hey guys... thanks po sa pagbabasa ng story ko!!! continue lang po ang support!! :))
comment po para ma inspire ako tsaka kung may suggestions po, don't hesitate..
vote and like po... ^___^
PS: SMILE ALWAYS...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
CHAPTER 14: THE FEELINGS...
MICHEL'S POV
nakikita ko na ang labas ng cave na to after ng ilang minutong paglalakad..
"babe, mukhang malapit na tayo... konting tiis na lang ha..."
"siempre babe magtitiis ako basta ba kasama kita ee..."
"ahahaha... dapat lang no..ahahah.. halika na..."
pababa na kami ng cave ng bigla kaming nagkagulo at nagpanic....
"sir pakibilisan lang po hightide ngayon at mukhang may bagyo pa... sigurado po kaming di tayo makakababa kung mas tataas pa ang tubig.,.."
what the... pag minamalas ka nga naman o...
"pero manong di natin pedeng iwanan ang mga kasamahan namin sa loob..."
"safe sila sa loob sir... kelangan muna namin kayong ihatid sa safe na lugar bago namin mahintay yung dalawa sa loob kung hindi parepareho tayong mamatay dito..."
"ano??? pero---"
"babes, kelangan na nating mauna...."
"sige, pero babalikan natin sila bespren at rei ha..."
"oo.. i promise.."
parang na guilty ako sa ginawa kong pag-iwan sa kanilang dalawa... di ko lang talaga alam ang gagawin ko.. kung hindi ko naman susundin ang sinabi ng guide baka mapahamak pati si rachel...
dumating kami sa may dalampasigan kung saan safe na...
"manong... please get back to that cave para sa mga kaibigan namin...!!!" galit na ako.. dapat di ko sila iniwan doon sa kweba...
nagpatawag na sila ng mga rescuers at tinangka nilang balikan sila zoey pero di na kinaya ng mga ito... masyado dawng delekado sa lugar na yun.. malalaki na rin daw ang mga alon....
"pero pano na ang mga kaibigan namin..."
"wala na po tayong magagawa sir kundi maghintay.. hindi naman sila makaka-alis sa kwebang yun... "
"pero---"
"babe, calm down... kaya nila mag survive dun.. we should listen to what the guide said kasi mapapahamak lang sila kung lalabas sila sa kwebang yun... we should wait until tomorrow..."
nagpapanic na ako sa mga panahong yun pero buti na lang at andyan si babes.. hinug niya ako and i feel very secure and sure na makakaligtas sila!!!
nang gabing yun di rin ako nakatulog dahil na rin siguro sa pag-aalala sa kanila... pinagdarasal ko na lang na sana di pababayaan ni rei si zoey... mahina pa naman katawan nun si zoey...
"babes matulog na tayo.."
"kelangan kong magstay dito rachel.. di rin ako mapakali dun sa loob ee..."
BINABASA MO ANG
ACCIDENTALLY, I FELL IN LOVE
Подростковая литератураWARNING: Sobrang jejemon nito. Mapapamura ka na lang sa sobrang bakla ng lalaking character. Sorry walang time ayusin ng may-akda ang nobelang ito.
