1. BÖLÜM

70 4 1
                                    

Her zamanki  gibi  bu  sabah  babamla  erken kalkıp  kahvaltı  için birşeyler bulmaya  çıkmak  için  kalktım ,  bıçaklarımızı ve   onun  gibi  kesici  aletleri   hazırladım , Babam benden geç  kalktığı için  hep bu  işler bana kalıyordu  ve babam hala  uyuyordu   burada  herkes  sabah  kavlatı için   erken kalkıp  yiyiecek şeyler   bulur  bunun için herkeste kılıç  yada  bıçak   kulanımı  yaygındır, burası  bizim   adamız  ve  eskiden  amerikada  gördüğüm köylere benziyo  aslında  o  zamanlar çok  küçüktüm  sadece  fotoğraflardan  biliyorum  burada   geniş  bir toplumuz  ve   ailemle  burada  yaşıyorum babam annem  ben ve kardeşim Joe  henüz  8 yaşında  ve adada  doğdu.  Galiba  babam  kalktı    çünkü  ayak seslerini  duyuyorum , " günaydın kızım " "günaydın  baba hadi  hazırlanda  yiyecek  bulmaya gidelim"  "tamam hazırlanıyorum  " dedi ve  10  dakikaya kadar  hazırlanıp yanıma  geldi . Beraber  ormana  doğru yola  çıktık  ormanımız çok  güzel  yeşillik  ve meyve  dolu  bu yüzden  yiyecek  bulmakta  pek  zorlanmıyoruz  bu  arada  buradaki  hayvanların   tadıda  çok  lezzetli     yakaladıkça    pişirip  yiyoruz   :D    Babam  bu av konularında  benden daha  iyi   bunun askerliği ile  alakalı  olduğunu düşünüyorum , tabi  tecrübe   var orada tam olarak  ne  yaptıklarını  bilmiyorum  ama   bilsemde pek  seveceğimi  sanmıyorum . Her zaman  aynı yoldan gideriz ama  bu gün  tuhaf  bir şey  gözüme  ilişti babama  seslenip  buraya  gelmesini  söyledim    ama  galiba o  beni  duymadı  neyse tamam  o  zaman  ben  oraya  bakarım bir  adım  bir  adım  daha  ve bir  adım  daha  derken  arkamdan bir  kılıç  sesi  kulaklarıma  ilişti . Aniden arkama  dödüğümde   yakışıklı bir  çocuğun  bana   kılıç  tutuğunu   gördüm  , gözlerimin   kocaman  açıldığına  eminim   bana   banan  bağırmamam için işaret verip  " uslu  dur  sana  zarar  vermiyeceğim , tabi  bana  karşı  zorluk   çıkartırsan o  ayrı "  dediğinde  "babaaaaaaaa" diye bir çığlık  attım . O  kılıç  beni gerçekten  korkutuyor , babamın  geldiğini   görünce biraz daha rahatladım  ama  bu  sefer  çocuk  babama  karşı kılıç  kullanmaya  başladı . Ona  birşey  olucak  diye  korkmaya  başladığımda  çocuk  çoktan babamın   boğazına  bıçağı   dayamıştı , bir  kaç  santim  daha  ilerlese  boğazını  kesebilcek bir  durumdaydı  . Babama   "kızını  ver  canını  bağışlayayım"  dedi   babam   başıyla  onayladı . İşte  şimdi  korkmaya başlamıştım , babam  beni  o  çocuğamı  veriyordu   yani   çocuk babamı  bıraktığında  bana  doğru  geliyordu . O  sırada  koca bir çığlık  patlattım  hayatımda hiç  bu kadar  bağırdığımı  hatırlamıyorum . Gerçekten  bana  dahada yakaştı  busefer geri  geri  yürümeye başladım , ayağım  lanet  olası bir  çalıya  takıldı  ve  düştüm   va  çocuğa  doğru koşan  babamı  görünce    yüzümde bir  gülümseme  oluştu  işte  şimdi  daha iyi hissediyordum .  Çocuğa  arkadan sarılıp bıçağı boğazına  tuttu "ailemden uzak  dur  yoksa bir dahaki sefere  bu  kadar  ucuz kurtulamassın "deyip   bıçağı çekti  ve beni  kolumdan tutup kaldırdı   ve  oradan uzaklaştık  .  Direk  evimize  doğru  yol aldık eve gidince başımdan geçenleri  anneme ve  kardeşime  anlattığımda  kardeşimin  tepkisi sadece   " ne yani şimdi  kahvaltı yok mu " diye  bağırmak  oldu  ona  yaklaşıp "uslu  dur ufalık çünkü  canımız kahvaltıdan  daha  önemli " dediğimde "ama  ben açııııııııııııııım "diye bağırdı  .   Onu  hiç  bu kadar   aç  görmemiştim  ve  gelip  kolumu  ısırdı . Ona  bir  tane  patlattığımda annem  gelip "  birdaha bunu  yapmayı  dene bak  ne oluyor o zaman "  diye bağırdığında  işte o zaman  sinirlenmeye başladım  .  Bana karşı  ikiside  siper halindeydi  ama   gittikçe  artan öfkemle  ona " hadi  canım   şimdi  oana birdaha  vuramayacağımı mı  söylüyorsun o  zaman  izlede gör  "diyip   kardeşime bir tane  daha patlatmıştım ama  bu  öncekinden daha  sert olmuşu  anlaşılan  çünkü yanağı anında kızardı. annem  bu sefer  bana   yaklaşıp  bir  tane  patlattı  ve "bunu hakettin" dediğinde  ona karşı  bir odun fırattım ama  ona  denk gelmemesi için  elimden geldiği  kadar  zıt  yonde  fırlatmaya  çalıştım  ve  başardım . Evet  denk  gelmedi  ama   benden   korkması  gerektiğini  anladı diye içimden geçirirken  babam içeri  daldı   ne  oluyor  burada  dediğinde   ona  sinirli bir  şekilde bakıp  içimden şimdiye kadar neredeydin   diye  geçirdim  annem   ona  dönüp  herşeyi  anlattı  ama  kardeşimin  yaptıkları dışında   haklıykan  haksız  duruma  düşmek diye buna dedirdi . Ona  dönüp  "Hadi  ama  bunlara inanıyormusun baba " dediğimde   kardeşimin  yanağına  bakıp  bana    sence kime  inanmalıyım dedi   ve  sonrasında   artık dayanamayacağım daha fazla  boş yere  kavga etmeyin  vanessa kızım bak  bu  anne dediğin  kişi  aslında  annen değil annen  doğumda   adını söyleyip öldü  ve  ondan sonra  seni tek başıma  büyütemiyeceğim için  chrisstinayla  evlendim  . Buna  hazır  olmanı bekledik yıllarca  ama  baktımki  iş iyice  kötüye  gidiyor artık saklamanın alemi yok"  deyince    ellerim  dtitremeye başladı ,  gözüm  karardı  ve güm      gözlerimi  açtığımda sadece babam vardı yanımda   "uyandın mı  çok şükür ,  seni çok merak ettik "  "yıllarca anne  dediğim  ama gerçekte  üvey annem  ve  üvey  kaderşim olan  o  iki  şahısın  da  beni  merak  etmesimi   bence   daha  fazla birbirimizi  kandırmayalım "  "kızım  cidden  yalan  söylemek  zorunda kaldık  ve  bu senin iyiliğin içindi    bu kadar  tepi  vermene  gerek  yok . Uslu bir  kız  olmalısın ,  yoksa  bu sefer  dahada  farklı şeyler olabilir "  dediğinde    hadi  be  ne  olabilirmiş  ? daha  fazla  bence artık  beni  seviyormuş taklidi yapmana  gerk yok "  diyerek  bağıdığımda  bir an  bana  dönüp  "Sakinleş   aklını topla  ve  geldiğimde bizden  özür  dile  ve  bu sorunu sonlandıralım  ben çıkıyorum  kızım ."  dediğinde bana " kızım   deme     daha  fazla  saçmalık  duymak istemiyorum    ve  beni rahatsız  etmeyin   gidiyorum  ben   özür dilememide bekleme   çünkü  bu asla olmayacak " diye  bağırdıktan sonra  kendimi  dışarıda  buldum  burada   rahat edebileceğim tek yer olan  ormana  doğru   yol  aldım bir iki saaat   bu  durumu  düşünüp   fikir  üretmeye  çalışıyordum  sonra bunu  kesip  akşam  için  rahat bir yer aramaya başladığımda   arkamda sıcak bir nefes  hissetim. ARKAMI DÖNDÜĞÜMDE KİMSE YOKTU...

YENİ BİR BAŞLANGIÇ (Island)[hazirana kadar askıda]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin