakit pa dun kahapon lang sinabi samin nila kuya masakit sobrang sakit kasi kahit sa mga huling hininga ni papa di man lang namin siya nayakap kaya kailangam narin namin bumalik dun napagdesisyonan na namin ito dun ko na ipagpapatuloy pag aaral ko at mag va-varsity dun para matupad mga pangarap ko" naiyak na sabi ni robert sa 5 taon na pagsasama namin ngayon ko lng nakitang umiyak si robert

"Ako naman" nagulat kami kasi biglang dumating si russ at may pasa sya sa mukha "nagulat kayo diba? Nagtataka kayo kung bakit may pasa ako? Nasuntok ako ni dad umamin na ako sakanya n-na b-bakla ako" what!? Sa gwapo mong yan russ? Lahat kami nagulat at tuluyan ng umiyak si russ "a-alam ko di ako umamin sainyo natatakot ako kasi baka di nyo rin ako m-matanggap"