Cinta Atau Dosa [Complete]

4. Anak Angkat

Kamal melangkah msuk ke kelas. Suasana mnjadi seram sejuk. Sepi. Sume plaja diam je. Slalunye sblm kamal masuk kelas bukn main rancak lagi diorg bising..

Rupa rupanya rafiq ade dlm klas. Smua tetiba baik bukak buku tnpa di suruh. Bukan main acting dorg ni. Tiga minggu rafiq tak dtg bising je. Ni tetibe je senyap.
Kamal tersenyum melihat kedtgan rafiq.

"Mmm?..dh taknak bagi salam kee kamu sume?" Tegur kamal membuat smua tersentak dri diam. Nazri selaku ketua kelas bangkit mngucap salam.

"Wa'alaikumussalam. Haa.. duduk..senyap je sume ni dh knape? Pelik...pelik..haha"tnya kamal kehairanan smbil ketawa kecil. Nazri hnya memuncungkn mulutnya ke arah rafiq. 'ooo, fhm..haha..,bagus jugk rafiq ni ade..'

"Baiklah seperti yg tlah diumumkn minggu lepas tentang program mentor mante, sy akan umum kan 10 dripada 20 org dlm kelas kamu untuk mnjadi mante saye. Baki lagi 10 akan diambil oleh cikgu syamila."terang kamal.

"Kay, nme yg pertama ialah amir, nazri, siti, fatin, farah, nadirah, syakir,syamimi, suhaimi dan.......rafiq"....mereka yg disebut name tdi trkejut apabila nama rafiq disebut utk brsama dgn mereka. Reaksi rafiq mndatar. Tiada perasaan langsung.

Walaubagaimanapun, keputusan sudah dipilih. Mereka perlu redha..haha..

__________________

Rehat..

"Ustaz..nah.."rafiq meletakkn tasbih kesayangan kamal di hadapannya. Kamal tersenyum. lalu kamal mngambil tgn rafiq dn memberikn tsbihnya.

"Takpe, sy hadiahkn utk awk. Sy nk awk guna. Sy tengok awk ni bnyk aura negatif. Jdi bnykkn zikir." Kamal menatap mata rafiq dgn memberi penuh kepercayaan.
Rafiq melutut. Die teresak esak. Mujur tiada siapa dlm bilik guru. Lgi pula meja kamal berada di ceruk dunia. Susah org nk perhatikn kamal.

"Ustaz, sya merayu tolong bwa sy. Sy takut. Tolong laa"

"Sy tak boleh rafiq. mintak maaf sgt sgt. Sy tak dpt bwk awk. Kan sy kate kalau syaaa...."ucapan kamal terhenti pabila rafiq memeluk kakinya. Die trsedu sedu mnahan derita. Kamal mngusap lembut kepalanya.
Kemudian die menyeka air mata rafiq.

"Dah lahh..sy cube. Tapi sy tak janji. Lagi pun masalah awk pon sy tak tahu. Macam mane sy nk tolong. Dah dah... Tenang..sy tak nak awk nangis. Sy takle tgok org nangis ni. Plis stop nangis."kamal turut cangkung memeluk erat rafiq utk menenangkn dirinya.

_______________________

Waktu skolah tlah pon tamat. Kamal mnghidupkn enjin. Tiba tiba, pintu kereta bahagian tepi pemandu di buka. Rafiq terus masuk. Kamal terkejut beruk seketika.

"Rafiq..?! Awk dh knape? Sy nk balik rumah lah..jgn laa buat sy mcm nii..sy rse brsalah tau. Dh klua." Pinta kamal dgn nada lembut.

"Kalau tknak rse bersalah, bwk sy. Sy taknak tinggal kat rumah puaka tu." Rafiq memaksa.

"Tapii kan sy dh caka..p" blum smpat kamal menghabis kan aytnya, rafiq memotong.
"Takpe laa kalau mcm tu. Maknenya sampai harini jela sy skolah. Ustaz takkan jumpa saya dh lepas ni."tegas rafiq
"Kenapa pulak awk ckp mcm tu?"
"Sebab nanti sy akan mati macm mana ibu mati. Trima kaseh" rafiq terus klua dri kereta.

Kamal termenung seketika. Apa yang patut die buat. Die mati akal. 'arghhhhh....benci btul nk pikir bnde mcm nii..haduuu'. tiba tiba kamal teringat sesuatu. Trus die mngambil sehelai kertas yg bercetak.

______________________

Kamal klua dri perkarangan skolah.
Die mncari cari kelibat rafiq stelah 5 minit die mnghilang. Sejujurnya, terdetik kerisauan atas ap yg di ucapnya. Kamal mkin gelisah.

'haa...tu pun..' kamal mmberhentikn keretanya ditepi jln. Kamal klua dn mnarik rafiq msuk ke dlm keretanya.

"Sy mntk maaf. Dh jom" kamal menekan paddle minyak. Wajah rafiq tampak tenang. Terukir senyuman yg tidak pernah dilihat oleh kamal. Kamal rasa bersalah lagi.

"Ustaz nk bwk sy pegi mne? Ni jln ke rumah sy nih. Ustaz?! Jgn kate ustaz hnye hntar sy balik..."mata rafiq mula berkaca.

"Takla..kalaupun sy nk bwk awk tinggal dgn sy skalipun. Sy kne ade persetujuan dri family awk. Sy takde hak nk ambik awk mcm tu je. Boleh msuk jail sy nnt" kamal memberi penjelasan.

"Tapi..ayh sy tak kasi punye. Sy yakin. Tolong la sy"rayu rafiq dgn nafas turun naik.
"Tak cuba tak tahu kan." Jwpan yang diajukn oleh kamal membuat hilang sinar harapan dlm mata rafiq. Rafiq tersgt hampa.

____________________

Kereta kamal tlah mmasuki perkarangan rumah rafiq. Melihat razman sedang duduk di kerusi tua smbil mnggoyangnya perlahan lahan.

Setelah kamal turun dri kereta, rafiq tidk berginjak. Kamal membuka pintu dn mnarik klua rafiq utk bertemu dengan razman. "Tolong la ustaz"rayu rafiq dgn nada yg lemah.
Kamal sedikit sebak. Rasa bersalah menyelubunginya.

Rafiq mngikutnya dgn langkah kecil.

"Assalamualaikum encik razman. Sy dtg ni ade hal yg hendk dibincang kan"jelas tujuan kamal.

"Wa'alaikumussalam, hal ap yg Cikgu nk bincgkn.?"

"Pihak skolah ade buat program anak angkat. Pelajar yg terpilih perlu tinggal bersama kluarga angkat sehingga SPM tamat. Encik tak perlu risau, wang saku sume kluarga angkat yg tanggung. Jd sebenarnya ank encik razman telah terpilih. Die bawah jagaan sya nnt. Ini Surat persetujuan. Sy perlukn tandatangan encik utk pengesahan." Jelas kamal sambil mnyuakan sehelai kertas.

Nasiblah idea kamal pada pengetua ni dipersetujui ramai pihak. Program ni hnya untuk plajar yg btul btul miskin. Sebb tu la rafiq dipilih dri 10 anak angkatnya.

Encik razman membacanya. Stelah itu die mnggeleng kepalanya. "Saya tak stuju.!" Tegas razman. "Rafiq! Masuk!"arah razman dgn suara yg tegas.

"Tapi encik..peluang ni bukan selalu. Sy bole jage rafiq. Encik jgn risau."

"Aku kte tak nk! Taknk la! Kau spa nk paksa?!"tengking razman smbil mnarik rafiq ke dalam rumah.

Sekilas lalu, rafiq memandang kamal dgn tatapn berkaca. Kamal rasa sebak.

Kamal pulang ke rumahnya dgn kekesalan.
Memikirkn nasib rafiq yg bakal ditanggungnya. Mati? Kamal tak berhenti henti memikirkn hal itu.

Die pergi berwudhuk dn menunaikan fardhu zohor. Die berzikir menenangkn hatinya. 'ya allah, jikalau benar nyawanya di hujung tanduk..selamatkanlah die..aku tak sanggup menerima beban kekesalan ini ya Allah. Lindungilah die'...