Her zamanki gibi bu sabah babamla erken kalkıp kahvaltı için birşeyler bulmaya çıkmak için kalktım , bıçaklarımızı ve onun gibi kesici aletleri hazırladım , Babam benden geç kalktığı için hep bu işler bana kalıyordu ve babam hala uyuyordu burada herkes sabah kavlatı için erken kalkıp yiyiecek şeyler bulur bunun için herkeste kılıç yada bıçak kulanımı yaygındır, burası bizim adamız ve eskiden amerikada gördüğüm köylere benziyo aslında o zamanlar çok küçüktüm sadece fotoğraflardan biliyorum burada geniş bir toplumuz ve ailemle burada yaşıyorum babam annem ben ve kardeşim Joe henüz 8 yaşında ve adada doğdu. Galiba babam kalktı çünkü ayak seslerini duyuyorum , " günaydın kızım " "günaydın baba hadi hazırlanda yiyecek bulmaya gidelim" "tamam hazırlanıyorum " dedi ve 10 dakikaya kadar hazırlanıp yanıma geldi . Beraber ormana doğru yola çıktık ormanımız çok güzel yeşillik ve meyve dolu bu yüzden yiyecek bulmakta pek zorlanmıyoruz bu arada buradaki hayvanların tadıda çok lezzetli yakaladıkça pişirip yiyoruz :D Babam bu av konularında benden daha iyi bunun askerliği ile alakalı olduğunu düşünüyorum , tabi tecrübe var orada tam olarak ne yaptıklarını bilmiyorum ama bilsemde pek seveceğimi sanmıyorum . Her zaman aynı yoldan gideriz ama bu gün tuhaf bir şey gözüme ilişti babama seslenip buraya gelmesini söyledim ama galiba o beni duymadı neyse tamam o zaman ben oraya bakarım bir adım bir adım daha ve bir adım daha derken arkamdan bir kılıç sesi kulaklarıma ilişti . Aniden arkama dödüğümde yakışıklı bir çocuğun bana kılıç tutuğunu gördüm , gözlerimin kocaman açıldığına eminim bana banan bağırmamam için işaret verip " uslu dur sana zarar vermiyeceğim , tabi bana karşı zorluk çıkartırsan o ayrı " dediğinde "babaaaaaaaa" diye bir çığlık attım . O kılıç beni gerçekten korkutuyor , babamın geldiğini görünce biraz daha rahatladım ama bu sefer çocuk babama karşı kılıç kullanmaya başladı . Ona birşey olucak diye korkmaya başladığımda çocuk çoktan babamın boğazına bıçağı dayamıştı , bir kaç santim daha ilerlese boğazını kesebilcek bir durumdaydı . Babama "kızını ver canını bağışlayayım" dedi babam başıyla onayladı . İşte şimdi korkmaya başlamıştım , babam beni o çocuğamı veriyordu yani çocuk babamı bıraktığında bana doğru geliyordu . O sırada koca bir çığlık patlattım hayatımda hiç bu kadar bağırdığımı hatırlamıyorum . Gerçekten bana dahada yakaştı busefer geri geri yürümeye başladım , ayağım lanet olası bir çalıya takıldı ve düştüm va çocuğa doğru koşan babamı görünce yüzümde bir gülümseme oluştu işte şimdi daha iyi hissediyordum . Çocuğa arkadan sarılıp bıçağı boğazına tuttu "ailemden uzak dur yoksa bir dahaki sefere bu kadar ucuz kurtulamassın "deyip bıçağı çekti ve beni kolumdan tutup kaldırdı ve oradan uzaklaştık . Direk evimize doğru yol aldık eve gidince başımdan geçenleri anneme ve kardeşime anlattığımda kardeşimin tepkisi sadece " ne yani şimdi kahvaltı yok mu " diye bağırmak oldu ona yaklaşıp "uslu dur ufalık çünkü canımız kahvaltıdan daha önemli " dediğimde "ama ben açııııııııııııııım "diye bağırdı . Onu hiç bu kadar aç görmemiştim ve gelip kolumu ısırdı . Ona bir tane patlattığımda annem gelip " birdaha bunu yapmayı dene bak ne oluyor o zaman " diye bağırdığında işte o zaman sinirlenmeye başladım . Bana karşı ikiside siper halindeydi ama gittikçe artan öfkemle ona " hadi canım şimdi oana birdaha vuramayacağımı mı söylüyorsun o zaman izlede gör "diyip kardeşime bir tane daha patlatmıştım ama bu öncekinden daha sert olmuşu anlaşılan çünkü yanağı anında kızardı. annem bu sefer bana yaklaşıp bir tane patlattı ve "bunu hakettin" dediğinde ona karşı bir odun fırattım ama ona denk gelmemesi için elimden geldiği kadar zıt yonde fırlatmaya çalıştım ve başardım . Evet denk gelmedi ama benden korkması gerektiğini anladı diye içimden geçirirken babam içeri daldı ne oluyor burada dediğinde ona sinirli bir şekilde bakıp içimden şimdiye kadar neredeydin diye geçirdim annem ona dönüp herşeyi anlattı ama kardeşimin yaptıkları dışında haklıykan haksız duruma düşmek diye buna dedirdi . Ona dönüp "Hadi ama bunlara inanıyormusun baba " dediğimde kardeşimin yanağına bakıp bana sence kime inanmalıyım dedi ve sonrasında artık dayanamayacağım daha fazla boş yere kavga etmeyin vanessa kızım bak bu anne dediğin kişi aslında annen değil annen doğumda adını söyleyip öldü ve ondan sonra seni tek başıma büyütemiyeceğim için chrisstinayla evlendim . Buna hazır olmanı bekledik yıllarca ama baktımki iş iyice kötüye gidiyor artık saklamanın alemi yok" deyince ellerim dtitremeye başladı , gözüm karardı ve güm gözlerimi açtığımda sadece babam vardı yanımda "uyandın mı çok şükür , seni çok merak ettik " "yıllarca anne dediğim ama gerçekte üvey annem ve üvey kaderşim olan o iki şahısın da beni merak etmesimi bence daha fazla birbirimizi kandırmayalım " "kızım cidden yalan söylemek zorunda kaldık ve bu senin iyiliğin içindi bu kadar tepi vermene gerek yok . Uslu bir kız olmalısın , yoksa bu sefer dahada farklı şeyler olabilir " dediğinde hadi be ne olabilirmiş ? daha fazla bence artık beni seviyormuş taklidi yapmana gerk yok " diyerek bağıdığımda bir an bana dönüp "Sakinleş aklını topla ve geldiğimde bizden özür dile ve bu sorunu sonlandıralım ben çıkıyorum kızım ." dediğinde bana " kızım deme daha fazla saçmalık duymak istemiyorum ve beni rahatsız etmeyin gidiyorum ben özür dilememide bekleme çünkü bu asla olmayacak " diye bağırdıktan sonra kendimi dışarıda buldum burada rahat edebileceğim tek yer olan ormana doğru yol aldım bir iki saaat bu durumu düşünüp fikir üretmeye çalışıyordum sonra bunu kesip akşam için rahat bir yer aramaya başladığımda arkamda sıcak bir nefes hissetim. ARKAMI DÖNDÜĞÜMDE KİMSE YOKTU...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YENİ BİR BAŞLANGIÇ (Island)[hazirana kadar askıda]
Ficção AdolescenteHATYATININ BU KADAR DEĞİŞECEĞİNİ TAHNİN BİLE EDEMEZDİM